Μια δημοσίευση, τροφή για σκέψη από την ομάδα “Παρκάρω σαν ηλίθιος στην Μυτιλήνη”.
Γνωρίζουμε ότι ζούμε σε μια πόλη που δεν μπορεί να επιβάλλει – όπως θα έπρεπε – ένα αυστηρό και ελεγχόμενο χρονικό πλαίσιο στις φορτοεκφορτώσεις, εντός τουλάχιστον του ευρύτερου εμπορικού κέντρου της πόλης.
Κανείς δεν το έχει προσπαθήσει και θεωρούμε πως κανείς δεν θα το προσπαθήσει ποτέ – γιατί όλοι βολεύονται με το ευρύτερο κυκλοφοριακό μας χάος (όλοι;)
Δεδομένης αυτής της παραδοχής λοιπόν, δεν μας “πειράζει” – εντός πολλών εισαγωγικών – μια κατάσταση όπως αυτή της φωτογραφίας, όπου πρέπει να περιμένεις 5 λεπτά να αδειάσει το φορτηγό.
Αυτό που μας πειράζει, είναι η αχαριστία και η αντίληψη ότι “η δικιά μου η δουλειά είναι πιο σημαντική από τη δική σου, οπότε σκάσε και περίμενε”, που επέδειξε ο οδηγός αυτού του φορτηγού, ο οποίος ούτε ένα σιωπηλό χέρι στον αέρα δεν σήκωσε, ως ένα…φευγαλέο “συγνώμη για την καθυστέρηση”.
Να το λέμε το συγνώμη παιδιά, όταν ενοχλούμε με το παρκάρισμα ή την οδήγηση μας.
Κανείς δεν έχει λιγότερα δικαιώματα από εσένα μέσα στους δρόμους της πόλης και μια συγνώμη με έστω ένα νεύμα, είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει κάποιος όταν ενοχλεί – όση κούραση και όσα κι αν έχει στο κεφάλι του…
Καλές Γιορτές λοιπόν με λίγη περισσότερη ενσυναίσθηση και αντίληψη…
