Στρατής Κουντουρέλλης
“Κίνητρό μου η γνώση”
Όταν η θέληση υπερβαίνει τα εμπόδια, τις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις, τότε τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα και να καρποφορήσουν. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και η περίπτωση του 42χρονου Στρατή Κουντουρέλλη από την Αγιάσο της Λέσβου, ο οποίος παρά τις επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις, μιας και είναι πατέρας τριών παιδιών, κατάφερε να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο τμήμα «Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας» και μάλιστα δηλώνει ενθουσιασμένος όχι μόνο για την επιλογή του, αλλά και για το ίδιο το Παν/μιο σαν εκπαιδευτικό ίδρυμα γενικότερα.
Σε συνομιλία που είχαμε με τον κ. Κουντουρέλλη, τον ρωτήσαμε πώς πήρε μια τέτοια απόφαση μετά από τα τόσα χρόνια που εγκατέλειψε τα μαθητικά θρανία και η απάντησή του μας εξέπληξε. Χαρακτηριστικά μας είπε τα εξής:
«Δουλεύω ως επαγγελματίας οδηγός περίπου από τα 20 χρόνια μου και λόγω της δουλειάς μου πολλές φορές μετέφερα παιδιά από την Αγιάσο σε σχολεία της Μυτιλήνης. Έτσι, κατά τη διάρκεια που περίμενα να σχολάσουν τα παιδιά και που ήταν ουσιαστικά ανεκμετάλλευτος χρόνος για μένα, μου δημιουργήθηκε η ιδέα να συνεχίσω κι εγώ το σχολείο που τόσο νωρίς είχα εγκαταλείψει.
Πραγματικά γράφτηκα στο Εσπερινό Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑΛ) και μετά από τέσσερα χρόνια αποφοίτησα παίρνοντας το απολυτήριο με ειδικότητα «μηχανικός αυτοκινήτων και ηλεκτρολόγος» που ήταν άλλωστε και σχετικό με τη δουλειά μου. Το έναυσμα για να συνεχίσω τις σπουδές μου μου το έδωσαν οι καθηγητές μου, τους οποίους ευχαριστώ θερμά, όταν μου εξήγησαν ότι αφενός έχω το δικαίωμα να δώσω πανελλαδικές και αφετέρου με προέτρεψαν να το προσπαθήσω. Μάλιστα ένας εκ των καθηγητών μου, μου έκανε αφιλοκερδώς ιδιαίτερα μαθήματα, πράγμα για το οποίο θα τον ευγνωμονώ σε όλη μου τη ζωή.
Όταν ήρθε η ώρα των εξετάσεων και της επιλογής των σχολών, επέλεξα τμήματα που δεν θα είχαν πολλές υποχρεωτικές παρουσίες για να μπορώ να ανταποκρίνομαι και στη δουλειά μου. Μην ξεχνάτε πως έχω τρία παιδιά, απέναντι στα οποία πρέπει να στέκομαι με συνέπεια όπως κάθε γονιός. Τελικά πέτυχα στο τμήμα «Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας» και ομολογώ πως είμαι ενθουσιασμένος».
Στο ερώτημά μας αν είναι ικανοποιημένος από τη σχολή που επέλεξε μας εξέπληξε με την απάντησή του και μας έκανε τρομερή εντύπωση πώς ένας απλός άνθρωπος του μόχθου, που είχε εγκαταλείψει τόσο νωρίς το σχολείο, μπορεί παρ’ όλα αυτά να εκτιμά το μεγαλείο της γνώσης και της μάθησης.
Η απάντησή του ήταν η εξής: «Είναι μια θαυμάσια σχολή, που σου δίνει τη δυνατότητα να μάθεις, να κατανοήσεις και να «διαβάζεις» τους ανθρώπους, με ότι αυτό συνεπάγεται. Η ιστορία που διδάσκομαι είναι συναρπαστική γιατί δεν μελετά απλά και μόνο τα γεγονότα, αλλά και το σφυγμό της κοινωνίας και της ανθρώπινης συμπεριφοράς της κάθε εποχής, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες τόσο με τα γεγονότα όσο και με τον τρόπο που αυτά συνέβησαν. Βέβαια λόγω της δουλειάς μου είναι αρκετά δύσκολο να παρακολουθώ ανελλιπώς, αλλά από τη στιγμή που θα μπω στην αίθουσα είναι για μένα μια μαγεία, ένας κόσμος απίστευτα συναρπαστικός. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε πιστεύω πως αξίζει πραγματικά ο κόπος που καταβάλλω».
Ζητώντας από τον Στρατή να μας πει στη συνέχεια τη γνώμη του για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και για το ρόλο γενικά των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη:
«Το Πανεπιστήμιο για τον τόπο μας, είναι ένα κόσμημα το οποίο θα πρέπει να σεβόμαστε και να διαφυλάξουμε πάση θυσία, διότι έχει άπειρες δυνατότητες και μπορεί να προσφέρει πολλά. Η γνώση σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, διευρύνει τους ορίζοντές σου, σε κάνει να βλέπεις τους ανθρώπους και τη ζωή με άλλο μάτι. Οι σπουδές δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο για όποιον το θέλει πραγματικά και αξίζει τον κόπο να κάνει κανείς αυτό το εγχείρημα, ανεξάρτητα αν θα έχει ή όχι κάποιο επαγγελματικό αντίκρισμα. Είναι μια φανταστική εμπειρία που σε εξυψώνει πνευματικά σαν άτομο και σε κάνει δημιουργικό και παραγωγικό σε όλα τα επίπεδα. Με τη μάθηση αποκτάς εφόδια (πνευματικά, πρακτικά και ηθικά) τα οποία είναι κλειδιά που σε δεδομένη στιγμή της ζωής σου μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις και να ανοίξεις πόρτες. Πιστεύω πως ανεξάρτητα με τις συνθήκες και τις δυσκολίες που θα συναντήσει ο καθένας στη ζωή του, ο ικανός και ο άξιος πάντα θα ξεχωρίσει και όχι κατ’ ανάγκη μόνο στον επαγγελματικό τομέα. Τα εφόδια που παίρνει κανείς μέσα από την εκπαίδευση δεν μπορούν να αντικατασταθούν ούτε να υποκατασταθούν από χρήματα ή από άλλου είδους υλικά αγαθά.
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο 2ο έτος των σπουδών μου και αυτό που επιδιώκω είναι η γνώση. Αυτή είναι που με παρακινεί και αυτή είναι που με συναρπάζει. Γι’ αυτό και πιστεύω ακράδαντα ότι δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Γιατί αν θέλουμε όλα τα μπορούμε».
Στην ερώτησή μας αν το γεγονός της ωριμότητας των 42 χρόνων του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή του να σπουδάσει, μας είπε πως σίγουρα η ωριμότητα σε κάνει να σκέφτεσαι διαφορετικά και να επιλέγεις σαφώς καλύτερα πράγματα για τη ζωή σου, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι διαπιστώνεις πως μέσω της γνώσης και των πληροφοριών που αποκτάς μπορείς να αποκωδικοποιείς συμβάντα και συμπεριφορές και να τα βιώνεις πραγματικά με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στο παρελθόν.
Πιστεύω πως η γνώση και η μάθηση είναι αναντικατάστατα αγαθά για τον άνθρωπο και θα έχανα όλη αυτή τη μαγεία αν δεν έκανα τη συγκεκριμένη επιλογή.
Κλείνοντας την κουβέντα μας με τον Στρατή Κουντουρέλλη, ζητήσαμε να μας πει την άποψή του για τα νέα παιδιά που ολοένα κι απομακρύνονται από το σχολείο, απαξιώνοντάς το, επειδή πιστεύουν ότι δεν μπορεί να οδηγήσει σε επαγγελματική αποκατάσταση. Η απάντησή του ήταν ξεκάθαρη: «Χρειαζόμαστε εφόδια για τη ζωή μας. Κάποια στιγμή σίγουρα θα μας χρειαστούν. Μπορεί να μην φέρουν άμεσα την επαγγελματική αποκατάσταση που οπωσδήποτε είναι επιτακτική ανάγκη για τη ζωή μας, αλλά μέσω της γνώσης προοδεύουμε, καλλιεργούμαστε και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Τα παιδιά πρέπει να θεωρούν ως προτεραιότητά τους το σχολείο και τη μάθηση κι εμείς σαν γονείς πρέπει από την πλευρά μας να τα στηρίζουμε και να τα προτρέπουμε προς αυτήν την κατεύθυνση. Πολλές φορές διαβάζω μαζί με την μεγάλη κόρη μου, τη βοηθάω, με βοηθάει, ανταλλάσσουμε απόψεις για διάφορα θέματα και η εμπειρία είναι καταπληκτική».
Σ. Μ
