Ένα πολιτικό σχόλιο, είναι η νέα έκθεση του διεθνούς φήμης ζωγράφου και φωτογράφου Δημήτρη Γέρου που περνάει πολύ από τον χρόνο του στη Μυτιλήνη. Εμπνευσμένα από το προσφυγικό και την εκμετάλλευση των ανθρώπων που έρχονται στη χώρα μας τα έργα του παρουσιάζονται στην Γκαλερί Σκουφά από τις 26 Ιανουαρίου
Μονόχρωμα έργα σε καμβά, κυρίως μαύρα και λίγα κόκκινα, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως συνέχεια της ασπρόμαυρης “σιλουέτας” των μέσων του 18ου αιώνα αλλά και των ελληνικών μελανόμορφων αγγείων του 7ου αιώνα Π.Χ. Όλα τα έργα έγιναν μέσα στο 2016 και, εκτός από μερικά σύμβολα της ζωγραφικής του που επανέρχονται και σε αυτή τη δουλειά, όπως το ανθρωπάκι που τρέχει, τα σύννεφα, ο ορίζοντας κλπ. δεν έχουν μεγάλη σχέση με τους λαμπερούς, πολύχρωμους πίνακες για τους οποίους μας είναι περισσότερο γνωστός.
Ο Δημήτρης Γέρος με ον Τζεφ Κουνς
Εξ άλλου και η θεματολογία του έχει αλλάξει πολύ, παρ’ όλο που διατηρεί αμείωτο ακόμη τον προβληματισμό του για το περιβάλλον και τα σχετικά με αυτό ανθρώπινα δημιουργήματα.
Τα περισσότερα όμως από τα καινούργια έργα είναι επηρεασμένα από τα πρόσφατα, θλιβερά, πολιτικά γεγονότα και το προσφυγικό ζήτημα που το έχει ζήσει από πολύ κοντά αφού περνάει μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Μυτιλήνη.
Έτσι θα δούμε, μεταξύ άλλων, καλοζωγραφισμένες φιγούρες πιθήκων, με ανθρώπινο πρόσωπο, ως νέα Πολιτικά Ζώα που πέρδονται, αντί να ασχολούνται με τα προβλήματα της χώρας και των άμοιρων κατοίκων της, μετανάστες να παλεύουν με τα κύματα ενώ ένας γυμνός άγγελος έρχεται από τον ουρανό προς το μέρος τους, κρατώντας ένα σωσίβιο που θα μπορούσε να μοιάζει άλλοτε με στεφάνι επιβράβευσης των αγώνων τους και άλλοτε με νεκρικό του πνιγμού τους, ή απειλούνται από γιγάντια κοράκια και αετούς, με τα οποία ο καλλιτέχνης υπονοεί τους βάρβαρους Τούρκους διακινητές που τους εκμεταλλεύονται απάνθρωπα, αλλά και τον κινέζο ακτιβιστή-εικαστικό Ai WeiWei ενόσω βιντεοσκοπεί τους ταλαίπωρους Ανατολίτες καθώς πορεύονται προς το άγνωστο.
Ας σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημήτρης Γέρος χρησιμοποιεί τη δουλειά του για να σχολιάσει θέματα των καιρών και της επικαιρότητας. Το 1969 πρώτα στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία στη Νέα Γκαλερί της Αθήνας παρουσίασε, διακινδυνεύοντας την ελευθερία του, έργα μεγάλων διαστάσεων, πάλι μαύρα, πολλά από τα οποία ήταν καλυμμένα με συρματοπλέγματα μέσα από τα οποία αναβόσβηνε ένα κόκκινο φως, και με τα οποία διαμαρτυρόταν κατά της στρατιωτικής χούντας.
Αλλά και το 1993 είχε παρουσιάσει έργα, πάλι στην γκαλερί Σκουφά, στα οποία επίσης κυριαρχούσε το μαύρο χρώμα, με τίτλο Λεκέδες. Τα έργα εκείνα ήταν οι σημειώσεις που κρατούσε καθώς διάβαζε τις εφημερίδες και με τα οποία κατήγγειλε τον σκοταδισμό και την παραπληροφόρηση από μια μερίδα του ημερήσιου Τύπου.
Η προηγούμενη έκθεση έργων του Δημήτρη Γέρου στην Αθήνα έγινε πριν 20 χρόνια, το 1997, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν ο Δημήτρης Γέρος είχε πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα εκτός Ελλάδος . Οι τελευταίες του ατομικές εκθέσεις έγιναν στο Museo de Arte Moderno de Barranquilla της Κολομβίας, στην Throckmorton Fine Art της Νέας Υόρκης, και στην Pablo Goebel Fine Art της πόλεως τους Μεξικού. Επίσης πρόσφατα κυκλοφόρησαν διεθνώς , από ξένους εκδότες, τα βιβλία του Shades of Love, το βιβλίο του Photographing Gabriel Garcia Marquez, με φωτογραφίες που έκανε κατά τις συναντήσεις του με τον συγγραφέα Gabriel Garcia Marquez και Another Narcissus με την συνεργασία τουEdward Albee.
Ή έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 18 Φεβρουαρίου, θα παρουσιαστεί αργότερα στη Θεσσαλονίκη, στη Λευκωσία και στη Νέα Υόρκη.
