Ο Απόστολος Γονιδέλλης είχε πάντα μια ιδιαίτερη αγάπη για τις ιστορίες της Αρχαίας Ελλάδας.Οι μύθοι τον συνέπαιρναν από παιδί και σιγά -σιγά ανακαλύπτοντας τον κόσμο της Ιστορίας θέλησε να ξεμπερδέψει αυτό το μπλεγμένο κουβάρι των συσσωρευμένων γνώσεων που από προσωπική ανάγκη έγινε και επάγγελμα κατ’ επιλογήν. Από μια υπαλληλική θέση που του στερούσε όλα εκείνα που του έδινε η Ιστορία, ο συγγραφέας άρχισε να ψάχνει αλλά και να ανακαλύπτει ότι ο καλύτερος τρόπος για να αφομοιώσει τη γνώση και τις πληροφορίες που μάζευε ήταν καταγράφοντας τες. Έτσι άρχισαν να προκύπτουν συγγραφικές εργασίες που κυρίως ήταν διασταυρωμένη έρευνα αλλά και προφορικές παραδόσεις και ανακοινώσεις που τις έθεσε στην διάθεση των υπολοίπων ιστορικών ερευνητών. Σήμερα, 17 βιβλία μετά,ο Κος Γονιδέλλης, ένας από τους λίγους εξειδικευμένους ερευνητές των έργων του Ησιόδου, είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. Αρθρογραφεί σε περιοδικά και εφημερίδες και έχει δώσει, και συνεχίζει να δίνει, μεγάλο αριθμό διαλέξεων προωθώντας θέματα που αφορούν τον ελληνισμό. Εκτός όλων αυτών είναι ενεργό μέλος σε διάφορους πολιτιστικούς και φιλανθρωπικούς συλλόγους και οργανισμούς.
Τα 13 από τα 17 βιβλία του αφορούν στην Αρχαία Ελλάδα,ενώ τα 4 από αυτά καταγράφουν την τοπική ιστορία και την αρχαία λεσβιακή γραμματεία .Το “Δάφνις και Χλόη”, η “Ιστορία της Αρχαίας Λέσβου, “Θεόφραστου χαρακτήρες” και το τελευταίο που είναι ένα βιβλίο για τον Τέρπανδρο Αντισσαίο τον θεμελιωτή της Ελληνικής Μουσικής. ‘Ο Τέρπανδρος γεννήθηκε στην Άντισσα της Λέσβου και έζησε το πρώτο ήμισυ του 7ου αι. π.Χ. Υπήρξε μεγάλος ποιητής και μουσικός. Πρόσθεσε δύο χορδές στην λύρα και την έκανε επτάχορδη, ενώ επινόησε την βάρβιτο. Δημιούργησε επίσης μουσική γραφή, για την ομοιόμορφη εκτέλεση των διάφορων μουσικών κομματιών.
Αυτό ήταν άλλωστε και αυτό που μου έμεινε από τη συνομιλία που είχα του: «Τα άστρα παράγουν τη δική τους μουσική»
“Την λεγόμενη ουράνια μουσική που έχει καταγράψει η NASA και άλλοι επίσημοι φορείς και την αποδέχονται πλέον στις έρευνες για το πώς προήλθαν οι νότες και η μουσική κλίμακα .Και αυτό βέβαια είναι κάτι που κατέγραψε χρόνια πίσω ο Τέρπανδος θεμελιώνοντας ουσιαστικά την Ελληνική Μουσική” .
Όλες του οι εργασίες- γιατί περί εργασιών πρόκειται- αφού εμπεριέχουν κομμάτια αυτούσιας έρευνας, έχουν γίνει αποδεκτά από ερευνητές και είναι γραμμένα έτσι ώστε να μπορεί καθένας από αυτούς να τα χρησιμοποιεί ως εργαλείο για να προάγεται η επιστήμη της ιστορίας. Ο τρόπος που εργάζεται πάνω σε οποιοδήποτε θέμα αναλαμβάνει, έχει μια κυκλική μορφή έρευνας προκειμένου να καταγράφει όλες τις πτυχές αλλά της περιόδου που καταπιάνεται.
Ο Απόστολος Γονιδέλλης αμφισβητώντας εξ αρχής τον κάθε ερευνητή -με την καλή πάντα έννοια –αποκαλύπτει τα δικά του κομμάτια της έρευνάς του. Ο ίδιος θεωρεί ότι δεν μαθαίνουμε από το σχολείο την ιστορία όπως θα έπρεπε, έτσι ώστε να μας ενδιαφέρει η γνώση και όχι αυτή καθ’αυτή η πληροφορία , που στο τέλος δεν μπορεί να αφομοιωθεί και να διατηρηθεί στο μυαλό.Παράλληλα η ιδέα του, να διδάσκεται η τοπική ιστορία στα σχολεία, έτσι ώστε τα παιδιά από κάθε τόπο να γνωρίζουν καλύτερα τον τόπο τους , μας βρίσκει σύμφωνους εδώ και χρόνια.
Η πολυσχιδής προσωπικότητα του κου Γονιδέλλη δεν έχει να κάνει μόνο με τη συγγραφή. Για πολλά χρόνια μαζί με μια ομάδα φίλων του ίδρυσε ορφανοτροφεία (έξι τον αριθμό)στη βασανισμένη Αιθιοπία και έδινε ελπίδα σε δεκάδες παιδιά τα οποία δόθηκαν για υιοθεσία.Σήμερα η δική του κόρη έχει την οικογένεια της στον Καναδά, ολοκλήρωσε σπουδές και μεταπτυχιακό και τίποτα δεν έχει να της θυμίζει την πείνα και τις κακουχίες που έζησε ως παιδί στην Αφρική.
