Την βρήκα να ρεμβάζει, ανάμεσα στα παπούτσια, τους περαστικούς της οδού Μητρέλια.
Με κοίταξε περιπαικτικά σαν να της χάλασα την ηρεμία της.
Η αλήθεια είναι ότι όποιος περνούσε εκείνη τη στιγμή ή θα άρχιζε να βγάζει συναισθηματικές κραυγές ή θα τράβαγε φωτογραφία την τρίχρωμη φουντωτή μαντάμ. Τόσο όμορφα στέκονταν ανάμεσα στα παπούτσια και περπάταγε με μια διακριτική ευκινησία χωρίς να κάνει την παραμικρή ζημιά.
Στήθηκε σε ένα σταθερό σημείο και συνέχισε να με κοιτάει επίμονα μέσα από τη βιτρίνα με υπερηφάνεια και σιγουριά. Κι επειδή χρόνια τώρα συνομιλώ με τις γάτες, αυτά τα γλυκά και υπερήφανα πλάσματα, την τράβηξα γρήγορα μια φωτό και την άφησα να προσέχει το μαγαζί , τα παπούτσια και το σκοτάδι.
Αυτό μου είπε ότι ήθελε.
