“Είναι σαββατόβραδο, πουθενά δεν πάω
θέλω τόσο να σου πω, πόσο σ’ αγαπάω
Μόνη ελπίδα μου μείνε η ζεστή φωνή σου
μα ψυχρά μου απαντά, μα ψυχρά μου απαντά
ο τηλεφωνητής σου…Πάλι χτυπάνε καμπάνες για μας,
καμπάνες λύπης και όχι χαράς.
Κι απόψε λείπεις κι αλλού αγαπάς,
άκου, χτυπάνε καμπάνες για μας”.
(Κλασικό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι)
Τις τελευταίες μέρες διαβάζουμε πολλά παράπονα στα social media για τη “χριστουγεννιάτικη” λίστα του Δήμου Λέσβου που παίζει σε λούπα από το πρωί ως το βράδυ στη διαπασών και που ακούγεται σε όλη την προκυμαία ως την πλατεία Σαπφούς, κάτω από τα δέντρα, στα φανάρια, στις κολώνες, στα μαγαζιά και γενικώς όπου μπορεί να μπει μεγάφωνο. Είμαστε σίγουροι πως όταν το 1987 ο Βασίλης Νομικός τραγουδούσε τον “Τηλεφωνητή” δεν ήξερε πως 30 χρόνια μετά το τραγούδι του θα στοίχειωνε τα Χριστούγεννα των κατοίκων ενός νησιού του Βορείου Αιγαίου. Και επιπλέον θεωρούμε πως όποιος έφτιαξε τη λίστα δεν σκέφτηκε τι είναι χειρότερο από το “Last Christmas” των Wham για να βάλει την ελληνική βερσιόν των ONE που τραγουδούν “πέρσι σου χάρισα την καρδιά μου”. Πέρσι. Ας πούμε ότι ήταν μια τυχαία επιλογή. Και η Βανδή; “Γίνονται αγάπη μου Χριστούγεννα χωρίς εμένα;” Αναρωτιέται. “Χριστούγεννα, Χριστούγεννα ευτυχισμένα;” Μάλλον για τους υπεύθυνους του Δήμου δεν γίνονται αφού έχον επιλέξει για εμάς να ακούμε το συγκεκριμένο “χριστουγεννιάτικο” τραγούδι μέρα -νύχτα. Ας τα υποθέσουμε όλα αυτά και ας πούμε ότι δεν είχαν κακές προθέσεις. Ήθελαν να μας διασκεδάσουν.Όμως μήπως να αλλάξουμε το CD τώρα για να έρθουν τα Χριστούγεννα; Γιατί όπως έγραψε κι ένας χρήστης του facebook αν συνεχίσει η επανάληψη όσοι δουλεύουν στο κέντρο θα κάνουν Χριστούγεννα με χάπια.
Πέρα από το αστείο που σηκώνει το θέμα και τη σάτιρα, η λαικοπόπ αισθητική που επιβάλλεται ακόμη μια φορά από τους υπεύθυνους του Δήμου μέσα από μία παρωχημένη λίστα τραγουδιών που ουδεμία σχέση έχει με το πνεύμα των Χριστουγέννων απασχολεί όλο και περισσότερο τους χρήστες των Social Media στη Μυτιλήνη που εκφράζουν εδώ και μέρες τη δυσαρέσκειά τους για την…ηχορύπανση.
“Είναι τουλάχιστον προσβλητική και ακατάλληλη για τα παιδιά μας που σχετίζουν το σκυλάδικο με τις γιορτές”, λένε οι περισσότεροι ενώ πολλοί αναρωτιούνται για ακόμη μια φορά αν ο Δήμος έχει “τσακωθεί” με τα έθιμα του νησιού και την πλούσια μουσική παράδοσή του. Αυτούς που δεν απασχολεί το ζήτημα είναι βέβαια τους υπεύθυνους της ηχητικής ενόχλησης που βιώνουμε εδώ και μέρες.
Ανέκαθεν η δημιουργία ενός προκάτ εορταστικού κλίματος, χωρίς προηγούμενο προγραμματισμό έμπαζε αισθητικά όμως η “με το ζόρι” δημιουργία μιας χαρούμενης ατμόσφαιρας μπορεί να μετατραπεί σε βασανιστήριο. Γιατί πόσες φορές ακόμα μπορούμε να ακούσουμε τις “καμπάνες;
