Όταν ήταν παιδί, τα αδέρφια του και ο ίδιος κοιμόντουσαν στην ταράτσα του σπιτιού τους τα καλοκαίρια. Ήταν πάντα έκπληκτος βλέποντας τον έναστρο ουρανό, βλέποντας τον γαλαξία με τα γυμνά του μάτια. Μετανάστευσε στο Ιράν, όπου ως πρόσφυγας δεν είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση και σε πολλά βασικά δικαιώματα. Άρχισε να εργάζεται σε ηλικία 11 ετών και δοκίμασε διάφορες δουλειές ως βοσκός, κηπουρός, αγρότης, οι οποίες τον συνέδεαν με τη φύση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αγαπά τη φύση και τη φωτογραφία τοπίου. Ο Αμίρ Αλί έγινε γνωστός στη Λέσβο μέσα από τις μοναδικές φωτογραφίες τοπίου του νησιού που ξεκίνησε να τραβάει με την κάμερά του από τις πρώτες κιόλας μέρες που έφτασε ως πρόσφυγας to 2017.
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του μέχρι σήμερα σε εκθέσεις φωτογραφίας στη Λέσβο, τη Θεσσαλονίκη και τη Γερμανία σε συνεργασία με μουσεία και πανεπιστήμια. Η φωτογραφία του θέλει να ανταποκριθεί στην ομορφιά και τις προκλήσεις του κόσμου: όλες τις δυσκολίες που πέρασε ο ίδιος και είδε άλλους να περνούν ως πρόσφυγες, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την κλιματική αλλαγή και ταυτόχρονα την ανθρωπιά μας ,τη δύναμή μας να δημιουργούμε και να ελπίζουμε.
Η πρώτη γνωριμία μας με τον Αλί ήταν στα μαθήματα του Mosaik και αργότερα όταν διέπρεψε ως δρομέας μεγάλων αποστάσεων με πολλά μετάλλια και διακρίσεις από τις δρομικές εκδηλώσεις και τους ημιμαραθωνίους της Λέσβου. Στη Μυτιλήνη κατάφερε να κάνει την πρώτη του μεγάλη έκθεση στο νησί το 2020 στο Τσαρσί Χαμάμ η οποία ήταν αφιερωμένη στις ομορφιές της Λέσβου που τον συγκίνησαν και τον κράτησαν στο νησί παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε καθώς έμεινε σχεδόν ένα χρόνο στη Μόρια.
Σήμερα στο Παρίσι νιώθει συγκινημένος που άλλη μια κοινότητα τον αγκαλιάζει όπως κάποτε η Μυτιλήνη, καθώς η έκθεσή του «Από τον πόλεμο στο δρόμο της εξορίας» που παρουσιάστηκε στο Alfrortville, απέσπασε πολύ καλές κριτικές και συγκέντρωσε πλήθος κόσμου.
«Ήταν μια πραγματικά αξέχαστη βραδιά στα εγκαίνια της φωτογραφικής μου έκθεσης «Από τον πόλεμο στο δρόμο της εξορίας» στο Alfortville του Παρισιού, που διοργανώθηκε από την Ένωση Kolbeh Dost και υποστηρίχθηκε από το Δημαρχείο του Alfortville. Ήταν τιμή μου να περιβάλλομαι από μια τόσο υποστηρικτική κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων πολλών παλαιών και νέων φίλων που ήρθαν μαζί μας για να μοιραστούμε αυτή την ξεχωριστή στιγμή. Είμαι βαθύτατα ευγνώμων για τη θερμή υποδοχή και την υποστήριξη από τον αντιδήμαρχο του Alfortville, κ. Philippe Car. Η παρουσία και η ενθάρρυνση από όλους έκαναν τη βραδιά ακόμη πιο ουσιαστική.
Αυτή η έκθεση, που εστιάζει στους αγώνες και την ανθεκτικότητα των προσφύγων, κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ήταν προνόμιο να μοιραστώ αυτές τις ιστορίες μέσω της φωτογραφίας μου και να συμμετάσχω σε ουσιαστικές συζητήσεις με όσους παρευρέθηκαν. Ευχαριστώ όλους όσοι συνέβαλαν στην επιτυχία αυτής της εκδήλωσης και όσους με στήριξαν σε όλο αυτό το ταξίδι. Μαζί, δημιουργήσαμε μια βραδιά γεμάτη σύνδεση και προβληματισμό»
Φωτογραφία: Έλενα Ντίνα Βουκουβάλα
