Είναι ένα κορίτσι που ασχολείται με το ποδόσφαιρο! Θα τη συναντήσετε στο γήπεδο να συντονίζει μαζί με τους συναδέλφους της «ό,τι δε φαίνεται» πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα.
Η Σίλια Αγγελοπούλου είναι υπεύθυνη του εμπορικού τμήματος και διαφήμισης της ΠΑΕ ΚΑΛΛΟΝΗ ενώ ρυθμίζει παράλληλα και θέματα επικοινωνίας και διοργάνωσης των αγώνων που πραγματοποιεί στο νησί μας η ομάδα που μας κάνει συνεχώς περήφανους.
Απόφοιτη του τμήματος «Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας» του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η Σίλια, αγάπησε το νησί μας και έμεινε σε αυτό. Όλα αυτά τα χρόνια δραστηριοποιείται σε διάφορα επαγγελματικά πόστα, πάντα με επιτυχία. Σταθερή, οργανωτική και αγαπητή, έχει καταφέρει να εξαλείψει τεχνηέντως την εικόνα του άλλοτε «ασθενούς» φύλου.
Σε ένα παραδοσιακά ανδρικό άθλημα, όπως το ποδόσφαιρο η δική σου παρουσία έχει κερδίσει τις εντυπώσεις. Καταφέρνεις και κρατάς ισορροπίες σε ένα χώρο που είναι ιδιαίτερα απαιτητικός και πολλές φορές επικίνδυνος;
Σ.Α: Δε νομίζω ότι έχει κερδίσει τις εντυπώσεις, απλά η δουλειά μου είναι τέτοιας μορφής που εμπεριέχει πολλή επικοινωνία και αλληλόδραση με τον κόσμο, οπότε αναγκαστικά “φαίνομαι” και παραπάνω. Οι ισορροπίες όπως σε κάθε επαγγελματικό χώρο κρατιούνται αν θέτεις όρια και πειθαρχείς σε αυτά. Δε θεωρώ το χώρο του ποδοσφαίρου πιο επικίνδυνο σε κάτι σε σχέση με άλλους χώρους στους οποίους δραστηριοποιούμαι παράλληλα, απλά υπάρχουν άλλου τύπου ισορροπίες που διέπουν την καθημερινότητα αυτού του «κόσμου». Οφείλεις λοιπόν να αντιληφθείς τις απαιτήσεις του χώρου και να εναρμονιστείς με αυτές αν θέλεις να πετύχεις και να εξελιχθείς επαγγελματικά στον τομέα του αθλητικού μάρκετινγκ και ειδικά στο ποδόσφαιρο.
Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να αναλάβεις αυτό το ιδιαίτερα δύσκολο και απαιτητικό πόστο στην ΚΑΛΛΟΝΗ;
Σ.Α: Η ενασχόληση με την ΚΑΛΛΟΝΗ ήταν μια επαγγελματική πρόκληση για μένα. Απασχολούμαι εδώ και χρόνια, και παράλληλα με την ΚΑΛΛΟΝΗ, σε επαγγέλματα που έχουν να κάνουν με την πώληση και την επικοινωνία, αλλά πιο πολύ σε επίπεδο παροχής υπηρεσίας. Η κατασκευή του εμπορικού προϊόντος της ΠΑΕ ΚΑΛΛΟΝΗ και ακόμα περισσότερο η οργάνωση μιας ολόκληρης εμπορικής πολιτικής για κάτι τόσο μεγάλο όπως είναι μια ομάδα της SuperLeague, ήταν για μένα εκτός από πρόκληση και μεγάλη τιμή από την πλευρά του προέδρου της ομάδας κ. Μιχαλάκη που και μου έδειξε τόση εμπιστοσύνη και μου πρότεινε να το αναλάβω. Παράλληλα βέβαια αποτέλεσε και αποτελεί τεράστια ευθύνη, καθώς ο τομέας της προβολής-διαφήμισης μέσω της ομάδας, αφορά ένα βασικό κομμάτι της δραστηριότητας των ομάδων αυτής της κατηγορίας, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι συνήθως αυτές οι αρμοδιότητες ανατίθενται από τις ΠΑΕ σε εταιρείες διαφημιστικές που φέρουν πολυετή πείρα και μεγάλες διασυνδέσεις στο χώρο. Πρόκειται για μια δουλειά μέσα από την οποία διαμορφώνεται και εξελίσσεται ένα προϊόν άρρηκτα συνδεδεμένο πλέον με την τοπική κοινωνία, πράγμα που πιστεύω πως προσδίδει υπεραξία στον ίδιο τον τόπο που ζούμε.
Θεωρείς ότι οι σπουδές σου στην κοινωνική Ανθρωπολογία σε έχουν κάνει να προσεγγίζεις τους ανθρώπους με μια άλλου είδους τεχνική;
Σ.Α: Η Ανθρωπολογία είναι μια επιστήμη που σου ανοίγει παράθυρα σε διάφορους τομείς και σε βοηθάει να εξετάσεις δομές της καθημερινότητας παγιωμένες και υπαρκτές. Αφορά σπουδές που έχουν να κάνουν με τις κοινωνίες και την λειτουργία αυτών και πάντα βρίσκεις ατέλειωτα θέματα να ασχοληθείς, λύνοντας πολλές φορές ζητήματα που πραγματικά σε απασχολούν και σε προβληματίζουν. Με τις σπουδές μου και κυρίως το μεταπτυχιακό μου στο οποίο μπήκα πιο βαθιά στα θέματα ανθρωπίνων σχέσεων και φύλου, βοηθήθηκα πολύ στο να αποφορτίσω την καθημερινότητα μου από το “πρέπει”, το “καθώς πρέπει” και το “όπως πρέπει” και να δω τα πράγματα σε μια πιο απλή διάσταση την οποία και έχω κάνει στάση ζωής πλέον. Δεν ανέπτυξα κάποιου είδους τεχνική σε κάτι, απλά αφαίρεσα τις «ταμπέλες» και τους «τίτλους» από την καθημερινότητά μου, κάτι που με βοηθάει πολύ στην επαγγελματική μου πορεία αλλά και στη ζωή μου γενικότερα.
Ως μια νέα και καλλιεργημένη παρουσία σε ένα ακριτικό νησί όπως η Λέσβος πιστεύεις ότι υπάρχουν ευκαιρίες για τη γενιά σου προκειμένου να παραμείνει εδώ και να στελεχώσει ένα αξιόλογο εργατικό δυναμικό;
Σ.Α: Πιστεύω ότι υπάρχουν ευκαιρίες και γι’ αυτό έχω μείνει κι εγώ εδώ 16 χρόνια πια, ενώ δεν έχω κάποια άμεση σχέση με το νησί. Η Λέσβος είναι ένα μέρος που έχει πολλούς τομείς του «ανεκμετάλλευτους» επαγγελματικά. Έχει μοναδικότητες σαν νησί που μπορούν να αποτελέσουν την προστιθέμενη αξία σε κάθε εμπορική ή τουριστική κίνηση αν δουλευτούν με έναν στρατηγικό σχεδιασμό και ένα πλάνο. Φυσικά υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες γιατί πάντα μιλάμε για παραμεθόριο που όλοι ξέρουμε τι προβλήματα προκύπτουν στην καθημερινότητα. Αλλά εγώ επιμένω όλα τα χρόνια που ζω εδώ, ότι η ιστορία του νησιού, τα τοπία του, τα προϊόντα του, οι παραδόσεις του, αποτελούν μια δύναμη, που νέοι άνθρωποι με καλλιέργεια, γνώσεις, όρεξη και συστηματικό τρόπο σκέψης μπορούν να την εξελίξουν και να μεγαλουργήσουν.
Τι είναι αυτά που σε συναρπάζουν εδώ αλλά και με τι δεν μπορείς να συμβιβαστείς;
Σ. Α.: Με συναρπάζουν όλες αυτές οι ευκαιρίες που βλέπω στον ορίζοντα. Με συναρπάζει το ότι μπορούν να αξιοποιηθούν τομείς και να δημιουργηθούν νέα πράγματα στο νησί. Με συναρπάζει η πρόσβαση που έχουμε σε αγαθά και ανέσεις που για την πόλη πλέον αποτελούν πολυτέλεια.
Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τίποτα και πραγματικά μου χαλάει συχνά η διάθεση με το πόσο κακοπροαίρετες κινήσεις βλέπω πολλές φορές γύρω μου. Δεν ξέρω αν είναι χαρακτηριστικό της επαρχίας γενικά, αλλά νομίζω ότι υπάρχει σε πολύ έντονο βαθμό στο νησί της Λέσβου μια καθημερινή ενασχόληση πολλών ανθρώπων όχι με τον διπλανό τους, αλλά με το “τι”, το “πώς” και το “γιατί” του διπλανού τους, που συχνά ξεπερνάει το όρια του κουτσομπολιού και τείνει να θίγει αξίες, αρχές, ανθρώπινες υποστάσεις. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το εξηγήσω γιατί συμβαίνει και που νομίζω ότι στη σύγχρονη πραγματικότητα ούτε χωράει αλλά και ούτε υπάρχει χρόνος για τέτοιου είδους ασχολίες.
Τι θα έλεγες στους νέους που φεύγουν από τον τόπο τους και βρίσκουν την τύχη τους στο εξωτερικό;
Σ.Α: Δεν μπορώ να κρίνω αρνητικά την κίνηση αυτή γιατί κι εγώ την έχω σκεφτεί κατά καιρούς στη βάση του ότι ψάχνεις στο εξωτερικό μια καλύτερη αξιοποίηση της γνώσης σου και ευελπιστείς σε μια πιο αξιοκρατική εξέλιξη. Αυτό που θα έλεγα σίγουρα είναι πως δεν πρέπει να νομίζουμε ότι στο εξωτερικό τα πράγματα γίνονται αυτόματα και εύκολα. Θέλει πολλή δουλειά, συνέπεια, επαγγελματισμό και πειθαρχία. Η καθημερινότητα σε χώρες του εξωτερικού λειτουργεί με σύστημα και μαθαίνεις κι εσύ να έχεις μια οργάνωση στη δουλειά σου, τον ελεύθερο χρόνο σου, την προσωπική σου ζωή. Στην Ελλάδα τείνουμε να τα μπλέκουμε όλα και να εγκλωβιζόμαστε μέσα σε αυτά.
