Ο ιστορικός κήπος της πόλης μπορεί να έκλεισε ,το όνομά του όμως το κουβαλάνε οι θαμώνες του πάντα μέσα τους σαν μια γλυκιά ανάμνηση της καθημερινότητάς τους στην ακριτική επαρχία .
Το όνομα όμως αυτό το «κουβαλάει» επίσης ένα συμπαθές τετράποδο που η συγκινητική του ιστορία αποδεικνύει ότι τα αδέσποτα που κυκλοφορούν στην πόλη μας είναι και αυτά ένα ζωντανό κομμάτι της καθημερινής ιστορίας του τόπου .Είναι προσωπικότητες που έχουν ενταχθεί αβίαστα στο κοινωνικό σύνολο .Έχουν χαρακτήρα και «θέλω» και κάνουν τις δικές τους επιλογές .
Ο «Κήπος» βρέθηκε ως ένα από τα πολλά αδέσποτα που κυκλοφορούν στο δρόμο-προϊόν εκείνων που μόλις βαρεθούν την ευθύνη ενός ζώου,το αμολούν στο δρόμο- και κούρνιασε στον δημοτικό κήπο .
Την πρώτη μέρα που ο Στρατής Καραμπάσης πήρε το αναψυκτήριο του Δήμου ,γνωστό και ως η «παράγκα του Καραγιάννη» βρήκε μέσα ένα μικρό κουτάβι . Οι ιδιοκτήτες ,του προσέφεραν φαΐ και πολύ αγάπη και σιγά- σιγά ,το τετράποδο έγινε το σήμα κατατεθέν του Κήπου ενώ απέκτησε και το ίδιο όνομα .
Τα χρόνια περνούσαν και μαζί με αυτά ο «κήπος» ζούσε από τα χάδια και την προσοχή των θαμώνων και των ιδιοκτητών .Μετά από 10 ολόκληρα χρόνια και όταν η επιχείρηση έκλεισε , ο χαριτωμένος τετράποδος έχασε για ένα διάστημα τη βάση του αλλά ο Γιώργος Αυγουστίδης ,θαμώνας του δημοτικού κήπου, δεν τον άφησε ούτε μια μέρα χωρίς να τον ταΐσει και να τον περιποιηθεί .
Παράλληλα ο Ανδρέας Γαλάτης που εργαζόταν χρόνια στον κήπο και είχε ιδιαίτερη αδυναμία στο αδέσποτο τετράποδο ,το πήρε μαζί του στην νέα επιχειρηματική του δραστηριότητα στα Λαδάδικα στο «Coffee –plant» ,όπου ο «κήπος» σε ένα νέο περιβάλλον που το συνήθισε από την πρώτη μέρα, απολαμβάνει την ελευθερία του δεσποτικού- αδέσποτου .
Η ιστορία του «Kήπου», είναι μια από τις δεκάδες των αδέσποτων που κυκλοφορούν στην πόλη .Είναι όμως μια από αυτές που αξίζει τον κόπο να την διηγηθείς .Γιατί ο αδεσποτάκος σε πείσμα της ατυχίας του να χάσει τα αφεντικά και το χώρο του κατόρθωσε να ξανακάνει μια νέα αρχή ,αυτή τη φορά στα Λαδάδικα .Ίσως γιαυτό και η σχέση μου μαζί του είναι τόσο ιδιαίτερη .Επειδή αυτός ο γεράκος έψαξε να βρει και πάλι κάπου να ανήκει .Σήμερα λοιπόν ο «κήπος» ανήκει στα Λαδάδικα !
