Ποιος είπε ότι τον κόσμο κυβερνάει το χρήμα; Ή μήπως είπε για τη δόξα; Μήπως για τη λαχτάρα για εξουσία; Μήπως ο εγωισμός και η ματαιοδοξία έχουν τον πρώτο λόγο; Ή ο θρησκευτικός φανατισμός; Κάποιος ανέφερε μέχρι και την κοκαΐνη. Άλλος τη δύναμη, άλλος την ομορφιά, το ψέμα και τόσα άλλα. Μη βασανίζεστε φίλοι μου, τον κόσμο διαχρονικά τον κυβερνά το σεξ και η βλακεία. Όλα τα άλλα λίγο ή πολύ, είναι παρακλάδια των δυο αυτών βασικών πυλώνων της ανθρώπινης φύσης.
Το σεξ ήταν, είναι και θα είναι σταθερή αξία. Κι αν κυβερνούσε μόνο του, τι καλά που θα ‘ταν!!! Θα’ χαμε μια κοινωνία πιο κοντά στην αθωότητα του ζωικού βασιλείου! Η βλακεία έχει τα 
σκαμπανεβάσματά της αλά καρδιογράφημα. Η συγκυβέρνηση των δύο δίνει εκρηκτικό αποτέλεσμα, από πολέμους και καταστροφή του περιβάλλοντος μέχρι την κατάκτηση του διαστήματος. Όπως λέει κι ο Δημόκριτος “Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος”. Με άλλα λόγια, “για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά”.
Εδώ στην πατρίδα μας ζούμε μέρες που η βλακεία βρίσκεται στα πάνω της, στα κόκκινα, έχει ξεχειλίσει και έχει γεμίσει τα πατώματα, προσπαθείς να σηκώσεις το πόδι, αλλά δεν έχεις που να πατήσεις. Παντού γύρω σου έχει ρευστή, φρέσκια βλακεία. Οπότε αναγκάζεσαι να τσαλαβουτάς μέσα της, γιατί δεν έχεις πως αλλιώς να στηριχθείς.
Η Σοφία Βουλτεψη είναι η Κυβερνητική εκπρόσωπος, δεν είναι μια τυχαία πολιτικός. Εκπροσωπεί την Κυβέρνηση της χώρας, είναι η φωνή της προς τα έξω. Είπε πρόσφατα το κορυφαίο “αν προκηρυχθούν εκλογές στην Ελλάδα θα θεωρηθεί από τους δανειστές ως πιστωτικό γεγονός”. 
Μετάφραση: Όσο οι δανειστές θα θεωρούν τις εκλογές πιστωτικό γεγονός, αυτές δεν θα πρέπει να προκηρύσσονται. Και σε επόμενη απορία του δημοσιογράφου ότι αφού πηγαίναμε καλά και θα βγαίναμε από το μνημόνιο, τι συνέβη ξαφνικά, η απάντηση ήταν το ίδιο αφοπλιστική. “Πηγαίνουμε καλά, αρκεί να μην φύγει ο Σαμαράς από την πρωθυπουργία”. Μετάφραση: Ο Σαμαράς θα πρέπει να είναι ισόβιος πρωθυπουργός. Δεν ξέρω αν τέτοιες απόψεις τις εξέφραζαν ούτε καν οι χουντικοί στην επταετία… Ο Mark Twain έλεγε ότι “Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά”. Έλα ντε…
Ο Σαμαράς δίνει αφορμές στο Μπαμπινιώτη για νέα έκδοση του λεξικού του. Πρέπει να συμπληρώσει τον ορισμό της λέξης “Εκλογές” με τους ακόλουθους επιθετικούς προσδιορισμούς: Εθνικός κίνδυνος, εθνική περιπέτεια… 
Τώρα το πως γίνεται σε μια Δημοκρατία και μάλιστα στην Ιστορική Ελληνική Δημοκρατία, οι εκλογές που είναι η κορωνίδα της έκφρασης του λαού στο πολίτευμά μας, να αποτελούν εθνικό κίνδυνο και περιπέτεια, θα σας παρότρυνα να ανατρέξετε στον τίτλο αυτού εδώ του κειμένου… Πάντως ας μην ξεχνάμε ότι και οι “επαναστάτες” της 21ης Απριλίου, κάτι τέτοια επικαλούνταν. Να σώσουν την χώραν, είχαν έρθει, από την πολιτικήν αναταραχήν και από τους κομμουνιστάς…
Ο Παναγιώτης Μελάς είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Οι απανταχού μαθηματικοί βρίσκονται σε σύγχυση από τη στιγμή που είπε το μνημειώδες “Είχα πει ότι ήταν 80% να ψηφίσω, σήμερα υλοποίησα το 20%”, συμπληρώνοντας λίγο αργότερα για να το εμπεδώσουμε “τελείωσε σήμερα το 20%”. Τι ‘ναι αυτό; Πιθανότητες; Ή το μοιράζουμε για να είναι όλοι ικανοποιημένοι; Στη γυναίκα του τι λέει τα βράδια; “Είναι 80% να κοιμηθώ μαζί σου αύριο. Σήμερα υλοποίησα το 20%”. Ε; Λες;
Και το ερώτημα που γεννάται είναι, αν, λέω γω τώρα, αν στη δεύτερη ψηφοφορία ο Δήμας έπαιρνε 180 ψήφους, με την υπερψήφιση Μελά και στην τρίτη του καρφωνόταν κανα 20% πάλι και ξαναψήφιζε Παρών, με αποτέλεσμα ο Δήμας να πάρει 179 και να μην εκλεγεί, τότε ποιος θα κυνηγούσε ποιον; Ωραίο το ερώτημα, θέλει υπολογισμό όμως. Μόνο ο Στρατούλης μπορεί να απαντήσει…
Και μια και ανέφερα το “Παρών”, μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει, πότε μια γυναίκα οφείλει να φωνάζει “παρών” και πότε “παρούσα”; Σημείωση: Μη ρωτήσετε το κ. Μελά, γιατί θα σας πει 10% “παρών”, 10% “παρούσα” και 80% “Δήμα”…
Ο Παύλος Χαϊκάλης, ένας επιτυχημένος και αγαπητός ηθοποιός, αποφάσισε μια μέρα των ημερών, μεσούσης της κρίσης, να κάνει το άλμα και να μεταπηδήσει στην πολιτική. Έτσι ενσωματώθηκε στην ομάδα των Καμμένου, Κουίκ, Μελά κ.τ.λ., δίνοντας δυναμικές μάχες. Αχ Παύλο μου, δεν ήξερες καβαλώντας το άρμα των ΑΝ.ΕΛ, από που έρχεσαι και που πηγαίνεις; Πόσο πιο κάτω έχει από το να καταγγέλλεις καθαρή δωροδοκία και κανείς να μη σε παίρνει στα σοβαρά; Τι κι αν ενδέχεται να έχεις δίκιο; Τι κι αν η δικαιοσύνη θα έπρεπε να ερευνήσει καλύτερα την υπόθεση πριν τη βάλει στο αρχείο; Πόσο απέχει η αξιοπρέπεια από την ξεφτίλα;
Επί της ουσίας της προσπάθειας δωροδοκίας, αναρωτιέμαι αν το ποσό της προσφοράς έφτανε τα 3 εκατ. τότε, αν η κυβέρνηση χρειαζόταν άλλους 20 βουλευτές για την εκλογή προέδρου, (για να γίνω λίγο Στρατούλης), εεε, τρία επί είκοσι, εξήντα δισεκατομμύρια, εεε, εξήντα εκατομμύρια, εεε χιλιάδες, όχι όχι, εκατομμύρια δραχμές, εεε, ευρώ. Κοστολογημένα. Τότε, (ξαναγίνομαι εγώ), δηλαδή θα ήθελε το μισό προϋπολογισμό του κράτους για δωροδοκίες. Παράλογο;
Πάντως το Στρατούλη επιμένω πρέπει ο Αλέξης να τον κάνει υπουργό. Υπουργό υπολογισμών. Μαζί με το Μηλιό, στο ίδιο υπουργείο. Θα σκίσουν.
Το ΠΑΣΟΚ να θυμίσω στα στελέχη του σημαίνει: Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Ποια από τις τρεις αυτές βασανισμένες λεξούλες πιστεύετε ότι αντιπροσωπεύει το χώρο στον οποίο δραστηριοποιείστε αγαπητά πολιτικά στελέχη; Μήπως δείχνουν τον ιδεολογικό σας προσανατολισμό; Ναι; Αλλά τι, σε καιρό ηρεμίας και ανάπτυξης; Σε καιρό πολέμου, τι κάνετε; Πάτε με τον εχθρό, με τον κατακτητή για να σώσετε ότι μπορείτε από την πατρίδα; Παραδίνεστε γιατί ο άλλος δρόμος είναι ο επικίνδυνος που μας οδηγεί στην καταστροφή; Τι μπούφος που ήταν ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης;;; Τι κόπανος ο Λεωνίδας με τους τριακόσιους του;;; Άκου Κίνημα…
Ο Γιώργος φτιάχνει νέο κόμμα. Έλα Παναγία και Χριστέ… Εδώ είχε κομματάρα του 40% στα χέρια του και το πήγε στο 10% και τώρα θα δημιουργήσει κόμμα απ’ το μηδέν για που; Κάτι μου λέει ότι προεκλογικά θα επαναλάβει τη μνημειώδη φράση “Λεφτά υπάρχουν”, που τον έκανε πρωθυπουργό. Έχει τη συνταγή της επιτυχίας. Σου λέει, αφού έπιασε το κόλπο μία, γιατί να μην ξαναπιάσει και δεύτερη.
Δεν τα βάζουμε με τους πολιτικούς. Βλακεία υπάρχει παντού γύρω μας, μέσα μας, μπροστά μας. Αστείρευτες πηγές εμπνευσμένης βλακείας παντού. Απλά οι πολιτικοί, ειδικά τελευταία, την έχουν κάνει σημαία και την κουνάνε επιδεικτικά. Την άφησαν ελεύθερη κι αυτή ζωγραφίζει. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης είπε κάποτε “Στην πολιτική, η βλακεία δεν είναι μειονέκτημα”. Κι αυτοί κατάλαβαν ότι είναι πλεονέκτημα…
Άντε Καλές Γιορτές!!!
