Search

Η Κ Gold Temporary Gallery στην Αθήνα: “Στη Γραμμή του Ψωμιού”

 

Η K-Gold Temporary Gallery είναι μια νομαδική πλατφόρμα σύγχρονης τέχνης που ιδρύθηκε το 2014 στη Λέσβο από το Νικόλα Βαμβουκλή, στοχεύοντας στο να φέρει το ευρύ κοινό σε επαφή με το σύγχρονο πολιτισμό. Προσφέρει την ευκαιρία σε καλλιτέχνες και επιμελητές να διευρύνουν την έρευνα και την πρακτική τους μέσω αναθέσεων τέχνης, εκθέσεων, performances, εκδόσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Το 2015 διακρίθηκε ως καινοτόμος πολιτιστική πρωτοβουλία από τη Μητρόπολη της Ναντ.

Η K-Gold Temporary Gallery παρουσιάζει το πρώτο της πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών στην Αθήνα τον Μάιο–Ιούνιο 2019 με την Ιταλίδα Elena Bellantoni που θα πραγματο-ποιήσει το ελληνικό μέρος του έργου της “On The Breadline” σε συνεργασία με τον επιμελητή Νικόλα Βαμβουκλή.

To έργο “On The Breadline” είναι βραβευμένο με την τέταρτη έκδοση του Italian Council (2018), ενός διαγωνισμού σχεδιασμένου από τη Γενική Διεύθυνση Σύγχρονης Τέχνης, Αρ-χιτεκτονικής και Αστικών Περιφερειών (DGAAP), ένας οργανισμός του Ιταλικού Υπουρ-γείου Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Δραστηριοτήτων για την προώθηση της Ιταλικής σύγ-χρονης τέχνης στον κόσμο.

Το έργο της Elena Bellantoni αποτελεί ένα νομαδικό πρότζεκτ διάρκειας ενός έτους που ακολουθήσει τη “γραμμή του ψωμιού” σε τέσσερις χώρες: τη Σερβία, την Ελλάδα, τη Τουρ-κία και την Ιταλία. Το πρότζεκτ, σε επιμέλεια της Benedetta Carpi De Resmini, διοργα-νώνεται από τον οργανισμό Wunderbar Cultural Projects.

Η “γραμμή του ψωμιού” που θα ακολουθήσει η Bellantoni επισημαίνει ένα μονοπάτι από ιστορίες και αφηγήσεις σε αυτές τις χώρες σημαδεμένες από “εξεγέρσεις για το ψωμί”. Το ψωμί δεν αποτελεί μόνο κοινό σημείο συνάντησης αλλά συνδέεται με λαϊκά κινήματα και διαμαρτυρίες που ένωσαν τους ανθρώπους στο όνομα της δικαιοσύνης και της κοινωνικής ισότητας.

Το Βελιγράδι, η Αθήνα, η Κωνσταντινούπολη και το Παλέρμο είναι οι στάσεις του ταξιδιού της Elena Bellantoni, όπου θα συνεργαστεί με τα τοπικά Ιταλικά Μορφωτικά Ινστιτούτα καθώς και με ένα δίκτυο πολιτιστικών οργανισμών και επιμελητών τέχνης: το Beo Project (Βελιγράδι), τη K-Gold Temporary Gallery (Αθήνα), το Ίδρυμα Buttitta και το Ecomuseo Urbano Mare Memoria Viva (Παλέρμο).

Σε κάθε πόλη, η καλλιτέχνης θα δημιουργήσει με μια τοπική γυναικεία χορωδία μια περ-φόρμανς του τραγουδιού Bread and Roses στη γλώσσα της χώρας. Ο στίχος “ψωμί και τριαντάφυλλα” προέρχεται από την ιστορική ομιλία της φεμινίστριας και σοσιαλίστριας Rose Schneiderman κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής απεργίας γυναικών εργαζομένων (ΗΠΑ, 1912). Το τραγούδι είναι σε διασκευή που δημιουργήθηκε από την Sandra Cotronei, διευθύντρια του εργαστηρίου αγωνιστικού τραγουδιού της Μουσικής Σχολής Testaccio.

Στην Αθήνα η Εlena Bellantoni θα συνεργαστεί με την γυναικεία χορωδία “Καλλιτεχνή-ματα” υπό τη διεύθυνση της Μαρίας Μιχαλοπούλου. Η χορωδία, όπως και το ψωμί, μας επιτρέπουν να εξετάσουμε, μέσα από λέξεις, ήχους και εικόνες, τις κοινωνικές και πολιτι-κές εξελίξεις της κάθε περιοχής που ιστορικά και γεωγραφικά συνδέεται με τη Μεσόγειο.

Το τελικό έργο θα πάρει τη μορφή μιας τετρακάναλης βιντεοεγκατάστασης που θα αποτε-λέσει μέρος της συλλογής του Εθνικού Ινστιτούτου Γραφικών Τεχνών (Ρώμη) και θα πα-ρουσιαστεί σε μια ατομική έκθεση το 2020. Τέλος, ένας κατάλογος από τις εκδόσεις Quodlibet θα συνοδεύει το πρότζεκτ συγκεντρώνοντας υλικό από το ταξίδι μέσα από την ματιά της καλλιτέχνη, της επιμελήτριας και των ιστορικών τέχνης Stefano Chiodi και Ric-cardo Venturi.

H Elena Bellantoni αναφέρει: Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνο με ψωμί. Θα προσπαθήσω να ακολουθήσω αυτή το μονοπάτι, δίνοντας του φωνή και σχήμα. Το δικό μου τραγούδι θα έχει το ρυθμό μιας παλιάς γραφομηχανής, όπου θα γράφω καθη-μερινά. Οι σημειώσεις μου θα αντηχούν τις νότες που θα τραγουδήσουν οι χορωδίες σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες. Για μένα, η καλλιτεχνική δουλειά προκύπτει μέσα από τις συναντήσεις: στην περίπτωση αυτή με την τοπική κοινότητα -της οποίας θα ακολουθήσω τα σημάδια και τα ίχνη- και με μια γυναικεία χορωδία. Επέλεξα να εστιάσω στο θηλυκό στοιχείο, διότι πιστεύω ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να πάρουμε θέση και να έχουμε φωνή. Νομίζω ότι αυτή η “ποιητική χειρονομία” είναι απαραίτητη για να δούμε το μακρύ παρελθόν των αγώνων μας και να διαμαρτυρηθούμε για το παρόν μας.

Συντελεστές

Η Elena Bellantoni ζει και εργάζεται μεταξύ του Βερολίνου και της Ιταλίας. Αφού έλαβε πτυχίο σύγχρονης τέχνης από το Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης, σπούδασε στο Παρίσι και στο Λονδίνο, όπου έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στις Οπτικές Τέχνες από το WCA Univer-sity of the Arts London το 2007. Στη συνέχεια παρακολούθησε εργαστήρια παραστατικών τεχνών στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Το 2007 ίδρυσε το Platform Translation Group και το 2008 ήταν συνιδρύτρια του μη κερδοσκοπικού χώρου τέχνης 91mQ στο Βερολίνο. Το 2014 το έργο της The Fox and the Wolf: Struggle for Power έγινε μέρος της συλλογής Farnesina του Ιταλικού Υπουργείου Εξωτερικών. Η πρακτική της (βίντεο, φωτογραφία, performance και εγκαταστάσεις) επικεντρώνεται στις έννοιες της ταυτότητας και της διαφορετικότητας, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα και το σώμα ως εργαλεία αλληλεπίδρασης.

Η Benedetta Carpi De Resmini είναι επιμελήτρια και κριτικός τέχνης που διερευνά τις σχέσεις ανάμεσα σε καλλιτέχνες του 20ου αιώνα και ανερχόμενους καλλιτέχνες. Είναι καθηγήτρια στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Διαχείρισης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Busi-ness School of Sole24ore και διευθύντρια του Latitudo Art Projects. Ήταν επικεφαλής επιμελήτρια στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης MACRO στη Ρώμη. Σχεδίασε τη πλατφόρμα Magic Carpets που συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Δημιουργική Ευρώπη (2017-2021). Επιλεγμένες εκθέσεις: MAGMA, Εθνική Πινακοθήκη Βίλνιους και Εθνικό Ινστιτούτο Γραφικών Τεχνών, Ρώμη (2017-2018), Alfredo Pirri, Pesci non portano fucili, MAXXI, MACRO (2017), Espacios Urbanos, Ίδρυμα PROA, Μπουένος Άιρες (2009).

Το Wunderbar Cultural Projects είναι ένας οργανισμός που ιδρύθηκε στη Ρώμη το 2014. Οι δραστηριότητες του αποσκοπούν στην ανάπτυξη βιώσιμων πολιτιστικών και καλλιτεχνικών έργων, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε θέματα κοινωνικής καινοτομίας. Η

προσέγγισή του βασίζεται σε διάφορες πρακτικές από τους τομείς του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και των συμμετοχικών έργων χρησιμοποιώντας επίσης μεθόδους και εργαλεία από τις εικαστικές τέχνες.