Πώς μια απλή σχολική εκδρομή στο Μιλάνο έγινε η αφετηρία μιας εθνικής κρίσης – Η μοναξιά, το κοινωνικό στίγμα και το προσωπικό μάθημα της Δήμητρας Βουλγαρίδου
Η ιστορία της Δήμητρας Βουλγαρίδου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έναρξη της πανδημίας στην Ελλάδα. Τον Φεβρουάριο του 2020, μια σχολική εκδρομή στο Μιλάνο με την κόρη της έμελλε να αλλάξει τη ζωή της αλλά και να σηματοδοτήσει την έναρξη μιας νέας πραγματικότητας για ολόκληρη τη χώρα. Στις 26 Φεβρουαρίου, η Δήμητρα παρουσίασε συμπτώματα και λίγο αργότερα επιβεβαιώθηκε ως το πρώτο κρούσμα κορονοϊού στη Θεσσαλονίκη – και στην Ελλάδα.
«Εκείνη τη μέρα, είχα συνάχι, ένιωθα ατονία, είχα λίγο πυρετό. Πήγα στο ΑΧΕΠΑ, το ανέφερα, με εξέτασαν και με κράτησαν. Την επόμενη μέρα ήρθε το θετικό αποτέλεσμα».Η Δήμητρα πέρασε αρκετές ημέρες απομονωμένη στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ. Η εμπειρία της ήταν έντονη:
«Δεν ήξερα τι θα συμβεί. Ήμουν μόνη, σε ένα δωμάτιο, με γιατρούς και νοσηλευτές να μπαίνουν με ειδικές στολές, σαν από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ήταν τρομακτικό. Δεν είχα καμία επικοινωνία με την κόρη μου και αυτό με πονούσε περισσότερο».
Καθώς η κατάστασή της δεν παρουσίασε σοβαρές επιπλοκές, λίγες ημέρες αργότερα πήρε εξιτήριο. Ωστόσο, η ψυχολογική πίεση δεν τελείωσε με την έξοδο από το νοσοκομείο. Δήμητρα έγινε ξαφνικά γνωστή στο πανελλήνιο, με τα μέσα ενημέρωσης να ασχολούνται έντονα μαζί της. Παρά τη διατήρηση της ανωνυμίας της στα πρώτα ρεπορτάζ, σύντομα το όνομά της διέρρευσε και βρέθηκε στο στόχαστρο. Όπως εξομολογείται:
«Δεν είχα κακή πρόθεση, ήμουν απλώς μια μαμά που συνόδευε το παιδί της σε μια σχολική εκδρομή. Βρέθηκα σε θέση κατηγορούμενης, χωρίς να φταίω».
Η αντιμετώπιση από τον κοινωνικό περίγυρο ήταν σκληρή, με την ίδια να δέχεται επικρίσεις και επιθέσεις, ακόμα και μέσα από τα social media. Παρ’ όλα αυτά, δεν λύγισε. Η στήριξη της οικογένειας και το προσωπικό μάθημα
Η οικογένειά της στάθηκε βράχος. Η κόρη της, παρότι απομονωμένη και εκείνη λόγω των μέτρων, της έστελνε μηνύματα αγάπης και κουράγιου. Όπως λέει η Δήμητρα:
«Η κόρη μου μου έγραφε: “Μαμά, σε αγαπώ, όλα θα πάνε καλά”. Αυτό μου έδινε δύναμη. Ήξερα ότι πρέπει να μείνω δυνατή για εκείνη».
Το προσωπικό της μάθημα μέσα από την περιπέτεια αυτή είναι ξεκάθαρο: «Αν ξαναζούσα τη στιγμή, θα έκανα ακριβώς το ίδιο. Θα προστάτευα το παιδί μου και τον εαυτό μου, ακολουθώντας τις οδηγίες των γιατρών».
Η στήριξη της οικογένειας και το προσωπικό μάθημα
Η οικογένειά της στάθηκε βράχος. Η κόρη της, παρότι απομονωμένη και εκείνη λόγω των μέτρων, της έστελνε μηνύματα αγάπης και κουράγιου. Όπως λέει η Δήμητρα:
«Η κόρη μου μου έγραφε: “Μαμά, σε αγαπώ, όλα θα πάνε καλά”. Αυτό μου έδινε δύναμη. Ήξερα ότι πρέπει να μείνω δυνατή για εκείνη».
Το προσωπικό της μάθημα μέσα από την περιπέτεια αυτή είναι ξεκάθαρο: «Αν ξαναζούσα τη στιγμή, θα έκανα ακριβώς το ίδιο. Θα προστάτευα το παιδί μου και τον εαυτό μου, ακολουθώντας τις οδηγίες των γιατρών».
«Τώρα μπορώ να μιλήσω ανοιχτά για αυτό. Δεν ντρέπομαι, δεν φοβάμαι. Ήμουν το πρώτο κρούσμα, αλλά ήμουν και άνθρωπος που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων».
Η ιστορία της Δήμητρας δεν είναι μόνο η αρχή μιας εθνικής κρίσης, αλλά και η πορεία μιας γυναίκας που βρέθηκε απροσδόκητα στο επίκεντρο και κατάφερε να αντέξει. Σήμερα, στέκεται με αξιοπρέπεια και μοιράζεται την εμπειρία της, για να θυμίζει πως πίσω από κάθε αριθμό υπάρχει ένας άνθρωπος
