του Μιχάλη Ψύλου
Όχι δεν ήταν έκπληξη το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Γράφαμε την παραμονή της αναμέτρησης το περασμένο Σάββατο ότι θα προκληθεί πολιτικός σεισμός στην Ευρώπη λόγω της ανόδου των ακροδεξιών κομμάτων. Όπερ και εγένετο .Στη Γαλλία η ηγέτις του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου αναδείχτηκε νικήτρια με το ιστορικά υψηλό ποσοστό του κόμματος στο 24,7%. Κατέγραψε αύξηση κατά… 18 εκατοστιαίες μονάδες από τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Από τις 3 έδρες που είχε στην Ευρωβουλή το Εθνικό Μέτωπο το 2009 τώρα διαθέτει 24. «Σεισμός» ήταν ο τίτλος της συντηρητικής εφημερίδας “Φιγκαρό”, που δεν δίστασε μάλιστα να κηρύξει το τέλος του δικομματισμού στη Γαλλία. Τι να πει άλλωστε η συντηρητική εφημερίδα όταν το γαλλικό δεξιό κόμμα UMP είδε τη δύναμή του να μειώνεται κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες και το Σοσιαλιστικό κόμμα να παθαίνει πανωλεθρία με 14,3% ,σημειώνοντας τη χειρότερη εκλογική του επίδοση τα τελευταία 45 χρόνια.
Στεκόμαστε ιδιαίτερα στη Γαλλία γιατί οι εξελίξεις στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης μπορεί πολύ σύντομα να επηρεάσουν ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση . Το σύνθημα με το οποίο η ακροδεξιά κυριάρχησε στη Γαλλία και έδωσε δυστυχώς φτερά στην Μαρίν Λεπέν ήταν: «έξω η Γαλλία από το ευρώ». Η πολιτική της σκληρής λιτότητας που επιβάλει το Βερολίνο και ακολουθούν πιστά σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ είναι η αιτία της θεαματικής ανόδου της ακροδεξιάς στη Γηραιά Ήπειρο. Ανάλογη κατάσταση επικράτησε και στη Βρετανία, όπου σάρωσε το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Νάιτζελ Φάρατζ με κεντρικό σύνθημα «Έξω η Βρετανία από την ΕΕ». Ήρθε πρώτο με ποσοστό κοντά στο 28% και αύξησε τις έδρες του από 13 που είχε πάρει στις ευρωεκλογές του 2009 σε 24. Το σημαντικό είναι ότι αν πραγματικά πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα που έχει τάξει ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον το 2017 ,δεν αποκλείεται να δούμε την έξοδο της Αγγλίας από την ΕΕ.
Στις ευρωεκλογές μπορεί να αναδείχτηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρώτη δύναμη το δεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα με 28,39% και 214 από τις 751 έδρες του ευρωκοινοβουλίου, αλλά σημείωσε ωστόσο σημαντική πτώση 8% σε σχέση με τα αποτελέσματα των εκλογών του 2009.Οι Σοσιαλιστές παρέμειναν στάσιμοι με ποσοστό 25% ,ενώ κάμψη των ποσοστών της εμφανίζει και η ευρωομάδα των Φιλελεύθερων-Δημοκρατών, οι οποίοι συγκεντρώνουν το 8,79%, από 11,4% (2009). Καθοδική πορεία καταγράφουν και οι Πράσινοι, συγκεντρώνοντας 7,06% έναντι 7,44% ενώ οι δυνάμεις της Αριστεράς (GUE-NGL) κατέγραψαν καταγράφουν άνοδο μίας ποσοστιαίας μονάδας, από 4,57% το 2009 στο 5,59% το 2014.
Οι λαοί βλέπουν από τη μια πλευρά οι ευρωπαϊκές τράπεζες να εξασφαλίζουν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δάνεια ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ προκειμένου να σωθούν, ενώ από την άλλη δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ ρευστότητας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όλα αυτά προκαλούν αυτή τη γενικευμένη εχθρότητα των Ευρωπαίων πολιτών εναντίον της ΕΕ. Υπάρχουν βέβαια και βαθύτερες αιτίες της αποξένωσης των λαών της Ευρώπης από την πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η πολιτική που ασκεί η ΕΕ καταστρέφει σωρηδόν θέσεις εργασίας για δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενους και εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις οδηγώντας σε απόγνωση σοβαρό τμήμα των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, αλλά επιπλέον η πολιτική της ΕΕ καταστρέφει και τμήματα της αστικής τάξης όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που οδηγεί στρατιές κατεστραμμένων από την πολιτική της ΕΕ στην αναζήτηση πολιτικής στέγης σε κόμματα που αντιτίθενται ευθέως στην πολιτική της ΕΕ, ακόμη και στην ίδια της την ύπαρξη.
Το ερώτημα είναι βέβαια γιατί – με ελάχιστες εξαιρέσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και οι κομμουνιστές και το Αριστερό Μπλοκ στην Πορτογαλία- οι ψηφοφόροι στρέφονται προς ακροδεξιά κόμματα; Η απάντηση είναι απλή: Όλα ανεξαιρέτως τα σοσιαλδημοκρατικά ή σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης στον ένα ή τον άλλο βαθμό έχουν ταχθεί υπέρ της λιτότητας, στο όνομα μιας νεοφιλελεύθερης ανάπτυξης που ενδιαφέρεται μόνο για τα νούμερα και όχι για τον άνθρωπο.
Τα κατεστραμμένα κοινωνικά στρώματα ή αυτά που αγωνιούν για την τύχη τους λοιπόν δεν έχουν κανέναν λόγο να ψάξουν να βρουν «αριστερή» πολιτική στέγη, γιατί απλούστατα σχεδόν δεν υπάρχουν καθόλου αντι-ΕΕ κεντροαριστερά ή αριστερά κόμματα!
