Του Νίκου Καρύδη (από τον Ερεσιώτικο Πολιτισμό)
Αγοράστηκε από τον Σπύρο Τζανέτο, κάτοικο Ερεσού και έφτασε με καΐκι στον τόπο μας. Χρησιμοποιήθηκε σαν κινητήριος δύναμη στο ελαιοτριβείο του και στον αλευρόμυλό του. Το 1935, όταν έφυγε για το Κονγκό την πούλησε στον Νικόλαο Σαμαρά, ο οποίος στην συνέχεια την προίκισε στην κόρη του Ελένη Σαμαρά, σύζυγο του Κλεάρχου Δεμίρη. Η ιδιοκτησία μετά περιήλθε στα παιδιά τους Βικτώρια και Χαράλαμπο Δεμίρη και στο τέλος πουλήθηκε στην Ελένη Μυριβήλη, εγγονή του γνωστού πεζογράφου Στρατή Μυριβήλη.
Ηλεκτροδοτούσε όλη την Ερεσσό από τις 6.00 μ.μ. ως τις 12.00 μ.μ. μέχρι το 1962, οπότε η ΔΕΗ εξαγόρασε τα δικαιώματα λειτουργίας της. Χαρακτηριστικό είναι ότι 15 λεπτά πριν σταματήσει η καθημερινή λειτουργία της, χαμήλωνε τα φώτα 3 φορές και προειδοποιούσε τον κόσμο, ο οποίος ήταν συγκεντρωμένος στα σπίτια για τα γειτονιά.
Την περίοδο της κατοχής, κατά την οποία απαγορευόταν η χρήση πετρελαίου από τους Γερμανούς, η συγκεκριμένη μηχανή δούλευε λαθραία χρησιμοποιώντας ως καύσιμο το κουρουκέλαιο (λάδι από σάπιες ελιές). Στις αρχές του 2013, αγοράστηκε από την Αγροτική Στέγη, ανακατασκευάστηκαν όλες οι φθορές,
Φτιάχτηκε καινούριο μπεκ (injegov) και, αφού ήρθε ξανά σε λειτουργική κατάσταση μετά από προσπάθειες 6 μηνών, κοσμεί πλέον το Αγροτικό μουσείο Λέσβου στη θέση “Κουρού- Τσεσμές”.
