“Μέχρι σήμερα ως Συνδυασμός επιλέξαμε στην προεκλογική περίοδο να επικεντρωθούμε στα πραγματικά προβλήματα του τόπου μας, να συναντήσουμε τους πολίτες του Δήμου Μυτιλήνης, να ενημερωθούμε και να καταγράψουμε τα προβλήματα τους, αποφεύγοντας να ασχοληθούμε με άλλους συνδυασμούς και να σηκώσουμε το γάντι της αντιπαράθεσης, πάντα σε πολιτικά πλαίσια. Ωστόσο αυτή μας η στάση, φαίνεται πως εκλύφτηκε ως αδυναμία από ορισμένους, οι οποίοι προσπαθούν να παίξουν «βρώμικα» παιχνίδια πίσω από τις πλάτες των δημοτών αλλά και των εργαζομένων του Δήμου. Με έκπληξη ενημερωθήκαμε λοιπόν πως χτες το πρωί σε μια προγραμματισμένη συνάντηση των εργαζομένων καθαριότητας, για συνδικαλιστικά θέματα που τους απασχολούν, ενεμφανίσθη ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της παράταξης του κ. Κύτελη, Κώστας Παπαδόπουλος, ο οποίος «ενημέρωσε» τους εργαζομένους ότι θα είναι ο επόμενος αντιδήμαρχος Καθαριότητας, ζητώντας μάλιστα και καλή συνεργασία. Πέρα από τα ερωτήματα που εγείρονται ως προς το πώς βρέθηκε εκεί προκειμένου να μιλήσει, γνωρίζοντας για την συνάντηση των εργαζομένων, είναι απορίας άξιον από πού παίρνει αυτό το δικαίωμα ο κ. Παπαδόπουλος και αυτοαποκαλείται Αντιδήμαρχος Καθαριότητας, την στιγμή που όχι μόνο δεν είναι εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος αλλά απλά υποψήφιος ενός συνδυασμού.
Πολύ δε περισσότερο προσβάλλει με τον τρόπο αυτό και τους ίδιους τους εργαζομένους αλλά και γενικότερα τους δημότες, θεωρώντας προφανώς πως η ψήφος τους δεν έχει και καμία αξία, αφού 12 ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες έχουν ήδη αναλάβει χρέη δημοτικής αρχής και έχουν μοιράσει και τις θέσεις. Μας προκαλεί επίσης ανησυχία ο τρόπος που αντιλαμβάνονται και λειτουργούν στην παράταξη του κ. Κύτελη, έχοντας φανερά το αίσθημα της αλαζονείας της εξουσίας. Θα θέλαμε λοιπόν να ενημερώσουμε τον κ. Παπαδόπουλο και τον επικεφαλής του συνδυασμού στον οποίο ανήκει, πως οι εκλογές για την ανάδειξη δημοτικών συμβούλων και νέας δημοτικής αρχής είναι στις 26 Μαίου και ο μόνος που θα επιλέξει ποιους θα στείλει στο δημοτικό συμβούλιο είναι οι πολίτες και μόνο αυτοί. Οι αλαζόνες, όπως λέγανε παλιότερα οι θυμόσοφοι άνθρωποι, μοιάζουν με τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι περπατάνε με ξυλοπόδαρα. Νομίζουν ότι είναι ψηλοί, αλλά πέφτουν εύκολα. Και στην πολιτική το πέσιμο αυτό είναι οδυνηρό”
