Ένα σχόλιο που αλιεύσαμε από το προσωπικό προφίλ της Αιμιλίας Βουλβούλη.
Μερικές φορές, η ομορφιά αναδύεται ακριβώς εκεί που δεν την περιμένεις, μέσα από το χάος, τη φθορά ή την παραδοξότητα. Το “ωραίο μέσα στο άσχημο” δεν είναι παρά μια υπενθύμιση ότι η αισθητική δεν είναι μονοδιάστατη—μπορεί να βρίσκεται στη λεπτομέρεια, στην ιστορία που αφηγείται το αντικείμενο, ή ακόμα και στον τρόπο που το φως αγκαλιάζει την ατέλεια. Ίσως αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως “άσχημο” να είναι απλώς μια άλλη όψη της ομορφιάς, πιο αληθινή, πιο ευάλωτη, πιο ανθρώπινη.
