γράφει ο Δημήτρης Χατζηχαραλάμπους Ταξίαρχος ε.α-συγγραφέας
Δεν γνωρίζω καλά τι γίνεται σε άλλες ελληνικές πόλεις, σε άλλους Δήμους και σε άλλα νησιά, όμως θαρρώ πως ξέρω πια καλά τι συμβαίνει στον τόπο μου.
Με αφορμή ένα άρθρο του Στρατή Μπαλάσκα με τίτλο «Δε θέλουν να χτίσουν κτήριο για το Εφετείο βορείου Αιγαίου!» διάβασα, όχι με κατάπληξη, τους λόγους για τους οποίους ενδεχομένως νέες σύγχρονες αίθουσες δικαστηρίων στο νησί μας θα δούμε όταν με το καλό στη θέση των δικαστών θα κάθονται ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης, που μεταξύ μας ίσως να είναι και η λύση για την απονομή δικαιοσύνης στη χώρα μας.
Μια προμελέτη πριν από 13 χρόνια, πετάχτηκε χωρίς λόγο στα σκουπίδια μαζί με τα χρήματα που απαιτήθηκαν για να εκπονηθεί, σιγά τα ωά θα μου πείτε, η πρώτη ήταν; Αποφασίστηκε να γίνουν νέες μελέτες για να χτίσουμε πάνω σε διατηρητέα και σε αρχαία που δεν θα αποχαρακτηρισθούν σε αυτή την εκατονταετία. Και η ζωή συνεχίζεται.
Χωρίς ιδιαίτερη σπουδή, χωρίς ελάχιστη μνήμη άρχισα να μετρώ έργα που ανακοινώθηκαν και τα έχει ξεχάσει και η μάνα τους, που πανηγυρίστηκαν, που μελετήθηκαν, που πληρώθηκαν οι μελετητές και παραμένουν γκρεμίδια ή αόρατα.
Νέο Κολυμβητήριο Μυτιλήνης ή καλύτερα το χωράφι στα Θέρμα. Μεγάλη επιτυχία ακόμα θυμάμαι τη συνέλευση του Δημοτικού Συμβουλίου που του έδωσε όνομα του χωραφιού. Παλιό Κολυμβητήριο Μυτιλήνης, το στολίδι της πόλης που έλεγε ο προηγούμενος Δήμαρχος, το Αθλητικό Πολύκεντρο όπως ζητωκραυγάσαμε ακόμα και πρόσφατα με τις ανακοινώσεις του νυν Δημάρχου. Μονάχα πλέον φυσική καταστροφή ή ο παντοδύναμος χρόνος μπορεί να το κουνήσει από τη θέση του. Παλιό Λιμεναρχείο στην πλατεία Σαπφούς που η τελευταία του χρήση ήταν ίσως και η πιο σημαντική όταν γνωστός άστεγος της πόλης βρήκε το χειμώνα κατάλυμα και το έρημο βρήκε μια κάποια χρησιμότητα. Αυτό το τελευταίο, αν δεν κάνω λάθος, είχε μπει και σε πρόγραμμα αλλά δεν προκάμαμε και χάσαμε τα χρήματα. Συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες.
Μουσικό σχολείο, Ειδικό σχολείο, Εγκαταστάσεις Πανεπιστημίου Αιγαίου στο ΚΥΤ της Μόριας. Αυτά τα υπέροχα έργα τα ανακοίνωσε πριν 2 χρόνια ο πανμέγιστος Πρωθυπουργός μας και ο τότε Δήμαρχος Κύτελης στην ομιλία του εύχονταν να τα εγκαινιάσουν παρέα. Γελάνε και τα μουστάκια από τις έρημες πεζούλες στα χωράφια της Μόριας.
Νότια παράκαμψη, έργο πνοής που σαν θα ολοκληρωθεί μάλλον θα είναι άχρηστο διότι τότε θα μετακινούμαστε εναερίως με ιπτάμενα αυτοκίνητα. Αξιοποίηση του παλαιού Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής στον Καρά Τεπέ. Εκεί ανακοινώθηκαν γραφεία, αίθουσες, μέχρι και Μουσείο. «Μούσια μουσείο» ενδεχομένως και να γίνει, κάτι που θα είναι και παγκόσμια πρωτοτυπία.
Wifiσε όλη την πόλη και δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο σε όλα τα χωριά του Δήμου Μυτιλήνης. Ακόμα τη θυμάμαι τη συνέντευξη πρόπερσι της «Μυτιλήνη Μονοπρόσωπης ΑΕ»ή όπως αλλιώς τη λέγανε. Ψηφιακός έξυπνος Δήμος που θα απαυτώσει τα απαυτά. Μια παρουσίαση powerpoint μούρλια. Αλήθεια τι να γίνεται αυτή η ψυχή η Μονοπρόσωπη; Την τελευταία φορά που ακούσαμε νέα της ήταν όταν παραιτήθηκε κάποιος χριστιανός φοβούμενος μην υπογράφοντας καταλήξει στις νέες αίθουσες του Εφετείου.
Από έργα που γίνονται λίγα πράγματα αλλά από ανακοινώσεις, πανηγυρικά Δελτία Τύπου για καινούρια παγκάκια και βαμμένες διαβάσεις δρόμων και στους δυο Δήμους του νησιού μας ακολουθούμε πορεία πρωταθλητισμού. Στη Δυτική Λέσβο, με τους μικρούς αστικούς ιστούς, μεγάλα έργα φαίνονται στον ορίζοντα. Μάλιστα, αξίζει σ’ αυτό το σημείο να σημειωθεί πως η συνολική αποδοχή και για τους δυο Δήμους του νησιού, στα πρόσωπα των Δημάρχων και τις ομάδες τους, ήταν και παραμένει ιδιαίτερα υψηλή για αυτό και απαιτείται οι προσδοκίες και η κριτική να είναι επίσης σε υψηλό επίπεδο και να μην περιορίζονται σε αυτά τα αυτονόητα που μπορούν εύκολα και χωρίς πολιτικό ή οποιασδήποτε μορφής κόστος να γίνουν.
Ξεκίνησα να γράφω και θα εκδώσω τη «Βίβλο των ανακοινωμένων και μη εκτελεσμένων Έργων». Αλλά και αυτά που έγιναν και παραδόθηκαν μήπως πάνε καλύτερα; Οι δρόμοι που «μερεμετήθηκαν» εντός πόλεως, μονοψήφιο ποσοστό σε εκατοστιαία κλίμακα σε έναν αστικό ιστό που θυμίζει πίστα αγώνα ανώμαλου μοτοκρός από τις λακκούβες. Ακόμα και αυτοί χαλάνε λίγους μήνες αφού φτιαχτούν, κλασσικό παράδειγμα η οδός B. Καραπαναγιώτη που θα τη φτιάξουμε ξανά μόλις ζεστάνει ο καιρός είπε ο Δήμαρχος. Έτσι είναι τα καλά τα έργα πρέπει να επαναλαμβάνονται για να τα εμπεδώνουμε.
Έργα ΔΕΥΑΛ, το ανέκδοτο της πόλης. Όπου δεν έχει λακκούβα φροντίζει για αυτό η ΔΕΥΑΛ. Το σύνθημά μας «Δε θα αφήσουμε δρόμο για δρόμο με άσφαλτο. Όπου λάκκος και εμείς». Ανοίγει λάκκους, τους κλείνει πρόχειρα και τους παρατά. Όταν δεν τα καταφέρνει έρχεται ο ΟΤΕ και ολοκληρώνει το χάος με «λακκούβες κορδόνια» για να έχουμε τρομάρα μας και οπτική ίνα.
Προκυμαία Μυτιλήνης, το φιάσκο της δεκαετίας. Φταίμε κι εμείς φταίτε κι εσείς φταίνε κι οι άλλοι που έλεγε το δημοφιλές άσμα. Οι προηγούμενοι δεν τις έκαναν καλά τις συμβάσεις, ο κακός εργολάβος σε ρόλο Χατζηπετρή φταίει πάνω από όλα που καθυστερούσε και δεν έφτιαχνε. Αλλά και όσα έφτιαξε χαλάνε πριν να χρονίσουν, άσε που άμα βρέχει δημιουργούνται φυσικές λίμνες και λίγο θέλει ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος να βάλει πάπιες και τραπεζάκια να βγάλουμε και κανένα φράγκο από τους τουρίστες. Ο νέος Δήμαρχος κατήγγειλε τη σύμβαση αλλά όπως φαίνεται οι αρμόδιοι αγνοούν να κάνουν καταγγελίες με σωστό τρόπο διότι ο εργολάβος κέρδισε την προσφυγή και πάπαλα. Προκυμαία lastyear.
Στα έργα που παραδόθηκαν στον περιφερειακό του Κάστρου δε χρησιμοποιήθηκαν σωστά υλικά, “ώ τι έκπληξις” και τώρα τα φτιάχνουμε ξανά και ξανά κάθε άνοιξη, σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Σταματάω εδώ όχι γιατί δεν έχω άλλα να πω αλλά γιατί θα βαρεθείτε να διαβάζετε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι, ο προηγούμενος Δήμαρχος, ο αμέσως προηγούμενος, οι ευθύνες μπορεί και να φτάνουν στον Κουντουριώτη το 1912 ή και στους Τούρκους παλιότερα που δεν τα οργάνωσαν καλά. Τι να σου κάνουν και οι τωρινοί; Δεν είναι μάγοι να τα φτιάξουν όλα σε μια μέρα. Ας κάνουμε υπομονή λίγες δεκαετίες και έχει ο Θεός. Επίσης φταίνε αυτοί οι κακοί εργολάβοι, που ονόματα δεν έχουν και τους φαντάζομαι ως τέρατα, ανθρωπόμορφα και σαρκοβόρα, που λυμαίνονται τους ευγενικούς, αδιάφθορους και αφελείς αυτοδιοικητικούς κάθε τετραετία.
Αναρωτιέμαι ο αδαής και τεχνικά ηλίθιος, αν πρέπει να περιμένουμε δεκαετίες να γίνουν μελέτες, να ωριμάσουν, να πληρωθούν και να πεταχτούν στα σκουπίδια, αν πρέπει να κάνουμε υπομονή χρόνια περιμένοντας μήπως και πέσει καμιά γκασμαδιά, αν όλοι κάνουν ότι μπορούν αλλά δεν γίνεται τίποτα, αν όλο αυτό είναι φυσιολογικό, τότε γιατί δεν κάνουμε μια κλήρωση κάθε φορά που είναι να εκλέξουμε Δήμαρχο κι όποιος κληρωθεί να τα ρίχνει στον προηγούμενο; Μήπως αυτοί που εκλέγονται κάνουν και τίποτα περισσότερο;
Θα μου πείτε πως είμαι υπερβολικός και πως τα ισοπεδώνω όλα; Θα σας απαντήσω πως είμαι 55 ετών και όσα σας είπα παραπάνω είναι τα ίδια από τότε που ακόμα φορούσα pampers. Μελέτες για έργα που ανακοινώθηκαν πριν δεκαετίες, ομελέτες που γίνονται με τα τσόφλια χωρίς να σπάσει κανείς αυγά και έργα εν κατακλείδι «αμελέτητα».
Και κάτι ακόμα τελευταίο. Ακόμα, μάταια και ουτοπικά, περιμένω ως αφελής ονειροπόλος, αυτοδιοικητικούς άρχοντες να μιλούν την αλήθεια, να λένε ονόματα και να επιμερίζουν ή να αναλαμβάνουν ευθύνες, να λένε ποιος έφταιξε, να δουλεύουν χωρίς δελτία τύπου και να φωτογραφίζονται δίπλα σε τελειωμένα έργα και πάνω από όλα να εξηγούν την αλήθεια στους δημότες τους. Κι όπως φαίνεται θα περιμένω ακόμα πολύ.
