Αποστολή στη Γαλλία
Χειμερινές δοκιμές έξω από τις Κάννες για την αξιολόγηση των καινούργιων WaveRunner της Yamaha.
Κείμενο: Βασίλης Μωραϊτης
Φωτ.:www.jetskiworld.gr, YamahaEurope
“Είναι μία δύσκολη δουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει” αυτό πέρασε από το μυαλό μου καθώς οδηγούσα την μοτοσικλέτα μου για να πάω στον διεθνές αερολιμένα του Βενιζέλου. Που να φανταστώ ότι την ώρα που προσγειωνόμουν στο αεροδρόμιο της Νίκαιας, στην Ν. Γαλλία, ότι θα έβλεπα τον ουρανό μαύρο, την θάλασσα σε καφετί χρώμα από την σαβούρα που κατέβαζε από το βουνό ο ποταμός και τον αέρα να σφυρίζει στα αυτιά μου ακόμη και μέσα στο παραλιακό ξενοδοχείο. 23 βαθμούς μας είχαν υποσχεθεί και εμείς δεν είδαμε ούτε 13 στο διήμερο της διαμονής μας. Βέβαια θα μου πεις ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται…
Εμπειρία μοναδική. Η θάλασσα ήταν αφηνιασμένη από τα ξημερώματα και εκεί όπου συναντούσε την εκβολή του ποταμού τα κύματα θέριευαν αφού έμοιαζαν με θεόρατες ράμπες για άλματα. Διστακτικοί φαινόταν αρχικά οι υπεύθυνοι του testride του επιτελείου της YamahaEurope. Ωστόσο, που να φανταζόταν ότι εμείς στην Ελλάδα τις έχουμε για ψωμοτύρι αυτές τις συνθήκες. Πάνω από τέσσερις ώρες οδηγήσαμε τα τέσσερα νέα μοντέλα της εταιρείας των τριών διαπασών (το αυθεντικό σήμα της Yamaha) δοκιμάζοντας την πλεύση, τις επιδόσεις και το νέο σύστημα επιβράδυνσης (τα jetski δεν έχουν φρένα).
WaveRunner με διαφορετικό κινητήρα και γάστρα και ισχύ από 100 έως 250 ίππους. Το να μπορείς να οδηγήσεις στο όριο ένα σκάφος τύπου jetski σε αυτές τις συνθήκες είναι κάτι το μοναδικό. Μια αίσθηση ξεχωριστή εφόσον σκάφος και αναβάτης γίνονται ένα σώμα μια ψυχή ενάντια στην αφηνιασμένη θάλασσα. Όταν σε χτυπάει ο αέρας και το νερό νιώθοντας ταυτόχρονα την ταχύτητα και την τριβή της γάστρας στην επιφάνεια της θάλασσας η έκχυση της αδρεναλίνης στο κορμί κορυφώνεται. Κάποιες στιγμές η προσγείωση από τα άλματα γινόταν με τόσο βάναυσο τρόπο όπου το νερό ανέβαινε από το μπροστινό μέρος του σκάφους και έσκαγε με αφόρητη δύναμη στο στήθος και στη μάσκα του κράνους. Είναι πολύ δύσκολο να αποτυπώσεις αυτά τα συναισθήματα στο χαρτί ή στο πληκτρολόγιο. Μόνο όταν τα ζεις νιώθεις την απίστευτη ένταση και την ομορφιά αυτού του σπορ.
Ωστόσο, για μένα είναι επιπλέον και δουλειά. Όσο κι αν υπάρχει το ρητό “Μην μπλέκεις την δουλειά με την διασκέδαση” στην συγκεκριμένη περίπτωση, το τηρείς μεν στο νερό αλλά την ευχαρίστηση τη νιώθεις στο τέλος της ημέρας. Την ώρα που αλλάζεις και βγάζεις την φόρμα νιώθοντας το σώμα σου να καίει από την υπερένταση. Αναμφισβήτητα κάνω την καλύτερη δουλειά που θα μπορούσα να έχω. Αυτό που αγαπούσα μικρός – η θάλασσα – πλέον είναι το γραφείο εργασίας μου.
Όσο για την Γαλλική Ριβιέρα. Την επομένη που ήμουν στην Ελλάδα είχε 23 βαθμούς και λαδιά. Όχι ότι με συγκίνησε η περιοχή. Η χώρα μας μπορεί να πηγαίνει κατά διαόλου ωστόσο, παραμένει όμορφη, γραφική και πλούσια σε κάθε τομέα. Και η θάλασσα; Πως να συγκρίνεις το καφετί χρώμα της θάλασσας του Mondeliueμε τα παρθένα κρυστάλλινα νερά της παραλίας των Βατερών. Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Τουλάχιστον απολαύσαμε στο μέγιστο τις επιδόσεις των νέων WaveRunner της Yamaha που στην χώρα μας αναμένονται να έρθουν από τον Μάρτιο.