Η ιστορία των Σκουριών επαναλαμβάνεται στο βόρειο Αιγαίο. Μια κυβέρνηση η οποία συνεπικουρούμενη από την δημοτική αρχή Χίου προχωρά στο σχεδιασμό για τις εξορύξεις αντιμονίου στο βόρειο μέρος του νησιού.
Μια διαβούλευση για τα μάτια του κόσμου που απαξιώνει το ηχηρό «όχι» της τοπικής κοινωνίας. Μελέτες που δεν έχουν κατατεθεί, των οποίων τη χρηματοδότηση έχουν αναλάβει ενδιαφερόμενες εταιρείες εξόρυξης. Ένας διαγωνισμός φωτογραφικός. Μια δυσοίωνη εικόνα από το μέλλον εξαιτίας της οικολογικής καταστροφής που θα επιφέρει η «επένδυση» σε μια περιοχή μεγάλο μέρος της οποίας έχει χαρακτηριστεί Natura.
Ξεσκίζουν τις σάρκες της χώρας. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε Μπουρούντι» λέει στο tvxs ο Χιώτης συγγραφέας και μέλος της Πρωτοβουλίας Ενάντια στις Εξορύξεις στη Βόρεια Χίο, Γιάννης Μακριδάκης, ο οποίος προσθέτει πως «Με νόμο που βγήκε τη δεκαετία του ΄80, η Χίος είναι ο μόνος τόπος που έχει κηρυχθεί ολόκληρη, δημόσιος μεταλλευτικός χώρος, χάρη στη σπουδαία γεωλογία της, που τη μελετούν σε όλο τον κόσμο. Έχουμε κάνει αίτημα στον καθηγητή τον κ. Ζούρο, να ονομαστεί γεωπάρκο της UNESCO για να προστατευτεί. Εδώ όμως δεν μας αφήνουν. Θα μπορούσε να έχει αειφόρο τουρισμό και ανάπτυξη και αντ’ αυτού την ξεσκίζουν και την κατατρώγουν».
Εξελίξεις
Εξελίξεις έφερε στην υπόθεση των ορυχείων αντιμονίου το Δημοτικό Συμβούλιο της Δευτέρας στο οποίο υπερψηφίστηκε η πρόταση του Δημάρχου, Ι. Μαλαφή για συγκέντρωση ερωτήσεων από τους κατοίκους και αποστολή τους στις αρμόδιες αρχές. Οι έντονες αντιδράσεις των κατοίκων των χωριών του Δήμου Αμανής στη Βόρεια Χίο για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι εξορύξεις οδήγησε, μετά από μήνες, τον «εξαφανισμένο» βουλευτή Χίου, Νότη Μηταράκη, να παρέμβει στην υπόθεση επικοινωνώντας με το Υπουργείο Ενέργειας. Μετά από επικοινωνία με την αρμόδια υφυπουργό Αλεξάνδρα Σδούκου αποφασίστηκε:
α) Να δοθούν επιπλέον δέκα (10) ημέρες παράταση στη δημόσια διαβούλευση,
β) να ζητηθεί από τον Δήμο Χίου να συγκεντρώσει το σύνολο των ερωτημάτων που τίθενται από πολίτες και φορείς και να αποσταλούν επισήμως στο Υπουργείο και
γ) να διοργανωθεί από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας τηλεδιάσκεψη με συμμετοχή όλων των συναρμοδίων για να επιλυθεί κάθε σχετική απορία
Υπενθυμίζεται πως το ξαφνικό ενδιαφέρον της κυβέρνηση Μητσοτάκη για το αντιμόνιο έχει γεωπολιτικά και οικονομικά αίτια. Οι παγκόσμιες τιμές του αντιμονίου έχουν εκτοξευτεί εξαιτίας του εμπάργκο της Κίνας, η οποία έχει τα πρωτεία στην παγκόσμια παραγωγή. Επίσης το αντιμόνιο χρησιμοποιείται στην κατασκευή ηλιακών πάνελ, ανεμογεννητριών και μπαταριών υγρού μετάλλου που είναι αναγκαίες για την ενεργειακή μετάβαση με βάση τους στόχους της ΕΕ για το 2030.
με πληροφορίες από TV Xs και Κουτί Της Πανδώρας
Αυτά τα ορυχεία αποτελούν ένα σπάνιο μνημείο της βιομηχανικής μας κληρονομιάς και τόπος ιστορικής μνήμης. Η ιστορία τους ξεκινά το 1897, όταν η Γαλλική εταιρεία Societe Anonyme des Mines de Keramos (Ανώνυμη Εταιρεία Μεταλλείων Κεράμου) κατασκευάζει τα κτίρια (διοικητήριο, χημείο, μηχανουργείο, οικία μηχανικού κ.α) μέσα στο δάσος της Κεράμου και την οικία του διευθυντή, αποθήκες και σκάλα φόρτωσης στην παραλία των Αγιασμάτων. Τα μηχανήματα είχαν παραγγελθεί στο μηχανουργείο Δρίτσα στον Πειραιά, από τον Γάλλο μηχανικό Pelloux (Πελλού), που διατέλεσε και πρώτος διευθυντής τους. Το εγχείρημα πέτυχε, και τα Μεταλλεία λειτούργησαν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1910. Το 1940 δόθηκε άδεια επαναλειτουργίας του χώρου στην εταιρεία συμφερόντων Μποδοσάκη. Η λειτουργία των Μεταλλείων πραγματοποιήθηκε το 1949, με χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ. Η νέα προσπάθεια άντεξε ως το 1954. Η επαναλειτουργία των Μεταλλείων συνδέθηκε με θανάτους εργαζομένων εξαιτίας πνευμονολογικών νόσων λόγω κυρίως των ελλιπών μέτρων προστασίας στις στοές
Φωτογραφία: Χίος- Χωριό Λεπτόποδα -περιοχή Αγιάσματα
