Γράφει η Ασημένια Μήλιου
Έχοντας στην παρέα μας τον αγαπημένο Τριγωνοψαρούλη, τη Νιάνια τη γάτα και τόσους ακόμη ήρωες από τα βιβλία του, αλλά κυριότερα τον ίδιο το Βαγγέλη Ηλιόπουλο, περάσαμε το Σάββατο ένα αξέχαστο πρωινό στο φιλόξενο βιβλιοπωλείο Book & Art, όπου ο συγγραφέας παρουσίασε τα Χριστουγεννιάτικα βιβλία του και αντί να αφηγηθεί πρωτοτύπησε «παίζοντας» τις ιστορίες του με μικρά και μεγάλα παιδιά.
Μεγάλη θαυμάστρια του Τριγωνοψαρούλη και εγώ, δεν μπόρεσα να μη ρωτήσω το συγγραφέα πως νοιώθει που το πρώτο «πνευματικό παιδί» του συμπλήρωσε αισίως τα 20 του χρόνια. Ευκαιρίας δοθείσης έλυσα και άλλες απορίες μου, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή της συνέντευξης που ακολουθεί..
–Επετειακός λοιπόν ο Τριγωνοψαρούλης;
Β.Η.: -Μεγάλωσε και έφτασε πια τα 20! Με αυτή την ευκαιρία οι Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν ένα βιβλίο που περιλαμβάνει και τις τέσσερις ιστορίες του, ενώ ετοιμαζόμαστε να κυκλοφορήσουμε τη συλλογή με τα τραγούδια του Τριγωνοψαρούλη, τα οποία πρωτοκυκλοφόρησαν 10 χρόνια πριν, πιστεύοντας πως το τραγούδι είναι ένα μέσο για να προσελκύσεις το παιδί στο βιβλίο.
-Ο Τριγωνοψαρούλης δεν είναι ένα τυχαίο ψάρι. Θεωρείτε ότι έχετε ταυτιστεί μαζί του;
Β.Η.: -Πράγματι δεν είναι ένα τυχαίο ψάρι, είναι ξεχωριστός γι’αυτό και άντεξε τόσα χρόνια. Μου αρέσει να δημιουργώ ήρωες και πολύ δύσκολα τους αποχωρίζομαι, είναι για μένα πια μέλη της οικογένειάς μου. Απλά δεν πίστευα όταν ξεκίνησα να γράφω, ότι θα το αγαπήσουν τα παιδιά τόσο πολύ. Α υτά με πείθουν κάθε φορά να συνεχίσω τις περιπέτειες του και για όσο θέλουν θα το κάνω. Ο Τριγωνοψαρούλης μου έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές χαράς και συγκίνησης. Θεωρώ ότι πολλοί συγγραφείς θα ήθελαν να έχουν αυτή την τύχη.
-Υπάρχουν όμως και άλλοι ήρωες στα βιβλία σας, έχουν κι αυτοί ισχυρή προσωπικότητα;
Β.Η.: -Μου αρέσει στα βιβλία μου οι ήρωες να είναι «ξεκάθαροι». Θεωρώ ότι τα παιδιά ταυτίζονται με τον ήρωα του βιβλίου . Τα παιδιά αναπτύσσουν με τον ήρωα μια προσωπική σχέση, ενώ ο συγγραφέας απλά μεσολαβεί. Οι μεγάλοι μιλάνε γι΄αυτό το βιβλίο και για κείνο, τα παιδιά όμως λένε αυτός ο ήρωας και κείνος ο ήρωας. Είναι μεγάλη η χαρά μου όταν διαπιστώνω ότι τα παιδιά ξέρουν τους ήρωές μου, ενώ μπορεί να μην θυμούνται εμένα.
–Ο τρόπος που κάνετε τις παρουσιάσεις σας διαφέρει τα τελευταία χρόνια, είναι πιο πολύ διαδραστικός
Β.Η.: Τον τελευταίο καιρό προτιμώ να αφήνω τη φαντασία των παιδιών ελεύθερη και αποφεύγω να κάνω ανάγνωση ή να χρησιμοποιώ αντικείμενα. Επίσης, προσπαθώ να εμπλέξω λίγο σ’ αυτό το παιχνίδι και τους γονείς, οι οποίοι έφερναν τα παιδιά τους και όσο διαρκούσε η παρουσίαση έπλητταν! Θεωρώ λοιπόν πως έστω και αυτή την ώρα μπορούν να παίξουν με τα παιδιά τους και να ξανανιώσουν παιδιά. Όλο αυτό που είδατε και στη σημερινή χριστουγεννιάτικη παρουσίαση, είναι ένα απόσταγμα εμπειρίας 20 ετών καθώς ως δάσκαλος το αντικείμενο μου είναι οικείο. Εξάλλου, ο καθένας επιλέγει τον τρόπο παρουσίασης που του ταιριάζει, δεν πηγαίνουν σε όλους όλα. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή για να κερδίσεις το κοινό σου, ειδικά όταν έχεις έναν ήρωα 20 ετών πρέπει και να τον ανανεώνεις.
–Από πού αντλείτε τα θέματά σας και πως αντλείτε συναισθήματα από τους γύρω σας;
Β.Η.: Μέσα μου έχω ένα καθρέφτη που πάνω του αντικατοπτρίζεται το τι απασχολεί σήμερα τα παιδιά, γιατί κάθε μέρα συναναστρέφομαι με πολλά παιδιά λόγω της δουλειάς μου. Το να εκτίθεται ένας συγγραφέας είναι δύσκολο και πολλοί το αποφεύγουν. Εγώ το επιδιώκω, καθώς μου αρέσει πολύ να συναντώ τους αναγνώστες μου, να τους αφηγούμαι τις ιστορίες μου, απολαμβάνω τις αντιδράσεις τους σε αυτά που γράφω και μοιράζομαι μαζί τους συναισθήματα. Τον τελευταίο καιρό έχω αφιερώσει όλη μου την ενέργεια στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, να μπορώ δηλαδή να καταλάβω ο απέναντί μου γιατί γελάει, γιατί χαίρεται, γιατί κλαίει, γιατί τον ενόχλησε κάτι. Αυτό στα παιδιά μας δυστυχώς δεν το καλλιεργούμε, επομένως θεωρώ ότι είναι μια χρυσή ευκαιρία το βιβλίο να γίνει το εργαλείο μας για να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθηση.
-Στην εποχή της κρίσης διαβάζουν τα παιδιά, μπορούν οι γονείς να προμηθεύουν τα παιδιά τους με τα βιβλία που τους αρέσουν;
Β.Η.: Πιστεύω ότι διαβάζουν. Το βιβλίο σε σχέση με άλλα gadget και παιχνίδια είναι ακόμη προσιτό. Καθώς έχουν αναδειχθεί πολύ και οι βιβλιοθήκες, μου αρέσει να λέω στα παιδιά ότι δεν αγοράζουμε όλα τα βιβλία, αλλά μόνο τα πολύ αγαπημένα μας. Γραφόμαστε μέλη σε μια βιβλιοθήκη προκειμένου να δανειζόμαστε και ανταλλάσουμε βιβλία μεταξύ μας. Είναι πολύ σημαντικό να «χτίσουμε» δια βίου αναγνώστες και να «φυτέψουμε» το σποράκι της φιλαναγνωσίας από τις πολύ μικρές, τρυφερές ηλικίες του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου.
-Γράφετε τόσα χρόνια, έχετε καταλήξει σε μια φιλοσοφία-στάση ζωής γύρω από την οποία περιστρέφεται η γραφή σας;
Β.Η.: Αν βάλεις μαζί σε ένα «μίξερ» όλα μου τα βιβλία θα καταλήξεις σε ένα και μόνο συναίσθημα : την αγάπη, ως τρόπο και μέσο επικοινωνίας. Όταν γράφω θέλω να νοιώθω ότι έχω κάτι να πω, αλλιώς μπορεί να τ’αφήσω στο συρτάρι και να μη το δημοσιεύσω. Όσο μεγαλώνει κανείς η θεματολογία και η οπτική αλλάζουν, δεν αλλάζει όμως η σχέση με το παιδί. Μεταβαίνει σε άλλο επίπεδο. Πάντα έχεις κάτι να δώσεις από άλλη όμως γωνία, του παιδιού, του εφήβου, του ενήλικα και είναι πολύ μαγικό!
Στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου δεν το’ χα συνειδητοποιήσει. Μεγαλώνοντας και βλέποντας σήμερα μαμάδες- αναγνώστριες του Τριγωνοψαρούλη, διαπιστώνω ότι η επιτυχία ενός βιβλίου οφείλεται στη διαχρονικότητά του, ο μεγαλύτερος κριτής είναι ο χρόνος, αυτός θα ορίσει την αντοχή ενός κειμένου.
–Είπατε κάτι πολύ όμορφο πριν, ότι τα Χριστούγεννα τα βρίσκουμε στα μάτια των άλλων.
Πόσο σημαντικό είναι αυτό στην εποχή των «εκπτώσεων», ακόμη και των ανθρώπινων συναισθημάτων;
Β.Η.: Είμαι ένα παιδί που πέρασα πολύ ευτυχισμένα Χριστούγεννα, επίσης ως μπαμπάς προσπάθησα να κάνω πολύ ευτυχισμένα Χριστούγεννα στα παιδιά μου. Είμαι στη φάση που τα παιδιά μου μεγάλωσαν και κάποιοι πολύ δικοί μου άνθρωποι δεν είναι πια μαζί μας. Γι’αυτό λέω μην αφήνεις αυτό που σκέφτεσαι τώρα για αργότερα, όπως το να ευχηθείς σε κάποιον, να του χαρίσεις λίγο χρόνο. Τα Χριστούγεννα δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν μόνο του, γιατί Χριστούγεννα δεν είναι τα υλικά δώρα είναι τα άυλα : η αγάπη, η συντροφιά, ένα τηλεφώνημα, μια επίσκεψη. .
Δεν θυμάμαι τα δώρα που πήρα σαν παιδί, θυμάμαι όμως ένα σπιτικό γεμάτο ζεστασιά, την αγάπη του ενός για τον άλλο και με αυτές τις αναμνήσεις έχω «φορτισμένες τις μπαταρίες μου» για μια ζωή! Αυτό πρέπει να το καλλιεργούμε και στα παιδιά.
Πείτε τους για παράδειγμα πως ο παππούς και η γιαγιά δεν θέλουν φέτος κάποιο δώρο, απλά θέλουν να πας να τους επισκεφθείς. Αυτό αρκεί.
Ας γίνουν τα Χριστούγεννα η μεγαλύτερη γιορτή του άλλου, κι ας κρατήσουμε την επαφή και μετά τις γιορτές, ας την κρατήσουμε όλο το χρόνο! Όσο κι αν μας παρασύρει η καθημερινότητα και οι ρυθμοί της ζωής ας βρούμε τα Χριστούγεννα στο διπλανό μας.
Έτσι θα’ναι : ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗ…-
Σας εύχομαι από καρδιάς Καλά Χριστούγεννα, πασπαλισμένα με μπόλικη αγάπη!!!
