“Έλεγα οτι θα ξεχαστεί και όντως βλέπουμε τον ίδιο εφιάλτη ξανά και ξανά”, γράφει ο γιατρός Αναστάσιος Παπαδόπουλος
“Θα μπορούσα να παραθέσω γκροτέσκες φωτογραφίες από βαρύτατες κακώσεις αλλά θα ήταν επαγγελματική διαστροφή.
Θα μπορούσα να γράφω κατεβατά με διηγήσεις απο την προσωπική μου εμπειρία στα νοσοκομεία από ακριβώς τέτοια – και ακόμη χειρότερα βαριά τροχαία που πέφτουν σαν επιδημία στις αρχές του καλοκαιριού.
Αλλά τίποτε απο όλα αυτα δεν ωφελεί.
Ούτε η τρομοκράτηση και η κινδυνολογία, ούτε η αυστηροποίηση της αστυνόμευσης.
Κοινωνική ασθένεια είναι και τα τροχαία και αποτελούν μια ακόμη εκδήλωση της αξιακής κρίσης που στρογγυλοκάθισε στη χώρα όχι με την οικονομική ύφεση, αλλά στην εποχή των παχιών αγελάδων.
Μιας κρίσης που έχει σκαρτέψει το κριτήριο και τις προτεραιότητές μας.
Η έλλειψη σεβασμού στη ζωή, των άλλων και τη δική μας.
Η οπτική γωνία του “έχειν”.
Το κοινωνικό status που κατοχυρώνεται μεσα από τη βία και το ναρκισσισμό.
Η συμπεριφορά του ενήλικα της οικογένειας στην οδήγηση (χωρις να αυτοεξαιρούμαι) που κοπιάρεται σαν ρόλος απο τα παιδιά.
Η παραπανίσια επιείκια που δείχνουμε στην παραβατικότητα τη δική μας ή του παιδιού μας.
Η παράκαμψη με δωράκια του νομικού πλαισίου για τη λήψη διπλώματος, η χρήση γνωριμιών για να σβήσουμε τις κλήσεις του παιδιού και να του δώσουν πίσω την πινακίδα.
Ας αφήσουμε τα ευχολόγια και άς ξεκινήσουμε από εμάς.
Θέλει κόπο πολύ να παλεύεις με τον εαυτό σου, αλλά δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και μάγοι για να τους αναθέσουμε τη δουλίτσα”
Τα λόγια του γιατρού Αναστάσιου Παπαδόπουλου δεν είναι τα μοναδικά που γράφτηκαν το τελευταίο 24 ωρο. Πολλών μας εδώ μέσα, σα Μέσα κοιννωνικής δικτύωσης έχει “μαλλιάσει” η γλώσσα να λέμε και να ξαναλέμε τα ίδια. ‘Όμως τίποτα δεν αλλάζει. Μετά από παρέμβαση του Μύρωνα Παυλή στην ομάδα “Παρκάρα σαν ηλίθιος” που έτυχε μεγάλης ανταπόκρισης αλλά και από πρόταση πολλών συμπολιτών μας αποφασίστηκε η δημιουργία μιας ανοιχτής πρωτοβουλίας για το συγκεκριμένο θέμα ώστε να συγκεντρωθούν προτάσεις που θα πρέπει να πιέσουμε όλοι μαζί να εφαρμοστούν άμεσα.
“Τα Βήματα αυτής
1. Δημιουργία της πρωτοβουλίας από το μηδέν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κάλεσμα στον τοπικό τύπο για συμμετοχή .
2. Συνέλευση αφού μαζευτούν όσοι ενδιαφερόμενοι θέλουν να συμμετέχουνκαι να μαζευτούν προτάσεις προς συζήτηση.
3. Οργάνωση συμβολικής διαμαρτυρίας
4. Συνεχής πίεση πάνω στα αιτήματα που θα αποφασίσουμε”
Τα Πολιτικά δηλώνουν τη συμμετοχή τους στο εγχείρημα και τη δημοσίευση των δράσεων, αποφάσεων
