Της Βάλιας Μπαρμπατιώτη
Για τη μάνα που το είχε στη κοιλιά, για εκείνη που το ονειρεύτηκε, για εκείνη που το υιοθέτησε, για εκείνη που το κράτησε, που το μεγάλωσε μα και για εκείνη που το έχασε, για εκείνη που το έζησε μα δεν το χάρηκε και για εκείνη που δεν άντεξε, για εκείνη που είδε δισέγγονα και για εκείνη που ακόμα το περιμένει να γυρίσει…
Μάνα ήταν και θα είναι πάντα μια γυναίκα που επέλεξε ή και όχι να αλλάξει όλη της τη ζωή για να επανατοποθετηθεί στο σύμπαν με άλλες ιδιότητες.
Η μητρότητα δεν είναι ένας γλυκούλικος όρος απλά και μόνο για να έχουμε να λέμε ιστορίες γύρω από ένα τραπέζι για πάνες,πιπίλες, τροφές και σπουδές. Όχι.
Είναι μια θέση στην οποία η γυναίκα πρέπει να σπάσει κάθε πατριαρχικό στίγμα για να ανταπεξέλθει σε μια κοινωνία που δεν τη βοηθάει να το κάνει.
Η μάνα σταματάει καριέρα, χάνεται, πληρώνει άλλους για να μεγαλώνουν το παιδί της για να μη χάσει τη δουλειά της, απαρνιέται θέσεις καλύτερες για να είναι εκεί…
δεν ασχολείται με τα όσα θα ήθελε γιατί τη θέση της μάνας στην ελληνική κοινωνία κανείς δεν την αναλαμβάνε πλήρως και αυτό όσο και να λέμε ότι έχει αλλάξει συγγνώμη αλλά δεν…
Δεν βλέπουμε αρκετές γυναίκες σε θέσεις υψηλές και σε θέσεις ευθύνης γιατί κανείς δεν μπορεί να αναλάβει το ρόλο της μέσα σε ένα σπίτι ή στην συνοχή της οικογένειας. Στις ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορούν και το κάνουν πάντα θα υπάρχει μια «πληγή» που θα θέλει επούλωση και εκεί η κοινωνία που ζούμε συνήθως γυρνάει πλατουλες και δεν κάνει τίποτα.
Δύσκολος λοιπόν ο ρόλος της μάνας και η καθεμία μας ξέρει μονάχα τι έχει χάσει και τι έχει θυσιάσει μια μαμά είτε είμαστε εμείς είτε οι μαμάδες μας.
Γι αυτό όσες είστε τέλειες και δεν κάνετε λάθη και σηκώνεται το δάχτυλο να δείξετε τα λάθη των υπολοίπων γύρω σας καλό θα ήταν σήμερα να πάρετε μια ανάσα, να κάνετε λίγο πίσω και να δώσετε δίκιο στη καθεμία από εμάς τις τρωτές και να αγκαλιαστούμε νοητά όλες μαζί γιατί η γιορτή αυτή είναι το λιγότερο που θα έπρεπε να υπάρχει για να μας γράφουν κάρτες και να μας φέρνουνε λουλούδια…
Μόνο μια γυναίκα ξέρει τι χρειάζεται για να γίνει μάνα… χρόνια πολλά και καλή δύναμη κορίτσια! Έχουμε δρόμο αλλά κάτι γίνεται σιγά σιγά…
(Φωτό αρχείου πριν γεννήσω τον Σταμάτη μου)
