Ο κόσμος της “Λωξάντρας” ζωντανεύει στη Μυτιλήνη από την ομάδα των “Αστέγων”!

Η «Λωξάντρα» είναι ένα βιβλίο πλημμυρισμένο από αγάπη, συναισθήματα και αρώματα. Διαβάζοντάς το, αναβλύζουν από μέσα σου «συγγένειες» που λογικά δεν έχεις με την ηρωίδα. Κι όμως εσύ τις νοιώθεις. Η «Λωξάντρα» πηγάζει από την συλλογική μας μνήμη. Είναι η δικιά μας γιαγιά, που ψιθυρίζει στ’ αυτί μας την ιστορία της κι εμείς μαγεμένοι την ακούμε και τη νιώθουμε. Είναι η μάνα μας. Είμαστε εμείς οι ίδιοι που κουβαλάμε καρτερικά μέσα μας την ιστορία όλων αυτών και καταλήγουμε να μην ξεχωρίζουμε πια από δαύτους, παρά μόνο μέσα απ’ όσα φέρνει ο χρόνος και η εποχή του.

Η Αγγελική Γεωργαντά, η Άννα Ταξείδη και ο Κλεομένης Τζαννέτος πειραματίστηκαν με ένα πολύ δύσκολο έργο το οποίο το έφεραν εις πέρας. Με ένα καστ 20 ηθοποιών πολλούς από αυτούς να παίζουν για πρώτη φορά στο σανίδι, έμπλεξαν με την δική τους οπτική την ιστορία της Λωξάντρας όπου πολλοί από εμάς την έχουμε συνδυάσει με τις μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια .

Μιλώντας με έναν από τους σκηνοθέτες του έργου, τον Κλεομένη Τζαννέτο μας είπε χαρακτηριστικά: «Γιατί η Λωξάντρα; Η Λωξάντρα υπάρχει μέσα μας.Κατά αρχάς η πρώτη επαφή με το έργο έγινε για τους μεγαλύτερους στην ηλικία με το βιβλίο και για τους νεώτερους με την τηλεοπτική μεταφορά στην τότε ασπρόμαυρη ΕΡΤ και με τον μετέπειτα μύθο της περίφημης κουζίνας της Λωξάντρας.

“Αυτό που ανακαλύψαμε σαν Ομάδα είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τη χαρακτηριστική πολίτικη προφορά ή να μαγειρεύεις τα λαχταριστά της φαγητά ή να είσαι «θρησκευάμενος» για να καταλάβεις τη μεγαλοσύνη αυτής της γυναίκας. Γιατί η Λωξάντρα δεν θα υπήρχε, εάν δεν υπήρχε όλος αυτός ο κόσμος που την περιβάλλει και οι μνήμες που κουβάλησε αυτός ο κόσμος και μέσα από αυτές, μας έκανε κοινωνούς της.

“Εμείς παραμερίζουμε την «κουζίνα» αν και η κουζίνα της είναι το βασικό χαρακτηριστικό της κοινωνικής ζωής της Λωξάντρας γιατί μέσα από την κουζίνα της έδειχνε την αγάπη της προς τους ανθρώπους και επικεντρωνόμαστε στους ανθρώπους που την περιβάλλουν και στις σχέσεις που αναπτύσσει με αυτούς. Η Λωξάντρα είναι αυτό που λέμε με σημερινούς όρους, δοτικός άνθρωπος. Οι σχέσεις της είναι ανιδιοτελείς και πηγάζουν μέσα από την απεριόριστη αγάπη της για τον κόσμο που την περιβάλλει. Αυτό το στοιχείο ήταν που μας γοήτευσε και αυτό προσπαθούμε να προβάλλουμε με την παράστασή μας. Κατά τη διάρκεια των προβών ανακαλύψαμε ότι αυτός ο κόσμος της Λωξάντρας υπάρχει ακόμη μέσα μας όσο και αν θέλουμε να τον καταχωνιάσουμε ζώντας με τον «δυτικό τρόπο ζωής» που ορίζει η εποχή μας. Κλάψαμε, γελάσαμε και τσακωθήκαμε σαν γνήσιοι απόγονοι αυτής της γυναίκας. Ελπίζουμε ότι θα ταξιδέψουμε τους θεατές σ’αυτόν τον «ξεχασμένο κόσμο» και θα του θυμίσουμε αυτό που λέει η Λωξάντρα, «Τι είναι ο κόσμος ; Ότι χωράει στην παλάμη σου».

Παραστάσεις Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 8, 9 και 10 Δεκέμβρη στις 9 το βράδυ στο Δημοτικό Θέατρο

Το σόι της

Η Λωξάντρα ήταν μία πληθωρική και γεμάτη καλοσύνη γυναίκα που γεννήθηκε και έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία τον Δημητρό, έναν καλοκάγαθο διανοούμενο χήρο, του οποίου η πρώτη γυναίκα, η Θεανώ, πέθανε σε νεαρή ηλικία, αφήνοντάς του 4 παιδιά: τον Επαμεινώνδα, το Θεόδωρο, τον Γιώργο και την Αγαθώ. Η Λωξάντρα έβλεπε τα παιδιά αυτά σαν δικά της. Το ζευγάρι έκανε πολλά χρόνια να αποκτήσει παιδιά και τελικά κατάφεραν και έκαναν τον Αλεκάκη και την Κλειώ. Ο Επαμεινώνδας έφυγε πολύ μικρός από το σπίτι, έγινε ναυτικός και έκανε πολλά χρόνια να γυρίσει πίσω. Ο Θεόδωρος απέκτησε πολλά χρήματα και παντρεύτηκε μία Γαλλίδα, την Καμίλλη. Ο Γιώργος είχε σύζυγο την Ασπασία και είχαν ψιλικατζίδικο, ενώ η Αγαθώ παντρεύτηκε τον Μανωλιό, ο οποίος ήταν μαραγκός, αλλά μετά δούλεψε δίπλα στον Θεόδωρο. Ο Αλεκάκης σπούδασε και ανέλαβε τις επιχειρήσεις του Θεόδωρου. Η Κλειώ παντρεύτηκε τον Γιώργο, μηχανικό στα καράβια και φίλο του Επαμεινώνδα. Έκαναν μία κόρη, την Άννα, στην οποία η Λωξάντρα είχε τρομερή αδυναμία. Για χάρη του, οι τρεις γυναίκες μετακόμισαν στον Πειραιά για αρκετά χρόνια, αλλά τελικά το ζευγάρι χώρισε και, μετά από πολιτικές αναταραχές στην Ελλάδα, ξαναγύρισαν στην Πόλη. Η Κλειώ, εν τω μεταξύ, είχε γνωρίσει τον Τάκη, τον οποίο και παντρεύεται. Από την ιστορία μας, βέβαια, δεν μπορούν να λείπουν η υπέροχη Ελεγκάκη, νύφη και καλύτερη φίλη της Λωξάντρας, η οποία είχε κι αυτή τα παιδιά της: Την Ευτέρπη, την Ευφημία και τον Μπέμπεκα, αλλά και η Σουλτάνα και ο Ταρνανάς… που απλά είναι η Σουλτάνα και ο Ταρνανάς!

Η συγγραφέας

Η Μαρία Ιορδανίδου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897 και πέθανε στην Αθήνα το 1989. Έζησε στο Βατούμ της τσαρικής Ρωσίας και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τον σύζυγό της. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, εργάστηκε στην πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης. Στα χρόνια της Κατοχής, διώχτηκε και κλείστηκε σε διάφορα στρατόπεδα. Τη «Λωξάντρα» την έγραψε σε ηλικία 65 χρονών και ουσιαστικά πρόκειται για την ιστορία της γιαγιάς της, όπου, μέσα από τη ζωή της, μας περιγράφει τη ζωή των ανθρώπων της Πόλης πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το έργο είναι θεατρική διασκευή των «Αστέγων» από το βιβλίο της Μαρίας Ιορδανίδου.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αγγελική Γεωργαντά, Άννα Ταξείδη & Κλεομένης Τζαννέτος

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ: Άννα Ταξείδη

ΣΚΗΝΙΚΑ: Η Ομάδα

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Λένα Τριανταφύλλου, Όλγα Συροπούλου

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κλεομένης Τζαννέτος

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΗΧΗΤΙΚΩΝ: Χρήστος Σίμος

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Κλεομένης Τζαννέτος

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΩΝ: Χάρις Βαβαλιάρου, Λάμπρος Ντάκας

ΑΦΙΣΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ -ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ : Σταμάτης Γιαννάκης

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: Σούλα Κουτούζη

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ: Άννα Ταξείδη, Λένα Τριανταφύλλου, Όλγα Συροπούλου