“Θέλουμε και τουρισμό!” Σχόλιο πάνω στο οποίο σκοντάφτω ξανά και ξανά. Τώρα η αφορμή ήταν το “Νήσος Ρόδος” και η απίστευτη ταλαιπωρία 1300 επιβατών που εγκλωβίστηκαν στο καράβι μετά τη λήξη του απαγορευτικού εξαιτίας βλάβης του καταπέλτη. Η βλάβη ωστόσο κρατήθηκε …μυστική από τους επιβάτες οι οποίοι καταγγέλλουν την απαράδεκτη συμπεριφορά του διοικητικού προσωπικού της Hellenic. Δεν είναι η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο πλοίο γίνεται η αιτία ταλαιπωρίας επιβατών. Τον περασμένο Φλεβάρη δεν πρόλαβε καλά-καλά να φύγει από το λιμάνι του Πειραιά και αναγκάστηκε να επιστρέψει, καθώς παρουσίασε μηχανική βλάβη στην αριστερή κύρια μηχανή, ενώ έπλεε στη θαλάσσια περιοχή έξω από το αγκυροβόλιο.
Όπως δεν είναι το πρώτο, έτσι φυσικά δεν θα είναι το τελευταίο περιστατικό ταλαιπωρίας κι ας ελπίσουμε οι επιβάτες, ανάμεσά τους και παιδιά να είναι καλά στην υγεία τους. Αυτά όμως φέρνει το μονοπώλιο. Όταν πέρυσι το καλοκαίρι το BLUE STAR 1 αποχαιρέτησε την αρχόντισσα του αρχιπελάγους και ανακοινώθηκε ότι την ακτοπλοϊκή γραμμή Πειραιά-Χίο-Μυτιλήνη, θα την εκτελούν καράβια της Hellenic, αφού η Attica Group (στην οποία ανήκουν τα Blue Star Ferries) εξαγόρασε το 50,30% της εταιρίας Hellenic Seaways, αποκτώντας το πλειοψηφικό πακέτο, κανείς από τους ιθύνοντες δεν ενοχλήθηκε που αυτά τα καράβια ήταν κατά πολύ γερασμένα, ούτε για τις μελλοντικές επιπτώσεις ενός μονοπωλίου. Ουδείς, πέρα από κάποιες ανακοινώσεις ίσως, δεν κινήθηκε ώστε να γίνει κάτι πιο οργανωμένο και δραστικό ενάντια στην επιβολή του μονοπωλίου που μελλοντικά θα φέρει ίσως και και περαιτέρω αύξηση των τιμών των εισιτηρίων που είναι ήδη τσιμπημένες.
Κανενός αυτί δεν ίδρωσε ποτέ και με τα πανάκριβα εισιτήρια των αεροπορικών γραμμών. Χρόνια τώρα το Αθήνα- Μυτιλήνη σε οποιαδήποτε εποχή είναι πιο ακριβό από τα δρομολόγια από και προς τα υπόλοιπα νησιά του Βορείου Αιγαίου ενώ το aller-retour κοστίζει περισσότερο από πολλές πτήσεις εξωτερικού. Πόσοι και πόσοι γνωστοί, συγγενείς, φίλοι από το εξωτερικό και από την ομογένεια δεν έρχονται για διακοπές στο νησί πια αφού είτε δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά το δεύτερο εισιτήριο είτε διαλέγουν έναν πιο οικονομικό προορισμό;
Ωστόσο η ταλαιπωρία δεν σταματά μόνο στο ταξίδι! Όχι φίλε μου. Τα εμπόδια συνεχίζονται ακόμη και όταν ο έρμος ο τουρίστας φτάσει εδώ. Γιατί τα δρομολόγια των λεωφορείων του αεροδρομίου… δεν είναι συγχρονισμένα με αυτά των πτήσεων! Γιατί τα δρομολόγια των υπεραστικών λεωφορείων της Λέσβου δεν είναι προγραμματισμένα ώστε να επιστρέψεις αυθημερόν από τον Μόλυβο ή την Ερεσό το βράδυ αλλά είτε είσαι αναγκασμένος να φύγεις στις 4 το μεσημέρι είτε να διανυκτερεύσεις. Ακόμη και αν σε όλα τα νησιά με τουριστικά θέρετρα όπως ο Μόλυβος, το βραδινό λεωφορείο είναι εκείνο που θα μεταφέρει τον τουρίστα από την χώρα στο λιμάνι, ή στο δωμάτιό του, ή ακόμη τον έφηβο πιτσιρικά που θέλει να γυρίσει σπίτι νωρίς με ασφάλεια.
Αλλά πες ότι φτάνεις στις 7 το πρωί και πηγαίνεις με ταξί στο ξενοδοχείο σου. Ξέρεις τι θα συναντήσεις; Αν και πρόκειται ως επί τω πλείστον για επαγγελματίες οδηγούς με πείρα και η εξυπηρέτηση είναι ευγενική δεν είναι λίγα τα περιστατικά αγενούς συμπεριφοράς που μας έχουν καταγγελθεί όπως για παράδειγμα σε ερώτηση Αμερικανίδας συναδέλφου για το κόστος της ταρίφας από Μόρια Παναγιούδα που είναι 5 ευρώ η απάντηση ήταν “Αν δεν σας αρέσει πάρτε το λεωφορείο”. (Αυτό για τη Μόρια, υπονοώντας ότι θα έχουμε πρόβλημα με τους μετανάστες που μετακινούνται με αυτό).
Αλλά πες ότι πέφτεις σε ευγενικό ταξιτζή και σε πάει στον προορισμό σου φίνα και όμορφα κι εκεί έχεις πεινάσει λίγο γιατί είναι και πρωί. Ζητάς μήπως θα μπορούσες να πάρεις πρωινό μέχρι να τακτοποιηθεί το δωμάτιο σου για να κάνεις check in. Αμ δε. “Δεν δικαιούσαι αυτή τη μέρα”. Αυτή την απάντηση πήραν αυτές τις μέρες από πολύ γνωστό ξενοδοχείο της Μυτιλήνης, συνάδελφοι που ήρθαν να καλύψουν τον αγώνα με τον Αιολικό.
Έτσι ίσως να πας να πιεις τον καφέ σου σε κάποιο από τα πολύ όμορφα καφέ της πόλης που μπροστά τους έχουν αυτό το ωραίο παραδοσιακό πλακόστρωστο. Κι έτσι όπως περπατάς καμαρωτός -καμαρωτός έρχεται ένα μηχανάκι καταπάνω σου και σε μουτζώνει!Και εκεί καταλαβαίνεις πως αυτό που βαδίζεις δεν είναι πεζόδρομος αλλά ο πιο πολυσύχναστος δρόμος της πόλης που σε λίγο κατακλύζεται από παρκαρισμένα παπιά, φορτηγά κλπ. και η κόρνα πάει σύννεφο…
Έτσι παρα τις φιλότιμες προσπάθεις των φορέων που ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει εξαιρετικές κινήσεις(Food Festival κλπ) και παρά τις εκδηλώσεις που διοργανωνονται από τον Δήμο την Περιφέρεια την Εφορία Αρχαιοτήτων είναι η νοοτροπία μας που τελικά βάζει τρικλοποδιά σε κάθε καλή προσπάθεια.
Κι έπειτα σου έρχεται και μια μπόχα… Αλλά εντάξει είναι ακόμα Μάιος.
Τελικά όμως …Θέλουμε τουρισμό;
