Σε λίγες μέρες ανοίγουν οι κάλπες. Αν ενθυμούμαι ορθώς στις 18 του μήνα ψηφίζουμε για την ανάδειξη των τοπικών και περιφερειακών αρχόντων και μία εβδομάδα αργότερα εκλέγουμε τους αντιπροσώπους μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Δηλαδή, το ζητούμενο είναι να περάσει … σύριζα η Μέρκελ στην ελιά για να αποφύγουμε το χάος της ακυβερνησίας. Καταλήγω στο συμπέρασμα αυτό λαμβάνοντας υπόψη τα διλήμματα που έχουν τεθεί από τους πολιτικούς αρχηγούς. Ο κύριος Σαμαράς υποστηρίζει ότι αν θέλουμε σταθερότητα δεν πρέπει να ψηφίσουμε σύριζα. Διότι προφανώς το διακύβευμα είναι «ή εγώ, ή το χάος». Ο κύριος Τσίπρας λέει περίπου ότι αν δεν θέλουμε άλλη μία δόση Μέρκελ οφείλουμε να ψηφίσουμε σύριζα. Διότι είναι σαφές ότι ως πολιτικό μέγεθος η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί ανάχωμα στον γερμανικό δογματισμό που εκπροσωπεί (μόνον;) η κυρία καγκελάριος. Ο δε κύριος Βενιζέλος υπενθυμίζει, με τιμωρητική διάθεση, ότι αν δεν προτιμήσουμε την ελιά του θα υποχρεωθούμε να πάμε και πάλι σε εκλογές. Διότι, αντιλαμβάνομαι, η Βενιζέλος ή … χάος. Εν προκειμένω συναντάται (γι΄ άλλη μια φορά) η πολιτική των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου με κοινό παρονομαστή το … χάος. Ως εκ τούτου ως υπεύθυνοι πολίτες καλούμαστε να κινηθούμε στη γραμμή «σύριζα η Μέρκελ στην ελιά για να μην πέσουμε στο χάος». Διατυπώνω το συμπέρασμα με την φιλοδοξία να βοηθήσω τους αγαπητούς φίλους, που ενδεχομένως έχουν αποπροσανατολισθεί, ώστε να επιστρέψουν στην οδό της σωτηρίας. Διότι, ως γνωστόν, η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα!
(δανείζομαι την φωτογραφία από το otrelostouxwriou.blogspot.com)
