Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παράσταση της Μυρσίνης Βουρλιώτη στο Δημοτικό Σχοελίο των Παμφίλων Βοστάνειο, που λειτούργησε ως το καλύτερο σκηνικό για μια παράσταση που (παρά τις αντιξοόητες) εντυπωσίασε τους θεατές. Ωστόσο μέσα από την μικρή …ταλαιπωρία της Αεροσυνοδού μπορεί να βγει κάτι καλό και να ξεκινήσει ένας διάλογος ώστε να βρεθεί μια λύση σε ένα προβλημα που αντιμετωπίζουν κι άλλοι καλλιτέχνες που δεν μπορούν από τόσο νωρίς να κανονίσουν την περιοδεία τους. Και αναφερόμαστε στο πρόβλημα των κωδικών.
Ο Μάκης Κουρσούνης μέλος του Συλλόγου Παφλιωτών Αθήνας έφερε στο προσκήνιο ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολλούς καλλιτέχνες στο παρελθόν σχετικά με το ζήτημα των κωδικών χρηματοδότησης του Λεσβιακού Καλοκαιριου που δυστυχώς “κλείδώνουν” ως το τέλος του Μαρτίου. Ο κύριος Κουρσούνης αναφέρθηκε στην περίπτωση της Μυρσίνης Βουρλιώτη με καταγωγή απο τα Πάμφιλα που δεν κατάφερε να εντάξει την παράστασή της στο Λεσβιακό καλοκαίρι καθώς η αίτηση της βρέθηκε εκπρόθεσμη. Ωστόσο ο Πολιτισμός δεν ειναι μόνο κωδικοί και θα ήταν ίσως συνετό να υπάρχει μια μεγαλύτερη ευελιξία ή να βρεθεί μια λύση ωστε να μπορούν νέοι καλλιτέχνες να επιστρέφουν στον τόπο τους και να δίνουν παραστάσεις!
Η αναφορά του κυρίου Κουρσούνη όπως στάλθηκε στα ΜΜΕ
Δήμος Μυτιλήνης, Πολιτισμός και Κωδικοί
Δεν αναφέρομαι στο ‘Λεσβιακό Καλοκαίρι ‘ γενικά.
Ούτε θα γενικεύσω , ούτε θα απλουστεύσω, απλά θα μεταφέρω την εμπειρία κάποιων Παφλιωτών απο την επαφή τους με τον Δήμο.
Η Μυρσίνη Βουρλιώτη είναι μια ηθοποιός με καταγωγή απο τα Πάμφιλα .
Φέτος τον χειμώνα ανέβαζε ένα θεατρικό έργο στην Αθήνα το οποίο ήθελε να τον παρουσιάσει και στο νησί της, στο πλαίσιο των καλοκαιρινών εκδηλώσεων του Δήμου Μυτιλήνης. Να τονιστεί ότι η Μυρσίνη Βουρλιώτη έχει βραβευθεί για το συγκεκριμένο θεατρικό κείμενο.
Έστειλε όλα τα απαραίτητα στοιχεία που της ζητήθηκαν για την ένταξη της στο Λεσβιακό καλοκαίρι και ενημέρωσε με e-mail την κα.Χιωτέλλη.
Η απάντηση δεν ήρθε ποτέ.
Επειδή κάποια μέλη του Συλλόγου Παφλιωτών Αθήνας είδαν το έργο και τους άρεσε αποφάσισαν να το προτείνουν ως μια διαφορετική πρόταση για το χωριό .
Ήρθαν σε επαφή με τον πρόεδρο του χωριού του εξήγησαν την κατάσταση , μείωσαν όσο μπορούσαν το κόστος και του ζήτησαν να επαναφέρει το θέμα στην κα Χιωτέλλη.
Το κόστος , εδώ γελάμε , ήταν τα εισιτήρια δυο κοριτσιών και μιας απλής μικροφωνικής . Συνολικά 500,00-600,00 €.
Ο Πρόεδρος της Κοινότητας πρότεινε να βάλει τα μισά χρήματα κι εγώ τότε πήρα την πρωτοβουλία να στείλω πάλι e-mail στην κ. Χιωτέλλη.
Απάντηση δεν πήρα ούτε εγώ, απλά μας ενημέρωσε έμμεσα ο Πρόεδρος ότι η εκδήλωση δεν γίνεται γιατί οι κωδικοί έχουν κλείσει και δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα.
Επειδή όμως ο πολιτισμός δεν είναι κωδικοί, αποφασίσαμε να βάλουμε τα υπόλοιπα χρήματα , αυτά της μικροφωνικής, απο το ταμείο του Συλλόγου .
Τα αντανακλαστικά μας και οι δικοί μας κωδικοί που είναι απ’ ότι φαίνεται διαφορετικοί , μας επέτρεψαν να κάνουμε την εκδήλωση στα Πάμφιλα και να δώσουμε βήμα σε δυο νέους ανθρώπους να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό στο χωριό.
Τα χαιρετίσματά μας στην εξουσία !!!
