γράφει ο Γιώργος Καψάλης
Το παρακάτω κείμενο είχε γραφτεί και διαβαστεί από πολλούς φίλους και συνεργάτες. Απεφάσισα να το στείλω για δημοσίευση τώρα που φαντάζει σαν προφητεία γιατί δυστυχώς για όλους μας επιβεβαιώνετε ο φόβος μου για το τι μέλλει γενέσθαι.Η Λέσβος καταγράφει πτώση τουρισμού άνω του 70%. Οι ακυρώσεις τσάρτερ πέφτουν βροχή και όπου να ‘ναι θα απομείνουμε και χωρίς …..πρόσφυγες.
Ένας ακόμη λόγος που το δημοσιεύω είναι επειδή στις 28 Φεβρουαρίου γίνονται εκλογές της Ένωσης Ξενοδόχων …Μυτιλήνης και μας στέλνουν πρόσκληση λέει να παρευρεθούμε-εμείς της επαρχίας- γιατί θα μιλήσουμε-άκουσον άκουσον -για το προσφυγικό δύο μήνες πριν ξεκινήσει η τουριστική περίοδος. Τώρα το θυμηθήκανε –που έχουν ακυρωθεί πάνω από 14 τσάρτερ και όχι όταν ακυρώθηκαν τα δύο πρώτα; Τώρα που χρειάζονται τις συνδρομές μας και τα ψηφουλάκια μας για να έχουμε την επόμενη πάλι ένα από τα ίδια; Ας μας λείπει το κερασάκι.Μπορούμε και μόνοι μας να κηδευτούμε. Δεν χρειαζόμαστε μήτε νεκροφόρες μήτε ψαλμούς και μήτε οδυρμούς στη μεταφορά του νεκρού. Πάμε μόνοι μας… και με τα πόδια μας!!!
10 Νοεμβρίου 2015
ΛΕΣΒΟΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ
Πως ένα νησί καταστρέφετε στο ‘πιτς φυτίλ’
.[..και πάνε τα όνειρα και πάνε οι σχεδιασμοί
μας πήρανε τα ρέστα μας
το βιός και το βρακί ..]
Απεφάσισαν-για εμάς χωρίς εμάς- Τούρκοι, Έλληνες, Γερμανοί, Γάλλοι, Πορτογάλοι και όποιοι άλλοι προκύψουν στο μέλλον-το «έμαθα θεία που το κάνεις ήρθα κι εγώ» εδώ στη Λέσβο δικαιώνετε-να γίνει η Λέσβος hotspot και ότι άλλο hot κατεβάσει η κούτρα τους και να φιλοξενήσει πρόσφυγες και μετανάστες δηλαδή δια νόμου πια θα έρχονται-θα μας τους στέλνουν-και θα μετατραπεί το νησί σε κάτι που ουδέποτε ονειρεύτηκε και ουδέποτε το είχε στο προγραμματισμό του –ή στους εφιάλτες του- ο οποιοσδήποτε κάτοικος ή επιχειρηματίας ή έμπορος αυτού του τόπου.Και να επισκέψεις από δακρύβρεχτους παράγοντες της εγχώριας και της διεθνούς πολιτικής ελίτ. Και να αυτοεγκομιασμοί και να κομποροσύνη και αετίσιες δήθεν ματιές που ατενίζουν το μέλλον και ελέγχουν το παρών και να υποκριτικές υποσχέσεις και φιδίσια χτυπήματα στη πλάτη των μπακαλόπαιδων της Ευρώπης από τους Ευρωπαίους ηγέτες των καλών και πονόψυχων και υποκριτών χριστιανών που όταν βομβάρδιζαν-και συνεχίζουν να βομβαρδίζουν- αυτούς τους ίδιους που σήμερα κόπτονται δήθεν να περιθάλψουν και να σώσουν, [εμείς δηλαδή να πρέπει να το κάνουμε αυτό] δεν ίδρωνε το αυτί καμιάς ΜΚΟ, καμιάς Ύπατης Αρμοστείας , κανενός ηγεμονίσκου αυτών των κρατών.
Το αντίθετο. Διαλαλούσαν ξεδιάντροπα τη χαρά τους και την αγαλλίασή τους οι περισσότεροι απ’ αυτούς… όταν βομβάρδιζαν τα αεροπλάνα τους όλους αυτούς τους δύστυχους…
Κι αναρωτιέμαι εγώ ο φουκαράς και ο ανίδεος. Τι θα γίνει ρε σεις με όλους αυτούς που ετοίμασαν ένα νησί, που επενδύσανε σε ένα νησί, που επιδιώξανε αυτό το νησί να γίνει τουριστικός προορισμός; Από άγνωστο το κάνανε γνωστό, από τουριστικά στείρο το κάνανε καρποφόρο. Επενδύσανε τα τελευταία 30 χρόνια ότι είχαν και δεν είχαν από χρήμα, χρόνο, ψυχή, μυαλό, ώστε αυτό το νησί να κερδίσει αυτό που του ανήκει. Ένα νησί με όλες τις προδιαγραφές να καταστεί ένα από τα λίγα πραγματικά Ελληνικά νησιά του εναλλακτικού και οικογενειακού σύγχρονου και κερδοφόρου τουρισμού που τόσο αναζητούν και βρίσκουν σε μας οι ξένοι που μας επιλέγουν. Μερίμνησε κανένας από τους εκλεγμένους, μετά επαίνων και βαΐων, προύχοντες αυτού του τόπου κι αυτής της χώρας τι θα ακολουθήσει; Ποιο το αύριο και ποιο το μεθαύριο αυτών των επιχειρήσεων και όλων αυτών μικρών ή μεγάλων επενδύσεων; Και όχι μόνο πως πάμε κατά διαόλου αλλά έχουμε και από πάνω τράπεζες, δημόσιο κτλ. να μας εκβιάζουν, να μας εκφοβίζουν, να μας διασύρουν για χρέη που έγιναν σε κάποια άλλη Ελλάδα, σε κάποιο άλλο νησί που λέγονταν Λέσβος και που τώρα εν καιρώ «Καμπούλ» έχουνε το θράσος να απαιτούν- σαν να μην βλέπουν, σαν να μην ακούν, σαν να είμαστε η Σαντορίνη- να είμαστε συνεπής στις υποχρεώσεις μας και να τους τα χώνουμε -αυτά που δεν έχουμε -. Γιατί εκτός από χρήμα ούτε και τα άλλα θα μας μείνουν για να τα χώνουμε κάπου. Με πήρε τηλέφωνο ένας φίλος μια μέρα από τη Μυτιλήνη έντρομος, που άνοιξε τη πόρτα του σπιτιού του και βρήκε απ’ έξω να κοιμούνται δυστυχισμένες ψυχές και δεν μπορούσε να περάσει και μου λέει: «ρε Γιώργο όπου να ναι οι Αφγανοί θα μπούνε μέσα στο σπίτι». Του απάντησα «φίλε αγαπητέ πρέπει γρήγορα να αποφασίσεις ποιόν προτιμάς να σου πάρει το σπίτι. Οι Αφγανοί ή οι Τράπεζες; γιατί τρίτη επιλογή δεν έχεις Άντε στη καλύτερη περίπτωση να είναι Σύριοι αυτοί που θα στο πάρουν και θα είσαι από τους τυχερούς»!!!!
Εκεί έχουμε καταντήσει. Να διακωμωδούμε την καταστροφή μας. Κι αυτό προς το παρών γιατί σύντομα τη θέση της διακωμώδησης θα πάρει η οργή και τότε θα ζήσουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Κι αν σήμερα για κάποιους, προπαντός στη Μυτιλήνη, αυτή η τριτοκοσμική κατάσταση έγινε μάννα εξ ουρανού, το υπόλοιπο νησί βουλιάζει στη καταστροφή. Αρμαγεδδών σε slow motion. Σύντομα θα ξυπνήσουμε με πολύ λιγότερα τσάρτερ, με πτώση τουρισμού 50% και βάλε –είδη τα μηνύματα και οι ακυρώσεις πέφτουν βροχή και η πρώτη γεύση έρχεται από τους birdwatchers και από την έκθεση του Λονδίνου-και με ισοπέδωση των πάντων.
Κάθε τσάρτερ που ακυρώνετε χρειάζονται τουλάχιστον πέντε χρόνια για να ξαναέρθει. Κάθε εταιρία που φεύγει χρειάζεται μεγάλος αγώνας να τη ξαναφέρεις. Κάθε τουρίστας που ακυρώνει, εκατό τον ακολουθούν. Θα μπορέσει να επιβιώσει ένα ολόκληρο νησί μόνο με εθελοντές, ΜΚΟ, παρατρεχάμενους της συμφοράς, μετανάστες και πρόσφυγες; Κι αν ναι, πως μπορεί να γίνει σωστός καταμερισμός που θα καλύπτει Πλωμάρι, Βατερά, Ερεσό, Σίγρι, Καλλονή, Πέτρα, Άναξο, Μόλυβο που όλες αυτές οι περιοχές έχουν στήσει απ’ το μηδέν την τουριστική υποδομή που χρειάζονταν το νησί; Δε λέω για Μυτιλήνη γιατί οι Μυτιληνιοί καταφέρνουν πάντα να κερδίζουν απ’ ότι κυκλοφορεί στο νησί. Τούρκοι, πρόσφυγες, κυβερνητικοί παράγοντες, Frontex, Ύπατες αρμοστείες, φοιτητές, αεροδρόμιο, λιμάνι κι ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε εκεί πέρα ευδοκιμεί. Η άλλη χώρα τα υπόλοιπα 2/3 του νησιού, δηλαδή εμείς οι άλλοι, οι παραπέρα , φτωχοί συγγενείς , ‘δευτεροκλασάτοι’ κάτοικοι κι επιχειρηματίες της ενδότερης χώρας και των παραλίων που βασιζόμαστε στον τουρισμό και μόνο, θα κάτσουμε να μας φάει η μιζέρια και το σκοτάδι; Κι ας είμαστε αυτοί που ριψοκινδυνέψαμε και ρισκάραμε τα περισσότερα όταν ήρθαμε σε μέρη ακατοίκητα χωρίς δρόμους, χωρίς φως, χωρίς νερό, να επενδύσουμε και να σηκώσουμε όλο το βάρος ενός αύριου που δεν μας το εξασφάλιζε κανένας παρά μόνο ο κόπoς μας, οι οικονομίες μας, το θάρρος και το θράσος μας, η επιμονή μας και η υπομονή μας. Κι όμως το κάναμε, Κι όμως το χάνουμε…Κι ας το είχαμε κερδέψει στο ενδιάμεσο με πολύ αγώνα….
Ψηλά γράμματα θα μου πεις για κάποιους που κυβέρνησαν αυτό το τόπο που από μικρό και Μέγα που έλεγε ο Ελύτης τον καταντήσανε μικρό και λίγο, ένα πτώμα σε σήψη για τα όρνια που ακονίζουν τα νύχια τους και προετοιμάζονται για το ξεκοίλιασμα.
Κι εμείς; Και μη ρωτάτε ποιοι είμαστε εμείς. Μας βλέπετε – στα κομπιούτερ σας και στις τηλεοράσεις σας αν μη τι άλλο- μας έχετε καταγεγραμμένους, φακελωμένους, πακεταρισμένους. Έτοιμα πακέτα προς βρώση των ορνέων; Νομίζετε πως έτσι αμαχητί θα μας παραδώσετε; Θα μας πουλήσετε για ένα πιάτο φακής; Τι έκαναν οι Αθηναίοι όταν οι Πέρσες ήτανε έτοιμοι να μπούνε στην Αθήνα; Τι έκαναν οι παππούδες μας όταν οι Γερμανοί μπήκαν (και ετοιμάζονται να ξαναμπούν); Η ιστορία επαναλαμβάνετε. Πότε σαν φαρσοκωμωδία, πότε σαν τραγωδία. Ας είμαστε έτοιμοι για τη δεύτερη. Η πρώτη πολιοτράβηξε…Και μας έχει πρήξει αυτή η φαρσοκωμωδία τα εναπομείναντα «μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος» που λέει και ο φίλος μας Ζουράρης.
«Σαν έτοιμοι από καιρό σα θαρραλέοι» ας είμαστε σ’ εγρήγορση …μήπως και κάτι σώσουμε μήπως και κάτι μας μείνει (τουλάχιστον από τα «μέζεα» μας γιατί για τα υπόλοιπα δε το βλέπω) !!!
…ΞΥΠΝΗΣΤΕ Ω ΡΕ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΣ ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΟΙ ΕΥΝΟΥΧΟΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΧΑΛΙΦΑΤΩΝ….
Οι βάρβαροι απελαύνουν –και δεν εννοώ τους πραγματικούς πρόσφυγες γιατί κι αυτοί το ίδιο θύματα είναι και σε πολύ- πολύ χειρότερη μοίρα από μας- και φοβούμαι πως μετά τη λαίλαπα που θα ζήσει αυτό το νησί και φύγουν οι βάρβαροι -αν φύγουν κάποια στιγμή- φοβούμαι λέω, μην αρχίσουμε ν’ αναφωνούμε
«και τώρα τι θ’ απογίνουμε χωρίς βαρβάρους
αφού ήταν κι αυτοί μια κάποια λύση» !!!!!!!
Καψάλης Γιώργος
Καλλονή 10 Νοεμβρίου 2015
