Στις φωτογραφίες απεικονίζεται το ΠΡΙΝ και το ΜΕΤΑ του παλιού μονοπατιού που οδηγούσε τους προσκυνητές και τους μοναχούς στη Μονή Υψηλού, πριν βέβαια κατασκευαστεί αμαξιτός δρόμος.
Όπως συμβαίνει στα περισσότερα παλιά μονοπάτια που δεν έγιναν σ’ αυτά ασφαλτοστρώσεις αλλά διανοίχτηκε από αλλού δρόμος για τα αυτοκίνητα, σταμάτησε να χρησιμοποιείται από διαβάτες, γαϊδουράκια και μουλάρια, αφέθηκε στην τύχη του και στη φθορά του χρόνου και των καιρικών φαινομένων, γέμιζε αγριόχορτα και πέτρες που κατρακυλούσαν από τα πλαϊνά. Κι έγινε κι αυτό ένα αδιάβατο μονοπάτι…
(το πριν)
Ώσπου… Ώσπου ένας και μόνο άνθρωπος, και μάλιστα ένας… Γάλλος της Άντισσας, το έβαλε σκοπό να το ξανακάνει προσβάσιμο, μονοπάτι που περπατείται! Κι άρχισε σιγά-σιγά, να απομακρύνει τις πέτρες και τα χώματα, να βγάζει τις αστιβές και τα αγριόχορτα, να καθαρίζει τα κλαδιά των προβληματικών δέντρων κόπηκαν. Με την πρόοδο των εργασιών, ξαναφάνηκε το όμορφο μονοπάτι κι όλη η τέχνη των μαστόρων που το έφτιαξαν, αλλά κι οι μικρές του λεπτομέρειες, όπως το σύστημα για να φεύγουν τα όμβρια ύδατα.
Έτσι, η διαδρομή είναι τώρα προσβάσιμη σε όλους, έστω και αν δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί όλη η δουλειά που χρειάζεται.
Πλέον, μπορεί ο καθένας να θαυμάσει αυτήν την υπέροχη πρόσβαση στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και να απολαύσει τη θέα της γύρω περιοχής. Σε λίγες μέρες, στις 26 Σεπτεμβρίου, η Ιερά Μονή Υψηλού γιορτάζει, κι όποιος θέλει, μπορεί να προσκυνήσει ακολουθώντας αυτό το παλιό αυτό το μονοπάτι για τον εσπερινό ή τη Θεία Λειτουργία.
Κι όποιοι έχουν το κουράγιο και τη θέληση, ας μη διστάσουν να το διατηρούν προσπελάσιμο!
