Όταν λέμε παγανιά, εννοούμε πολυάνθρωπο σχηματισμό που βγαίνει για κυνήγι μεγάλων ζώων. Αρκουδοπαγανια, λυκοπαγανιά… Εμείς, τρεις ήμασταν όλοι κι όλοι, που αποδυθήκαμε σε …αγώνα εύρεσης της Ρουρούς, ως ερευνητές και επιΘεωρητές, άμα λάχει και φτου μη μας ματιάσω. Το τι δρόμους χτενίσαμε σιγοτσουλώντας το σαραβαλάκι μου, δε λέγεται. Να ήταν μόνο αυτό; Είχαμε τη Λιόστρα κυρά της Ρουρούς, που φώναζε κάθε λίγο «Ρουρούύύύύιιι» και μας έκανε να μετανιώνουμε που δεν έχουμε πάντα μαζί ένα μαντήλι, έτσι για να το φορέσουμε όπως οι αδελφοί Ντάλτον. «Άντε κουράγιο μου έλεγε ο Λιόστης, τι να κάνουμε; Να την αφήσουμε μόνη να λιέται στους δρόμους; Έχει κι αυτή τον πόνο της που έχασε τη σκυλίτσα της…» Αυτή η εγκαρτέρηση του Λιόστη, μου ερχότανε πιο σκληρή μέσα στην όλη κατάσταση. Ώσπου, δεν άντεξα άλλη αγωνία και …ψιλοντροπή μέσα στο Λαζαρέτο και το έστριψα κατά την έξοδο της πόλης. «Ξέρω ένα μέρος που πολλοί έχουν βρει το χαμένο σκυλάκι τους» είπα και με τη σιωπή των άλλων δυο πάτησα γκάζι. Η μεν Λιόστρα σταμάτησε να φωνάζει, ο δε Λιόστης χαμογελώντας κάτω από τα μουστάκια του, μου έκλεισε το μάτι. Μέχρι τη διακλάδωση των Αληφαντών καλά ήτανε. Μας χτύπησε και λίγος αέρας και συνήλθαμε από την αφύσικη ζέστη. Αλλά δεν ήθελα να το τραβήξω πολύ. Μια η βενζίνα, μια που δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη στα βίτσια της μηχανής και πριν ξανακουστεί το «Ρουρούύύύύιιι» και μας πάρουνε με τα πατατόφλουδα οι φαντάροι, έστριψα δεξιά στον πρώτο χωματόδρομο.
Εδώ Παγανή, σημείον πρώην Δρυ (αιωνία της η μνήμη της βελανιδιάς που έπεσε θύμα της ανάπτυξης, φτου να μη μας ματιάσω με …τέτοια ανάπτυξη…). Ανηφορίζω ελαφρώς ανάμεσα από συνεργεία, στρίβω αριστερά …μετά με παρασέρνει ένας τσιμεντοστρωμένος δρόμος και μας βγάζει πάλι στο σημείο που ανεβήκαμε. Α, μα εδώ έχει …ψωμί… Κοιταζόμαστε με τον Λιόστη. «Λοιπόν», λέω της Λιόστρας, «πάρε εσύ τον Κίτσο και πήγαινε στη γειτονιά σου. Εκεί θα βρεις τη Ρουρού. Έλα σε δύο ώρες να μας πάρεις από εδώ. Εμείς έχουμε μια δουλειά τώρα» και πριν προλάβει να φέρει αντίρρηση, πεταγόμαστε έξω από τον Κίτσο και ξεκινάμε μια επιΘεώρηση που πραγματικά, είχε πολύ …ψωμί…
Αποδυθήκαμε σε …παγανιά με πολλά θηράματα και …γιγαντιαία… Τι να πρωτοδείς, τι να πρωτοσχολιάσεις και τι να πρωτοφωτογραφήσεις… Είπαμε, «υψώματα υπηρεσίας» δεν είναι μόνο οι «χωματερές» για μια πόλη· είναι και οι τόποι επισκευής μηχανημάτων, τοπικής παραγωγής αγαθών, διανομής και εμπορίου εισαγώγιμων αγαθών, αποθηκών, …και να που αντικρύζουμε και μια, κλειστή πλέον, …αποθήκη ψυχών. Η …πολυύμνητος «Παγανή» με το όνομα… Κέντρο Υποδοχής κάθε εισερχόμενου χωρίς πασαπόρτι και από το …παραπόρτι στην ευρωπαϊκή επικράτεια.
Άλλο ζήτημα, που άλλοι το λένε λαθρομετανάστευση, άλλοι λαθραία είσοδο στη χώρα και άλλοι ζήτημα ανθρωπιστικής κρίσης ή πολιτικό ή εθνικό και πάει λέγοντας. Εμείς δεν σχολιάζουμε· ένα απλό ινσπέξιον κάνουμε, το βλέπουμε και το φωτογραφίζουμε …ως πύργο φαντασμάτων …λουσμένο στο φως.
Μετακόμισε, ως γνωστόν, προ πολλού το Κέντρο, λόγω …ανάπτυξης … και πάλι φτου μας να μη μας ματιάσω. Κάτω από αυτό δίπλα στο δρόμο, ερχόμενο από ψηλότερα και …ροβολόν αρκετά χαμηλότερα, εκτείνεται εγκιβωτισμένο, δηλαδή φτιαγμένο με τσιμέντο, το ρέμα της περιοχής. Τι; Να ξαναφτύσω; Το τσιμέντο της κοίτης του όμως, θα πρέπει να είναι σκεπασμένο με αρκετό χώμα. Η χλωρίδα του ρέματος ποικίλη και …οργιώδης. Το χώμα αρκετό, το σκουπίδι δεν πάει πίσω, ε, μια καλή βροχή θα κάνει το θαύμα της να ξαναμετατρέψει την …Εθνική Οδό μας σε καταράκτη. (όλα τα …θαύματα έχουν την εξήγησή τους) Έχουμε όμως και τέχνη εδώ. Φουτουριστική να την πω; Σουρεαλιστική να την πω; Μάλλον προς το μεταμοντέρνο φέρνει…
Αχ να έβλεπες κι εσύ, μοναδικέ μου αναγνώστη, τα σχέδια που κάνουν οι σωλήνες υδροδότησης, ας πούμε, που όπως μάθαμε είναι εγκατεστημένες από τους επιχειρηματίες της λεγόμενης Βιομηχανικής Ζώνης, ας την πούμε… Κάθε νέα επιχείρηση, εδώ, μεριμνά για την υδροδότησή της, προσθέτοντας άλλη μία σωλήνα στο ιδιότυπο αυτό …σαντούρι. Την παρουσία της ΔΕΥΑ την αντιλαμβάνεσαι βλέποντας κάτι υδρομετρητές, εκεί κάτω …στου χαντάκ’.
Για γυμνά ρολογάκια μιλάμε, μη φανταστείς τίποτα …σοβαρό. Αυτή είναι η παρεχόμενη υπηρεσία της. Τέλος. Από εδώ βγαίνει ο κάθε λογαριασμός… τέλος. Τι θα έπερεπε να γίνει; Μια σωστή εγκατάσταση, για όλη την περιοχή, θα έπρεπε να γίνει, από τη μόνη αρμόδια και ειδική προς τούτο Δημοτική Επιχείρηση. Αλλά δεν έγινε μέχρι στιγμής. Τα ’χαμε όλα, πλακώσαν και οι …συλλέκτες μετάλλων, οι οποίοι, όπως ενθάδε φημολογείται, ενίοτε, κατόπιν …υδρομάστευσης της παροχής, …τσιμπάνε και καν’να ρολόι του νερού, έτσι για …το καλό. Ασε με ρε Λιόστη, είπα κανένα όνομα; Και στο κάτω κάτω, εσύ είσαι που μαζεύεις χαλκό και σχάρες, η μάνα μου, ο τάδε, εγώ; Ποιος τροφοδοτεί τα …κλεπταποδοχικά χυτήρια;
Αγάλματα χάνονται, φρεάτια ξεκαπακώνονται, πανελληνίως, ίδιου …τύπου …συλλέκτες συλλαμβάνονται και θα κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις;
Βιομηχανική Ζώνη να σου πετύχει… Να σου πω πώς γίνονται οι Β. Ζώνες σε οργανωμένες χώρες. (αποδυτηριάκιας μιλάει…) Κατόπιν απόφασης και χωροθέτησης, ανατίθεται σε έναν χάνο, ήτοι συνήθως πρωτευουσιάνικο πολεοδομικό μελετητικό γραφείο, μεγάλης …εμβέλειας, να προβεί στη χάραξη της περιοχής. Δρόμοι, κοινόχρηστοι χώροι, ύδρευση, αποχέτευση, ρευματοδότηση κλπ. Υλοποιούνται οι υποδομές, ακόμα και πλακοστρώνονται τα πεζοδρόμια και ηλεκροφωτίζεται η Ζώνη. Αμ, πώς αλλιώς; Μετά, εγκαθίστανται οι επιχειρήσεις στα ορισμένα οικόπεδα που αγοράζουν. Σε μικρότερες πόλεις, η ανάθεση γίνεται σε τοπικούς πολεοδόμους, μικρότερης …ακτίνας δράσης. Οι υποδομές, πάντως, και η σωστή χάραξη είναι προαπαιτούμενο για να αρχίσει η δραστηριοποίηση των επιχειρήσεων.
Εδώ, που λες, όπως και σε όλη την Ελλάδα, βγαίνει ένα …φιρμάνι χωροθέτησης, αγοράζεις ένα οικόπεδο, κάνεις τη δουλειά σου όπως όπως και κανένας κρατικός φορέας δεν μεριμνά, έστω και κατόπιν εορτής, για τις ανάγκες και τα πρέπει του χώρου, σύμφωνα με την ιδιομορφία της δραστηριότητας. Μια περιοχή που θα πρέπει να προσεχτεί από την πολιτεία, μιας κι εδώ παράγεται ο …πλούτος (δευτερογεννής τομέας γαρ), υποβαθμίζεται εν τη γενέσει της και όσο …αναπτύσσεται, συνεχίζει να υποβαθμίζεται περισσότερο. Γίνεται θνησιγενής. Άρα, σβήσε το ΒΙΟ. Επιπλέον, πρόκειται για ΜΗ χανική, αφού κανένας χάνος δεν έβαλε μυαλό γι αυτήν, και μάλλον για χάννο (το γνωστό ψάρι) θα παρομοιάσουμε τον (σιγά να μην πούμε βιομήχανο) …μαστοράκο ή βιοτέχνη, όταν ανοίγει το φάκελλο με το λογαριασμό Δημοτικών Τελών, Χαράτσια παντός τύπου κλπ. …μάστευση, για τις ανύπαρκτες παροχές.
Ρεύμα, λοιπόν, θα έχεις, κι αν είσαι από τους πρώτους, θα χρυσοπληρώσεις τις κολόνες. Νερό, τα είπαμε… Αποχέτευση και ναι και όχι, εδώ, ναι, αλλά παροχέτευση των ομβρίων, ο Θεός να βάζει το χέρι του. Καθαριότητα; Μη λες κρυάδες. Όλα μόνος σου τα κάνεις εδώ, μην το ξεχνας… και αν δεν καθαρίζεις τους δρόμους εσύ (και γιατί, άραγε, να τα κάνεις εσύ αφού πληρώνεις;) θα είναι στο χάλι που τους βλέπουμε.
Δρόμους είπα; Χε Χε, θέλεις και δρόμους, ε; Στρώσε τους εσύ, τότε. Βλέπουμε μπροστά μας ένα τσιμεντοστρωμένο τμήμα, που όσο πάει φθείρεται, κρακελάρει από τα όμβρια (είπαμε, του χαντάκ’ ξιχ’λίζ), ε, δεν ήταν και …προδιαγραφών το οδόστρωμα, έτσι που αφέθηκε στην ιδιωτική πρωτοβουλία (ανάγκη να πούμε καλύτερα). Σημειωτέον ότι οι δρόμοι αυτοί πρέπει να είναι βαρείας κατασκευής, για νταλίκες και από εδώ, πάντα, περνούν ουκ ολίγες, αλλά ο δρόμος… άσε άσε… Πεζοδρόμια; Μη λες κρυάδες, είπαμε… Τόλμα αν θες, να έρθεις πεζός… όχι, τόλμα… Και ένα τμήμα χωματερό, παραπάνω… έτσι για να νοιώθεις πιο εξοχικά… Κάποια στιγμή ο Δήμος, μάλλον, έριξε χαλίκι. Σήμερα, δυο αυτοκίνητα πέρασαν και μας …έβγαλαν ασπροπρόσωπους… Φαντάσου τι γίνεται με τα κτήρια και τους εργαζόμενους που βρίσκονται χρόνο καιρό στο …αλεύρωμα.
Ωρέ, μπας κι έπρεπε η περιοχή να χωροθετηθεί για τον πρωτογεννή τομέα; Αγροκτηνοτροφική Ζώνη; Γιατί έχουμε κι απ’ αυτό, εδώ. Και στο κάτω κάτω, όλοι οι καλοί χωράνε… Κρυάδες του Λιόστη, πάλι. Κι εσύ, μοναδικέ μου, θα πεις «αφού δεν είναι τουριστική περιοχή, τι …σφάζεσαι ωρ’ Σίτυ Ινσπέκτορ;» Ε, αν το καταλαβαίνεις έτσι, δεν λες του κουμπάρου σου, που έχει τουριστική επιχείρηση, να μαζέψει κανένα …αρχαίο χαρτί από τη Φυκιότρυπα π.χ., που είναι το «μαγαζί» του; Άντε μην εκφραστώ και για την «Παγανή» του λιμανιού, εδώ από την …ορεινή. Ας ήτανε σε άλλο τουριστικό μέρος, Κρήτη π.χ. και τα λέγαμε…
Πάνω στο σαραντάλεπτο, να ’σου και η …Ρουρού με την πανευτυχή Λιόστρα …μαμά της, να τιμονεύει με χάρη τον Κίτσο μου. «Πού το ήξερες ότι θα τη βρω και μ’ έστειλες; Με περίμενε στην πόρτα». Τώρα, τι να σου πω; Για τα σκυλάκια… αυτά είναι καθαρή ψυχολογία. Με τούτα δω τα θηρία που τσακώσαμε στην …παγανιά μας, ε, είναι και πολύ …αψυχολόγητα… Από σήμερα σε ονομάζω Λιόστρα Ρούι. Ας πάμε τώρα και θα επανέλθουμε ομαδικώς, για μια πιο οργανωμένη …Παγανοπαγανιά.
City Inspector
