Με 22 χρόνια δημοσιογραφικής πορείας στην πλάτη του και 30 χρόνια πολιτικής δράσης, ο Νίκος Μανάβης, επανέρχεται στα πολιτικά πράγματα του νησιού αυτή τη φορά ως επικεφαλής συνδυασμού για τις περιφερειακές εκλογές κι ετοιμάζεται να κάνει μια “Ανταρσία στο Αιγαίο”. Μπορεί στα χρόνια που ακολούθησαν από το 1990 όπου συμμετείχε στην ίδρυση του Νέου Αριστερού Ρεύματος να απέκτησε κάποιες … εκλεπτυσμένες συνήθειες όπως η γευσιγνωσία του κρασιού, η αγάπη για τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία, όμως πολιτικά δεν άλλαξε ποτέ ρώτα. Κοντά στον αγρότη (είναι και ο ίδιος ελαιοπαραγωγός) και τον εργαζόμενο (εργασιακός εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΠΗΝ στο Βόρειο Αιγαίο και αντιπρόσωπος στην γενική συνέλευση της ΠΟΕΣΥ), μιλά σήμερα στα Πολιτικά για τον λόγο που αποφάσισε να συμμετάσχει σε αυτές τις εκλογές ενώ εξηγεί πως όλοι μαζί μπορούμε να αντιπαλέψουμε όσα έχουν ήδη αποφασιστεί για εμάς χωρίς εμάς.
Γιατί κατεβαίνεις στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου και μάλιστα ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου “Ανταρσία στο Αιγαίο”; Πιστεύεις ότι με τις εκλογές μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα;
Η “Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά” όπως είναι ο πλήρης τίτλος του συνδυασμού, είναι η φωνή των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου, του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Δεν πιστεύω ότι θα αλλάξουν τα πράγματα μέσα από τις εκλογές, αλλά είναι ένα πεδίο πολιτικής παρέμβασης και το αξιοποιούμε όσο καλύτερα μπορούμε.
Η συμμετοχή μου στις εκλογές δεν είναι προσωπική υπόθεση είναι συλλογική απόφαση των μελών της παράταξης μας. Εκτιμήθηκε ότι σε αυτή την φάση μπορώ να υπηρετήσω καλύτερα τον συνδυασμό από την θέση του επικεφαλής και αυτό θα κάνω. Υπάρχει σημαντικός αριθμός συντρόφων και συντροφισσών που μπορούν να εκφράσουν τις θέσεις της Ανταρσία στο Αιγαίο και θα μπορούσαν να είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου. Άλλωστε και οι τρεις σύντροφοι που τα προηγούμενα χρόνια μας εκπροσώπησαν στο Περιφερειακό Συμβούλιο, ο Ανδρέας Μπάλλας, ο Στρατής Παυλής και ο Αριστείδης Σγατζός έκαναν εξαιρετική δουλειά.
Ποιος είναι ο στόχος σας;
Να φέρουμε το χαμόγελο στα πρόσωπα των κατοίκων των νησιών μας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μοιράσουμε ξανά τον πλούτο που παράγεται ώστε να παίρνει ο καθένας ένα κομμάτι ανάλογα με τις ανάγκες του. Το ξαναμοίρασμα του πλούτου δεν μπορεί να γίνει μέσα στο καπιταλισμό και γι’ αυτό έχουμε στόχο την ανατροπή του. Σε αυτή την κατεύθυνση κρίσιμο βήμα είναι η έξοδος της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που έχει ως άμεσο στόχο την έξοδο από την Ε.Ε. και το Ευρώ.
Ο άμεσος εκλογικός μας στόχος είναι η ενίσχυση σε ψήφους και σε έδρες στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Ώστε να έχουμε την δυνατότητα να μπλοκάρουμε τα αντιλαϊκά μέτρα που θα προσπαθήσει να περάσει η επόμενη Περιφερειακή Αρχή από όποιες παρατάξεις κι αν αποτελείται. Η Ανταρσία στο Αιγαίο θα είναι η μαχητική αντιπολίτευση.
Αν φύγει η χώρα από την Ε.Ε. δεν θα πάρουν τους πόρους του ΕΣΠΑ τα νησιά μας. Με τι κεφάλαια θα γίνουν τα έργα που έχουμε ανάγκη;
Η έξοδος από το Ευρώ και την Ε.Ε. θα γίνει ταυτόχρονα με την διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους. Κάθε χρόνο πληρώνουμε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ για την εξυπηρέτησή του με την διαγραφή θα εξοικονομηθούν πόροι για τα έργα υποδομής που έχουμε ανάγκη και φυσικά για να γίνουν προσλήψεις στο δημόσιο τομέα που είναι απαραίτητες. Τα νησιά μας έχουν μεγάλη ανάγκη σε γιατρούς, νοσηλευτές, εκπαιδευτικούς, γεωπόνους, κτηνιάτρους, μηχανικούς κλπ. Για παράδειγμα οι υπηρεσίες της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου λειτουργούν, με λιγότερο από το 50% του προβλεπόμενου προσωπικού τους.
Εντός και εκτός Περιφερειακού Συμβουλίου, η Ανταρσία στο Αιγαίο θα είναι η μαχητική αντιπολίτευση
Με την έξοδο από την Ε.Ε. οι αγρότες θα χάσουν τις επιδοτήσεις που παίρνουν σήμερα και είναι σε πολλές περιπτώσεις πάνω από το 50% του εισοδήματος τους.Αυτό θα σημάνει καταστροφή για τους αγρότες των νησιών μας που έτσι κι αλλιώς είναι σε οριακή κατάσταση.
Αυτό το επιχείρημα, χρησιμοποιείται από όλο σχεδόν το πολιτικό σύστημα της χώρας, ωστόσο είναι ψευδές. Οι αγροτικές επιδοτήσεις, άμεσες και έμμεσες, αποτελούν ένα μικρό αντιστάθμισμα των εσόδων που χάνουν οι αγρότες επειδή εφαρμόζεται στην χώρα η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Η λογική που βάζει η Ανταρσία στο Αιγαίο είναι να καλυφθούν οι διατροφικές ανάγκες από τα εγχώρια προϊόντα και χωρίς να γίνεται απαραίτητη η εισαγωγή τους. Έτσι οι αγρότες μας θα αποκτήσουν εισόδημα ικανό για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους.
Κι επειδή για να κινηθεί η παραγωγική διαδικασία χρειάζονται κεφάλαια η θέση μας είναι να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες. Ναι αυτές που τις έχουμε χρυσοπληρώσει και πάλι ελέγχονται από κερδοσκοπικά κεφάλαια. Με την κρατικοποίηση των τραπεζών θα μπορούσε να διαγραφεί και μεγάλο μέρος του ιδιωτικού χρέους. Θα κάνουμε πράξη το σύνθημα κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη.
Συνδέεις τα τοπικά ζητήματα με τα θέματα της κεντρικής πολιτικής γιατί;
Η λεγόμενη τοπική αυτοδιοίκηση έχει μετεξελιχθεί σε τοπικό κράτος, πλήρως ενσωματωμένο στο κεντρικό κράτος και υλοποιεί την ίδια νεοφιλελεύθερη και αντιλαϊκή πολιτική σε τοπικό επίπεδο. Ως “Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά” αντιπαλεύουμε αυτή την πολιτική σε όλα τα επίπεδα.
Σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας και συγκεκριμένα στο νησί είναι φανερή η άνοδος της ακροδεξιάς. Άλλοτε με το μανδύα του πατριωτισμού άλλοτε με ξενοφοβικές πρακτικές είναι εδώ και απασχολεί την καθημερινότητά μας. Πως θα μπορέσει ο συνδυασμός να αντιταχθεί να αντιδράσει στη “μαυρίλα” αυτή;
Σε όλα τα νησιά του Βορείου Αιγαίου σε όλη την Ελλάδα οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και φυσικά η Περιφερειακή παράταξη μας Ανταρσία στο Αιγαίο ήταν παρούσα σε όλες τις κινηματικές δράσεις ενάντια στην φασιστική απειλή και τις ξενοφοβικές και ρατσιστικές επιθέσεις. Παράλληλα με την συμμετοχή μας αναδεικνύουμε τις τεράστιες ευθύνες της Ελληνικής κυβέρνησης, όλου του πολιτικού κατεστημένου και της Ε.Ε. που με τις πολιτικές τους εκρέφουν τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και την φασιστική απειλή. Με τον ίδιο τρόπο και ακόμη μεγαλύτερη ένταση θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και τα επόμενα χρόνια, ως την τελική νίκη.
Πως σου προέκυψε η έκθεση φωτογραφίας για τους μουσικούς του δρόμου;
Ήταν κάτι που το χάρηκα πάρα πολύ, και θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά από το Καφενείο “Π” που φιλοξένησαν την έκθεση μου. Πάντα με συγκινούν οι μουσικοί του δρόμου. Ελπίζω σύντομα η έκθεση αυτή να φιλοξενηθεί σε άλλου χώρους. Στα ταξίδια μου συνηθίζω να φωτογραφίζω τους μουσικούς του δρόμου και έτσι προέκυψε η έκθεση.
Θα πραγματοποιήσεις άλλη έκθεση;
Στα 22 χρόνια της δημοσιογραφικής μου καριέρας έχω συγκεντρώσει αρκετό υλικό. Δεν είμαι επαγγελματίας φωτογράφος, η ματιά μου είναι σχεδόν πάντα δημοσιογραφική, είναι η ματιά του φωτορεπόρτερ. Ωστόσο από το υλικό που έχω κάποια πράγματα ξεχωρίζουν οπότε ναι ετοιμάζω μια νέα έκθεση φωτογραφίας. Μετά τις εκλογές θα έχω αρκετό χρόνο για να την οργανώσω.
Πες μας ένα βιβλίο που διάβασες πρόσφατα και σου άρεσε.
“Η λευκή Καραϊβική” του Maurice Attia, όσοι έχουν διαβάσει “Το μαύρο Αλγέρι” θα το βρουν πολύ ενδιαφέρον.
Μια κινηματογραφική ταινία;
Το πράσινο βιβλίο, νομίζω ήταν από τις καλύτερες ταινίες του φετινού χειμώνα.
Κι ένα τραγούδι;
“Τα λάθος φιλιά” με την Ματούλα Ζαμάνη είναι η φωνή που εκφράζει την εποχή μας.
Βιογραφικό Σημείωμα
Ο Νίκος Μανάβης είναι δημοσιογράφος που μετράει 22 χρόνια δουλειάς σε τοπικά και πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης.
Είναι πτυχιούχος του τμήματος διοίκησης επιχειρήσεων του ΤΕΙ Καβάλας. Επαγγελματικά έχει εξειδικευθεί στο οικονομικό ρεπορτάζ και ιδιαίτερα στους τομείς του αγροτικού, του ναυτιλιακού και του τουριστικού ρεπορτάζ. Αυτή την περίοδο μαθαίνει Ισπανικά προκειμένου να έχει άμεση ενημέρωση για τις εξελίξεις στην κύρια ελαιοπαραγωγό χώρα του κόσμου, την Ισπανία.
Ως γευσιγνώστης του κρασιού πιστεύει ότι στο Αιγαίο παράγονται τα καλύτερα κρασιά του κόσμου και προσπαθεί να μπολιάσει τις τοπικές κοινωνίες των νησιών μας με την κουλτούρα του καλού κρασιού.
Στα τέλη του 2018 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Μουσικοί του δρόμου», επίσης του αρέσει ο κινηματογράφος κι είναι φανατικός αναγνώστης της αστυνομικής λογοτεχνίας.
Μετράει 30 χρόνια πολιτικής δράσης.
Συμμετείχε στην συγκρότηση του Νέου Αριστερού Ρεύματος το 1990, του οποίου είναι μέλος έως σήμερα. Ως σπουδαστής συμμετείχε στην ίδρυση της ΕΑΑΚ. Με την επιστροφή του στην Μυτιλήνη συμμετείχε στην έκδοση της πρώτη τοπικής εφημερίδας της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, το Ρήγμα. Ήταν υποψήφιος βουλευτής Λέσβου στα ψηφοδέλτια της Μαχόμενης Αριστεράς, του ΜΕΡΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε σειρά βουλευτικών εκλογών και συμμετέχει ενεργά σε όλες τις κινηματικές δράσεις στις οποίες δραστηριοποιούνται οι δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Αξιόλογη είναι και η συνδικαλιστική του δράση, καθώς είναι εργασιακός εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΠΗΝ στο Βόρειο Αιγαίο και αντιπρόσωπος στην γενική συνέλευση της ΠΟΕΣΥ.
