Search

Συν+υφαίνοντας ένα βιώσιμο μέλλον για την ύπαιθρο

Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ πραγματοποιήθηκε στην ευρύτερη περιοχή του Σουφλίου το πρόγραμμα «Συν+υφαίνοντας ένα βιώσιμο μέλλον για την ύπαιθρο», που αποτέλεσε σημείο συνάντησης ενός τοπικού προϊόντος όπως το μετάξι, μιας παραδοσιακής τέχνης όπως η υφαντική, μιας ανάγκης του σύγχρονου κόσμου μας όπως η βιώσιμη μόδα, αλλά και μιας προσπάθειας για αναζωογόνηση της τοπικής οικονομίας. 

Το πρόγραμμα οργανώθηκε από την ενδυματολόγο-σχεδιάστρια ενδυμάτων και λέκτορα στο τμήμα Δημιουργικού Σχεδιασμού του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος Βενετία Κουτσού, υλοποιήθηκε το διάστημα 15-20 Σεπτεμβρίου 2024 και αποτελούνταν από επτά εργαστήρια και μία δημόσια εκδήλωση.

Δύο υφαντές, ο Κώστας Μανάβης και ο Μυτιληνιός Αργύρης Χατζημαλλής, , ανέλαβαν να διδάξουν παραδοσιακές τεχνικές ύφανσης, ενώ δύο σχεδιάστριες υφασμάτων και υφάντριες, η Αλεξάνδρα Μπίσσα και η Ισμήνη Σαμανίδου, παρέδωσαν τεχνικές ύφανσης σε σύγχρονο αργαλειό. Ο σχεδιαστής υφασμάτων, μεταξουργός και ιδρυτής του Μουσείου Τέχνης Μεταξιού Γιώργος Τσιακίρης έκανε παρέμβαση σχετικά με τη σηροτροφία στο Σουφλί, ενώ η πτυχιούχος κλωστοϋφαντουργός Αθηνά Κετσιτζή για την οικολογική βαφή σε υφάσματα. Με τη φυσική βαφή ασχολήθηκαν επίσης η σχεδιάστρια υφασμάτων Χριστιάνα Βαρδάκου και η γεωπόνος-τεχνολόγος ένδυσης δρ Νίκη Τσούκα. Τέλος, η αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ίρις Λυκουργιώτη αναφέρθηκε στον σχεδιασμό της αποανάπτυξης, δείχνοντας έναν εναλλακτικό δρόμο όσον αφορά την οικονομία της περιοχής. 

Τα εργαστήρια ανέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητες αξιοποίησης των φυσικών και ανθρώπινων πόρων, δηλαδή του μεταξιού σε συνδυασμό με τις γνώσεις και τις δεξιότητες των κατοίκων της περιοχής. Η υφαντική τέχνη αποτελεί σημαντική θεραπεία για τη βιομηχανία του ενδύματος και οι φυσικές πρώτες ύλες της περιοχής μπορούν να αξιοποιηθούν στις δημιουργικές βιομηχανίες, είτε μέσω της χειροτεχνίας είτε μέσω της τοπικής βιομηχανικής παραγωγής. Η περιοχή του Σουφλίου αποτελεί ένα εν δυνάμει ξεχωριστό οικοσύστημα, το οποίο μέσα από τη σηροτροφία και τα επιμέρους στάδιά της θα μπορούσε να προσφέρει οικονομική αυτάρκεια στους κατοίκους, ώστε η περιοχή να ανακάμψει εμπορικά και κοινωνικά. 

Οι εισηγήσεις πραγματοποιήθηκαν από τον Γιώργο Τσιακίρη, τη Βενετία Κουτσού, την Αθηνά Κετσιτζή και την εκπρόσωπο του Δήμου Σουφλίου Ελένη Τσακαλδίμη. Στη συζήτηση που ακολούθησε, στην οποία συμμετείχαν ενεργά οι πολίτες του Σουφλίου και της γύρω περιοχής, υπογραμμίστηκαν από τη μία μεριά οι θεμελιώδεις ελλείψεις που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα και κάθε προσπάθεια δημιουργίας μελλοντικής προοπτικής, όπως η απουσία σιδηροδρομικής σύνδεσης. 

Οργάνωση: Βενετία Κουτσού, λέκτορας στο Τμήμα Δημιουργικού Σχεδιασμού και Ένδυσης του ΔΙΠΑΕ Με την υποστήριξη: Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ – Γραφείο Θεσσαλονίκης

Το βίντεο υπόκειται σε άδεια Creative Commons