Κάθε χρόνο, ο Ασημάκης Πολυπαθέλλης φόραγε τη φόρμα παραλλαγής του με περηφάνια, προκειμένου να τιμήσει τη μνήμη των συμπολεμιστών του στα μέτωπα της Βόρειας Αφρικής και την απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου. Φέτος, όμως, η 28η Οκτωβρίου τον βρίσκει απόντα, καθώς λίγες μέρες πριν από την επέτειο του «ΟΧΙ» έφυγε από τη ζωή ήρεμα στο σπίτι του, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά γεμάτη θάρρος και αγωνιστικότητα.
Ο Ασημάκης Πολυπαθέλλης ήταν μια ζωντανή ιστορία, γεμάτος αφηγήσεις για τα χρόνια του πολέμου, τις μάχες για την ελευθερία και τα δύσκολα μονοπάτια που χάραξε ως έφηβος αντιστασιακός. Από παιδί, μόλις 17 χρονών, είχε το θάρρος να αναμετρηθεί με τη γερμανική κατοχή, με έναν αθώο «χαβαλέ» που κατέληξε σε κίνδυνο ζωής. Κολυμπώντας με φίλους του στη Μυτιλήνη, «σαλτάρισε» σε γερμανική βάρκα με όπλα – μια «πλάκα», όπως την αποκαλούσε, που οδήγησε στην αναγκαστική διαφυγή του στα απέναντι τουρκικά παράλια για να γλιτώσει από τους Γερμανούς.
Από εκεί, η ζωή του τον έφερε στο στρατόπεδο της Περγάμου, στο Χαλέπι, στη Σμύρνη και τελικά στο μέτωπο της βόρειας Αφρικής, όπου πολέμησε με τον Ελληνικό Στρατό. Στη διάρκεια της κατοχής και των απελευθερωτικών αποστολών του, έγραψε με τον δικό του τρόπο ιστορία, συμμετέχοντας σε μάχες που απελευθέρωσαν τα νησιά του Αιγαίου.
Οι περιπέτειες του δεν σταμάτησαν με τον πόλεμο. Ο Ασημάκης επέστρεψε σε μια ταραχώδη Ελλάδα, όπου οι πληγές του Εμφυλίου πολέμου δοκίμαζαν τις αντοχές της χώρας. «Δεν συμπαθούσα τους κομμουνιστές, αλλά αντιπαθούσα τους γκεσταπίτες», είχε πει κάποτε, περιγράφοντας τη σκληρότητα των καταστάσεων και τις προσωπικές συγκρούσεις που έζησε.
Αν και είχε την ευκαιρία να ακολουθήσει μια επαγγελματική σταδιοδρομία ως δάσκαλος ή αξιωματικός, η ζωή τον οδήγησε αλλού. Σταδιοδρόμησε ως υπάλληλος στην Αθήνα, και μετά τη συνταξιοδότηση, επέστρεψε στον Ασώματο – «το ομορφότερο μέρος στον κόσμο», όπως το αποκαλούσε. Εκεί, παρέμεινε πιστός στις αναμνήσεις και τις αξίες που διαμόρφωσαν τη ζωή του, μοιράζοντας ιστορίες από τα χρόνια του πολέμου στους λιγοστούς πλέον κατοίκους του χωριού.
Με τον θάνατό του, η Λέσβος χάνει έναν άνθρωπο που υπήρξε σύμβολο μιας γενιάς και μιας εποχής. Τα λόγια και οι μνήμες του ζωντάνευαν στιγμές που όρισαν την ιστορία της χώρας και αποτέλεσαν μαθήματα για τις επόμενες γενιές. Αποχαιρετούμε τον Ασημάκη Πολυπαθέλλη με τιμή και σεβασμό, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη ενός αληθινού ήρωα της Λέσβου, του τελευταίου από εκείνους που έζησαν και πολέμησαν για την ελευθερία.
