Ο Κώστας Πίντερης είναι ο άνθρωπος που μαζί με τον Στρατή Βαλαμιό έσωσε χιλιάδες ζωές πέρυσι στη Σκάλα Συκαμνιάς. Προχθές από το τηλέφωνο μάθαμε τα κακά μαντάτα “Έχασα τη βάρκα μου!” Μου είπε. Τα έχασα όλα. Βούλιαξε με τον χιονιά. Μαζί με όλα τα εργαλεία που είχα μέσα”.
Η βάρκα του γενναίου ψαρά μαζί με τα φυλακτά που κρέμονταν στο τιμόνι της, φυλακτά που του χάρισαν οι πρόσφυγες που έσωσε από τη θάλασσα, χάθηκε στο βυθό, μαζί με τη βάρκα του Θανάση Μαρμαρινού στο λιμανάκι του χωριού τους από τo βάρος του χιονιού. Το χιόνι σκέπασε τα πάντα εκτός όμως από τις αναμνήσεις του Κώστα που έχουν πλέον χαραχτεί μέσα του. Αναμνήσεις καλές και κακές απ όλες αυτές τις φορές που μετά από ένα τηλεφώνημα της ακτοφυλακής έτρεχε με αυτή την μικρή ψαρόβαρκα για να σώσει ο,τι μπορούσε.
Στη βάρκα του Κώστα έχουμε ανέβει αρκετές φορές σε δημογραφικές αποστολές από όλη την Ευρώπη. Ο Κώστας τους εξηγούσε τον παραλογισμό που είχε δει με τα μάτια του, τους έλεγε για τα πνιγμένα μωρά, για τους μελανιασμένους ανθρώπου που χτυπούσαν τα τζάμια με τα χέρια τους για να βγουν από το βυθισμένο σκάφος που έχει ξεβραστεί τώρα στον Κόρακα αλλά και για στιγμές χαράς και ευγνωμοσύνης. Σήμερα, δύο μέρες μετά την θεομηνία που έγινε η αιτία να χάσει τη βάρκα του και μετά την ανακοίνωση πως ο Δήμαρχος θα αποζημιώσει τους ψαράδες με τα χρήματα που συνοδεύουν το βραβείο Ούλωφ Πάλμε (50.000 έκαστος) επικοινωνήσαμε μαζί του.
Η συγκυρία ευτυχής: Η Συκαμιά,πρώτη ανάμεσα στους 100 καλύτερους προορισμούς εξαιτίας της μεγάλης καρδιάς του Κώστα, του Θανάση, του Στρατή και των άλλων ψαράδων που με κίνδυνο τη ζωή τους έσωσαν χιλιάδες κόσμο. “Μόλις βγάλαμε τις βάρκες ήρθε ο γερανός και τις βγάλαμε στη στεριά μαζί με άλλες δύο πλαστικές. Η ζημιά μεγάλη, όλα είναι κατεστραμμένα, οι μηχανές δεν ξέρω τι θα βγάλουν, τα βυθόμετρα, τα GPS καταστράφηκαν ολοσχερώς. Έμαθα για το βραβείο του Δημάρχου και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ αλλά και στον κόσμο που έβγαλε νούμερο 1 προορισμό τη Συκαμιά. Είναι σημαντικό που μας στηρίζουν. Συνεχίζουμε να είμαστε άνθρωποι”.
