Πόσο δύσκολο είναι να αφηγηθεί κανείς μια ιστορία, όμοια με καταιγίδα στην πλοκή;
Πόσο πολύπλοκη μπορεί να γίνει η αλήθεια, επηρεάζοντας τις ζωές τόσων ανθρώπων και υφαίνοντας μια απίστευτη διαδρομή, που θα περάσει από τρία επίπονα στάδια : θυσία, εκδίκηση, εξιλέωση.
Η συγγραφέας Άννα Γαλανού, στην τριλογία της «οι Δρόμοι της Καταιγίδας», κατάφερε το ακατόρθωτο, να συνταιριάζει με τρόπο θαυμαστό και μοναδικό την ιστορία με το μύθο, το ψέμα με την αλήθεια, την ελευθερία με τη σκλαβιά, την αρετή με την κακία.
Όλα στη ζωή τελικά κάνουν κύκλο, τίποτα δε μένει κρυφό και καμιά αδικία -όσο κι αν αργεί – δε μένει ατιμώρητη.
Με αφορμή την εξαιρετική παρουσίαση στο Book and Art του τρίτου βιβλίου της «καταιγίδας» με τίτλο «Εξιλέωση», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «ΔΙΟΠΤΡΑ», μου δόθηκε η ευκαιρία να λάβω απαντήσεις στις πιο πολλές από τις ερωτήσεις μου από την ίδια τη συγγραφέα’ και λέω στις περισσότερες, γιατί αν δεν «μυηθεί» κανείς στα γεγονότα που περιγράφονται διαβάζοντας τα βιβλία, δεν θα ανακαλύψει ποτέ τα μικρά, καλά κρυμμένα μυστικά, αυτά που δίνουν σε μια ιστορία την υπερβατική της απόχρωση….
Κυρία Γαλανού, ποιο ήταν το σκεπτικό συγγραφής της τριλογίας «Οι δρόμοι της καταιγίδας, πως επιλέξατε το συγκεκριμένο θέμα και πως εξελίχθηκε η πλοκή της ιστορίας;
Η αρχική μου σκέψη ήταν να περιγράψω την εποχή της Ενετοκρατίας στην Κρήτη και ιδιαίτερα στον Χάνδακα, σημερινό Ηράκλειο, όπου ήταν το κέντρο της Στρατιωτικής Διοίκησης των Ενετών. Η Ενετοκρατία ήταν μια πολύ σκληρή κατοχή, διήρκεσε 458 χρόνια και επισώρευσε στο νησί πλείστα δεινά. Μελετώντας, στη συνέχεια, τα ιστορικά βιβλία που αναφέρονται στον 16ο αιώνα, διαπίστωσα ότι τη συγκεκριμένη περίοδο όλη η Ελλάδα ήταν σκλαβωμένη. Η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου, τα Επτάνησα και η Πελοπόννησος ήταν υπό Ενετική κατοχή, η Ηπειρωτική Ελλάδα ήταν υπό Οθωμανική, ενώ στα πελάγη και στις θάλασσες κυριαρχούσαν κουρσάροι και πειρατές. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να μην περιοριστώ μόνο στην Ενετοκρατία, αλλά να αναφερθώ στη συνολική εικόνα της Ελλάδας του 16ου αιώνα.
Είχατε αποφασίσει εξαρχής να γράψετε τριλογία, ή αυτό προέκυψε στην συνέχεια; Σας ρωτώ γιατί η πλοκή της ιστορίας των τριών βιβλίων είναι ενιαία, δεν διακόπτεται χρονικά. Η κατάτμηση έγινε για πρακτικούς -να υποθέσω- λόγους;
Η αρχική μου συζήτηση με την Διόπτρα, τον εκδοτικό μου οίκο, ήταν για ένα ιστορικό βιβλίο που θα αναφερόταν στην Ενετοκρατία. Καλοδέχτηκαν την σκέψη μου κι έτσι ξεκίνησα να γράφω την «Θυσία». Μόλις έφθασα περίπου στο μέσο του βιβλίου,
διαπίστωσα πως ο όγκος των ιστορικών στοιχείων, η μυθοπλασία, αλλά και οι πορείες των ηρώων, έτσι όπως είχα κατά νου να τους περιγράψω, δεν χωρούσαν σε ένα μόνο βιβλίο, εκτός κι αν ήθελα να γίνει τόμος. Επικοινώνησα αμέσως με τον εκδότη μου και τον ενημέρωσα ότι τελικά θα γράψω τριλογία. Με παρότρυνε και με υποστήριξε με σθένος, όπως και όλο το team της Διόπτρας, τους οποίους και ευχαριστώ πολύ.
Γνωρίζω ότι για να φτάσει στα χέρια των αναγνωστών αυτό το «αριστούργημα» όπως οι ίδιοι το χαρακτηρίζουν μέσα από δικές τους κριτικές, εσείς χρειάστηκε να κάνετε μια μεγάλη, επίμονη και επίπονη έρευνα. Μοιραστείτε κάτι μαζί μας από αυτή την αναζήτηση.
Η συγγραφή της τριλογίας ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2015, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν, αλλά και κατά την διάρκεια της συγγραφής, δεν σταμάτησα στιγμή να μελετώ τα ιστορικά βιβλία της εποχής, να κρατώ σημειώσεις και να τα ενσωματώνω σταδιακά στον μύθο της ιστορίας μου. Ήταν μια επίπονη διαδικασία που διήρκεσε πολύ και σε κάποιες περιπτώσεις με ταλαιπώρησε αρκετά, μιας και τα στοιχεία που εύρισκα είτε ήταν μισά είτε δεν μπορούσα να τα διασταυρώσω. Υπάρχει μια μεγάλη βιβλιογραφία στο τέλος κάθε βιβλίου, περίπου 100 λήμματα, για τους απαιτητικούς αναγνώστες που θέλουν να πληροφορηθούν επιπλέον ιστορικά στοιχεία για την εν λόγω εποχή που αναφέρομαι.
Έχετε «στήσει» μια πρωτότυπη μυθοπλασία και την έχετε εντάξει σε ένα ιστορικό πλαίσιο, τεχνική που σπάνια, έως ποτέ, έχουμε συναντήσει. Πολλοί θα ρωτούσαν αν τεχνηέντως το καταφέρατε αυτό ή αν μέσω της συγγραφής καθοδηγηθήκατε και σεις ως εκεί;
Κάθε φορά που ξεκινώ να γράφω ένα νέο βιβλίο, έχω ήδη έτοιμη στο νου μου την πλοκή της ιστορίας που θέλω να αφηγηθώ, αλλά και την εποχή που έχω επιλέξει να την τοποθετήσω. Για μένα, αυτή είναι μια συνηθισμένη διαδικασία, ένας δικός μου τρόπος συγγραφής. Σε καμιά περίπτωση δεν με καθοδηγούν με «τρέχουν» οι ήρωες. Γνωρίζω εξαρχής τα βήματα που θα ακολουθήσω, την πλοκή και πώς να την διαμορφώσω ως την κορύφωση, καθώς και όλο το υπόβαθρο που θα κινηθώ, δηλαδή: τις πόλεις ή τη χώρα, την εποχή με το ιστορικό της υπόβαθρο καθώς και τον ρόλο ηρώων και αντιηρώων του έργου.
Θυσία, Εκδίκηση, Εξιλέωση, πρόκειται για τα τρία στάδια της ζωής των κεντρικών σας ηρώων, τα οποία σκιαγραφούν εκπληκτικούς και πολυεπίπεδους χαρακτήρες. Θα επιλέγατε ίσως, αν το σκεφτείτε τώρα σε δεύτερο χρόνο, κάποιο άλλο τίτλο για κάποιο από τα βιβλία σας;
Σε καμία περίπτωση, γιατί οι τίτλοι των βιβλίων δεν είναι εμπορικοί, ούτε επιλέχθηκαν τυχαία. Αντιπροσωπεύουν πλήρως την ιστορία του κάθε βιβλίου, αρχής γενομένης από την Θυσία της μάνας, της Ρούσσας, στο πρώτο, την τάση για Εκδίκηση που διέπει όλη τη ζωή του Ιωάννη στο δεύτερο και την Εξιλέωση που επιχειρεί η ηρωίδα του τρίτου βιβλίου, δίνοντας ένα λυτρωτικό και οριστικό τέλος στην δραματική αυτή ιστορία.
Υπάρχει η έννοια της συγχώρεσης «δίπλα» στην εξιλέωση; Είναι τόσο έντονο το συναίσθημα της εκδίκησης, που κάποιες φορές αν δεν λυτρωθεί και δεν αποφορτιστεί μια ψυχή δεν μπορεί να πάει παρακάτω. Ή μήπως η εξιλέωση αρκεί;
Για να φθάσει οποιοσδήποτε στην εξιλέωση, η διαδρομή δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε απλή. Προϋποθέτει μεγαλοσύνη ψυχής, αποθέματα σθένους, πίστη και υπομονή. Η συγχώρεση, η κάθαρση, η λύτρωση είναι τα προηγούμενα στάδια για να φθάσει οποιαδήποτε οντότητα στην εξιλέωση, που άπτεται και συμπεριλαμβάνει όλα τα προηγούμενα. Η εξιλέωση είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία, δεν είναι απλά μια ενέργεια. Επί του προκειμένου λοιπόν, όσοι από τους ήρωες της τριλογίας έχουν καταφέρει να διανύσουν επιτυχώς τα στάδια που προανέφερα, θα γευτούν τους καρπούς της πνευματικής ανύψωσης, της εξιλέωσης ψυχής και σώματος.
Ποιο ή ποια βιβλία έχουν καθορίσει – θα λέγατε –την πορεία σας, ή αν κάποιο από αυτά σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για σας;
Δυο λογοτέχνες έχουν καθορίσει την πορεία μου, πρωταρχικά σαν άνθρωπο και στην πορεία, σαν συγγραφέα. Ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Οδυσσέας Ελύτης. Μέσα από το έργο τους έχουν μιλήσει για όλα, η φιλοσοφία τους είναι αξεπέραστη στο χρόνο. Οι αξίες που προβάλλονται μέσα από τα κείμενα του Καζαντζάκη και από τα ποιήματα του Ελύτη είναι μοναδικές και ανυπέρβλητες. Τους μελετώ μια ζωή και θα συνεχίσω να τους μελετώ, αντλώντας, πρωτίστως, ψυχική δύναμη, σπάνιο και πολύτιμο αγαθό, ώστε να μπορώ να συνεχίσω να υπάρχω.
Στις κριτικές, οι αναγνώστες σας συχνά λένε ότι το γράψιμό σας δεν χρησιμοποιεί βαρύγδουπες εκφράσεις για να εντυπωσιάσει, απλά ακουμπά στην ψυχή. Πως το καταφέρνετε αυτό, τη στιγμή που το κοινό σας αποτελείται από ανθρώπους με διαφορετική προσωπικότητα και ψυχισμό;
Το πιο δύσκολο πράγμα είναι η απλότητα. Όλα τα άλλα είναι εφήμερα φτιασιδώματα και στολίδια που αλλάζουν σύμφωνα με την μόδα της εποχής. Θεωρώ τον εαυτό μου ντεμοντέ, μένω σταθερή στην απλότητα της έκφρασης.
Ετοιμάζετε κάτι αυτό τον καιρό; Θα μας δώσετε μια μικρή γεύση του τι να περιμένουμε για το επόμενο βιβλίο;
Πολλές σκέψεις και ιδέες γυροφέρνουν στον νου μου, χωρίς ακόμα να έχουν κατασταλάξει σε μία και μοναδική. Προς ώρας προσπαθώ να ξεκουραστώ και να απολαύσω τη θάλασσα. Έχω μάθει να μην βιάζομαι, για μένα το «σπεύδε βραδέως», αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια τρόπο ζωής. Πάντως θέλω να βεβαιώσω τους αναγνώστες μου ότι το επόμενο βιβλίο μου θα είναι μια μεγάλη έκπληξη, ένα ακόμα όμορφο και αλλιώτικο ταξίδι.
Μοιραστείτε μαζί μας μια ευχή ή κάτι που θα θέλατε εσείς για τους αναγνώστες μας.
Να έχουμε υγεία, αυτή είναι για μένα η καλύτερη ευχή. Υγεία λοιπόν και αισιοδοξία. Με κάθε χαμόγελο ανοίγει πάντα μια καινούρια πόρτ
