Από “το Θ της Θερμής”
………………………………………………………
Όποιος περνάει από τα Θέρμα της Λέσβου εντυπωσιάζεται και αναρωτιέται ταυτόχρονα για τα πολύχρωμα κουρέλια που κρέμονται από τα δέντρα δίπλα από το εξωκκλήσι του Αγίου Θεράποντα που γιορτάζει αυτές τις μέρες.
……………………………………………
Τα κουρέλια αυτά είναι τάματα στον Άγιο και μόνο τυχαία δεν κρεμιούνται εκεί. Τα κρέμαγαν εδώ και αιώνες οι άρρωστοι, κόβοντάς τα από τα ρούχα που φορούσαν, πιστεύοντας, ότι έτσι θα αφήσουν πίσω και την αρρώστια και θα θεραπευτούν.
……………………………………………
Μάλιστα τα έκοβαν από το τμήμα του ρούχου, που άγγιζε το άρρωστο μέρος του σώματός τους Από τα κουρέλια αυτά τα λεγόμενα «τζάτζαλα», πήρε και το προσωνύμιό του ο Άγιος και ονομάστηκε Άι Θεράπης Τζατζαλιάρης.
……………………………………………
Οι αρρώστιες για τις οποίες ο κόσμος προσέτρεχε στον Άι Θαράπη Τζατζαλιάρη άρχιζαν από τις πιο απλές (πονοκέφαλο, τον πονόματο, κριθαράκι), συμπληρώνονταν από σοβαρότερες,(όπως η ελονοσία, το ανεμοπύρωμα, η ψώρα), και κατέληγαν στις κοινωνικά πιο ευαίσθητες, (όπως η στειρότητα, η επιληψία, η τρέλα).
……………………………………………
Ας μην ξεχνάμε ότι η ιατρική φροντίδα τότε για το μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήταν υποτυπώδης και η προσφυγή στις δύναμη του θείου αποτελούσε πρώτη προτεραιότητα για κάθε πάσχοντα.
Σήμερα παρόλο που οι καιροί έχουν αλλάξει και η πρόοδος της ιατρικής είναι τεράστια, τα τζάτζαλα εξακολουθούν να κρέμονται, σημάδι πως η εθιμική αυτή πρακτική παραμένει ζωντανή – μαζί με την θρησκευτική πίστη, που την γέννησε.
……………………………………………………
