Ο Μιχάλης Μπάκας, περιβαλλοντολόγος,συντονιστής ΠΚ Λέσβου των Οικολόγων Πράσινων,φωτογράφος και γραφιάς, πήρε για άλλη μια φορά την κάμερα του και περιηγήθηκε στην πόλη της Μυτιλήνης και στους μαχαλάδες της. “Να νιώσουμε ότι η εικόνα της πόλης μας είναι ένα δημόσιο αγαθό που αφορά όλους μας και δεν μπορούμε να κάνουμε συμβιβασμούς, ακολουθώντας το πνεύμα του ωχαδερφισμού που δυστυχώς κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια στην κοινωνία μας”, λέει ο Μιχάλης που συχνά παρεμβαίνει στη δημόσια συζήτηση για την αισθητική της πόλης από την σελίδα του στο facebook
1. Ποια είναι η περιοχή της πόλης που σας αρέσει περισσότερο;
Μένω στην Επάνω Σκάλα, και η βόρεια πλευρά της πόλης είναι η αγαπημένη μου. Σε λίγα εκατοντάδες μέτρα έχουμε την τύχη να βλέπουμε όλη την ιστορία της πόλης τα τελευταία 2500 χρόνια. Από την κλασσική εποχή, τα ρωμαϊκά μνημεία και το αρχαίο θέατρο κατεβαίνουμε στο βυζαντινό κάστρο και στους Γατελούζους. Από τα πολλά οθωμανικά τζαμιά της περιοχής μέχρι τα μνημεία των καιρών μας στον προσφυγικό συνοικισμό και τα βιομηχανικά κτίρια, η βόρεια πόλη έχει τα σημάδια του χρόνου πάνω της.
2. Ποιο κτήριο θα θέλατε να υπάρχει για πάντα;
Πολύ δύσκολη ερώτηση, εάν θα έπρεπε να διαλέξω ένα κτίριο στη Μυτιλήνη, θα διάλεγα δυο, τις δύο πιο επιβλητικές εκκλησιές της πόλης, την Μητρόπολη και τον Άγιο θεράποντα. Εκτός από την αδιαμφισβήτητη αρχιτεκτονική τους αξία στα μάτια μου εκφράζουν παράλληλα την προσπάθεια των Μυτιληνιών στην Οθωμανική περίοδο να δείξουν ότι ήταν παρόντες, ευημερώντας, δημιουργώντας και βάζοντας υψηλά αισθητικά κριτήρια σε ότι μπορεί να εμβληματικά διακριθεί στο χώρο.
3. Τι θα έπαιρνε βραβείο κακογουστιάς στο νησί;
Είμαστε τυχεροί γιατί η πόλη σε γενικές γραμμές γλίτωσε την κακογουστιά και την οικοδομική λαίλαπα που κατέστρεψε πολλές πόλεις στην Ελλάδα. Το κακό «περιορίστηκε» στο μπάχαλο της Χρυσομαλούσσας, που χωρίς πολεοδομική οργάνωση, δυστυχώς αφέθηκε να χτιστεί άναρχα. Ξέρω ότι κάποιοι φίλοι δεν συμφωνούν αλλά εάν θα ήθελα να γκρεμίσω ένα κτίριο στην πόλη αυτό θα ήταν η πολυώροφη αποθήκη – σιλό από την πλευρά της θάλασσας στην Επάνω Σκάλα. Η περιοχή θα πρέπει να αναβαθμιστεί, οι βιομηχανικοί χώροι να βρουν και πάλι λειτουργική χρήση για την πόλη και το κτίριο αυτό είναι το πρόσημο αρνητικής επέμβασης στο χώρο, και η έλλειψη του νομίζω θα ξαναέφερνε την αρμονία στο χώρο.
4. Η αγαπημένη σας βόλτα με τα πόδια ή το αυτοκίνητο;
Για την αγαπημένη μου βόλτα θα θυμηθώ τα λόγια του φίλου Soloup που στο λατρεμένο βιβλίο του «Αϊβαλί» σημειώνει «Αυτό που έψαχνα, στη Μυτιλήνη το βρήκα. Στο πάνω κάτω της Ερμού. Στα όμορφα σπίτια με την τριανταφυλλιά την πέτρα απ’τα νταμάρια του Σαρμουσάκ, απέναντι. Στον τουρκομαχαλά και στα προσφυγόσπιτα της Πάνω Σκάλας που όποτε βρίσκομαι στο νησί, τη μετράω για γειτονία μου». Και για μένα αυτό το πάνω – κάτω της Ερμού με τα πόδια ή με τα ποδήλατα με τον γιο μου είναι η αγαπημένη μου διαδρομή. Και η Ερμού είναι τα κτίρια και η ομορφιά τους, είναι η ζωντάνια της αγοράς, τα όμορφα καφενεία, τα μανάβικα και τα ψαράδικα με τους αγαπημένους φωνακλάδες, είναι πάνω από όλα οι άνθρωποι της από την Κυβέλη και τον Κώστα έως τον Αποστόλη, τον Βαγγέλη και την Κλειώ.
5. Τι θεωρείτε αναγκαίο για να υπάρξει αισθητική στη πόλη μας.
Νομίζω ότι πρώτα απ’όλα πρέπει να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε, να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και να πιστέψουμε ότι αξίζει κάτι καλύτερο σε αυτήν την πόλη. Να είμαστε παρόντες ως πολίτες και να ανοίξει η δημόσια συζήτηση για την αισθητική της πόλης. Να νιώσουμε ότι η εικόνα της πόλης μας είναι ένα δημόσιο αγαθό που αφορά όλους μας και δεν μπορούμε να κάνουμε συμβιβασμούς, ακολουθώντας το πνεύμα του ωχαδερφισμού που δυστυχώς κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια στην κοινωνία μας. Η πόλη είμαστε εμείς και όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι για την πορεία της…
