Τις γαστρονομικές διασυνδέσεις ανάμεσα στην Ιαπωνία και την Ελλάδα διερευνά η 24χρονη Ειρήνη, από την Αγία Παρασκευή στο μακρινό Μιγιαζάκι, στο νότιο άκρο της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Η Ειρήνη Καλουντζόγλου, που οι ρίζες της βρίσκονται κάπου ανάμεσα στην Επάνω Σκάλα και την Αγία Παρασκευή από τη μια πλευρά και σ΄ ένα χωριό Μικρασιατών προσφύγων – την Ζαρκαδιά της Καβάλας- από την άλλη μαθαίνει στους Ιάπωνες την… παπαλίνα
Η Ειρήνη έχει δημιουργική προσέγγιση στην παραδοσιακή γαστρονομία, κοιτάζει … ανατολικά καθώς γνωρίζει καλά τις ρίζες της, αλλά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για την ιαπωνική κουζίνα και το σούσι. Πώς προέκυψε αυτό, την ρωτώ.
«Έμαθα από πολύ μικρή, στις καλοκαιρινές διακοπές στο νησί, να τρώω παπαλίνα παστή- αυτό το πιάτο που εμείς αποκαλούμε σούσι της Λέσβου. Αυτή είναι η αρχή. Η ιαπωνική κουζίνα έχει πολύ ψάρι και θαλασσινά. Μου άρεσε πάντα η ιαπωνική κουλτούρα, η μουσική τους, θαυμάζω τα τεχνολογικά επιτεύγματα- οδηγώ κι ένα ρετρό MX5… Κι έτσι αποφάσισα να γνωρίσω από κοντά αυτόν τον πολιτισμό, την γαστρονομία, την κοινωνία» , λέει η Ειρήνη.
«Το Πάσχα, μόλις είχα σταματήσει από μία δουλειά με στόχο να προγραμματίσω μια εξειδίκευση στην κουζίνα. Ψάχνοντας βρήκα την σχολή Oso No Sushi, στην περιφέρεια Μιγιαζάκι, στη νότια Ιαπωνία, που προσφέρει -πέρα από την εκπαίδευση στη γαστρονομία- και δράσεις που έχουν στόχο τη γνωριμία του σπουδαστή με τη κουλτούρα της περιοχής. Δεν είναι μια απλή σχολή μαγειρικής, διότι προσπαθεί να γνωρίσει στον σπουδαστή και την πολιτισμική ταυτότητα του τόπου, μέσα από διάφορες δραστηριότητες παράλληλα με την εκπαίδευση στην κουζίνα. Η γαστρονομία είναι κομμάτι της κουλτούρας και η σχολή μου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσω την τοπική κουζίνα και τον πολιτισμό τους».
