«Στην αρχή είπα γουάου όπως όλοι. Μετά είπα εντάξει υπερβολές. Μετά άρχισα να αμφιβάλλω μαζί με πολλούς σχετικά με το ποιανών παιχνίδι και μάλιστα αφελώς παίζει… Τελικά όμως η Γκρέτα μ’ αρέσει. Όχι η ίδια απαραίτητα αλλά η ιδέα. Η ιδέα “Γκρέτα” κι ότι αντιπροσωπεύει και πρεσβεύει. Πάνω απ ‘όλα είναι ένα παιδί μια έφηβη αυτό που αποκαλούμε μέλλον και διεκδικεί στο όνομα των παιδιών το μέλλον που τους ανήκει. Ένα μέλλον που κι αυτά θα το δανειστούν απ’ τα παιδιά τους… Μ’ αρέσει λοιπόν η Γκρέτα κι ας είναι μόδα , κι ας εξυπηρετεί συμφέροντα κι ας μας δουλεύει το σύστημα στο όνομα της και ας μας ψαρώνει με το #howdareyou, μ’ αρέσει γιατί μπορεί να αποτελέσει ένα αγωνιστικό πρότυπο για τα δικά μου παιδιά. Ένα πρότυπο που δεν τους δείχνει τι να γίνουν όταν μεγαλώσουν αλλά τι μπορούν να γίνουν σήμερα κιόλας. Διεκδικητές.
Πάρε λοιπόν μια Γκρέτα και δες την όπως θες. Εγώ την θέλω παράδειγμα αφύπνισης και αγωνιστικότητας. Μ’ αρέσει.»
Αυτό ήταν το ποστ μου χτες.
Η Γκρέτα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας για κάθε λόγο. Για τις κοτσίδες της, για το γεγονός ότι έχει σύνδρομο Ασμπέργκερ και «διαφέρει», γιατί είναι ένα κορίτσι που εδώ και ένα χρόνο μας κουνάει το δάχτυλο, γιατί είναι μέρος μιας συνομωσίας που προσπαθεί να μας πιάσει κορόιδα αλλά εμείς είμαστε τσακάλια και δε τα χάφτουμε αυτά, επειδή έχει μάτια που γυαλίζουν, επειδή χίλια δύο κυρίως επειδή μας ενοχλεί με κάθε τρόπο. Γιατί μας ενοχλεί;
Εγώ λέω μεταξύ άλλων επειδή στην ηλικία της δεν τολμήσαμε να φωνάξουμε ή επειδή στην ηλικία μας μεγάλοι γαρ πια ακόμη φωνάζουμε αλλά κανείς δε μας ακούει.
Η Γκρέτα φωνάζει στους μεγάλους και ισχυρούς και ψάχνει συμμάχους εμάς τους μικρούς κι ασήμαντους. Εμείς είμαστε όμως η δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Στους μεγάλους κουνάει το δάχτυλο, τους μικρούς θέλει να συμπαρασύρει. Δεν με νοιάζει πραγματικά αν η Γκρέτα ήταν η «μια στο εκατομμύριο» περίπτωση που βρέθηκε στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και έγινε εν ριπή οφθαλμού γνωστή. Ο μηχανισμός άλλωστε που την έβγαλε μπροστά, είναι διαχρονικά ο ίδιος και με τους τυχαίους αλλά και με τους προγραμματισμένους παράγοντές του. Κι είναι αυτός ο μηχανισμός που βγάζει και προκρίνει και τους ηγέτες.
Κάποιος λέει επικοινωνιολόγος την έβγαλε μπροστά, την προώθησαν τα μέσα…
Ωραία. Κράτα το αυτό αν σε κάνει να νιώθεις λιγότερο εξαπατημένος. Αν και στον ίδιο μηχανισμό έχεις υπάρξει σταθερά γρανάζι ακολουθώντας άλλες προτιμήσεις σου. Κράτα όμως και την πάγια αλήθεια της. Ο κόσμος μας καταρρέει , ο κόσμος μας αλήθεια δεν έχει χρόνο. Έχεις μια ηλικία, μια κοινωνική υπόσταση μια μόρφωση που τα τελευταία χρόνια σου έχουν επιτρέψει να μαθαίνεις πως τα πράγματα για το φυσικό περιβάλλον και το κλίμα μας δεν πάνε καλά. Πρόσφατα άρχισες να το διαπιστώνεις ο ίδιος. Μπορείς να το δεις παντού, σε αυτά που τρως, σε αυτά που πίνεις, στο νερό που κολυμπάς, στις εποχές που έχεις χάσει, στις φυσικές καταστροφές που γίνονται δίπλα σου. Εκτός αν σου ΄χουν φτιάξει οι ισχυροί μια επίπλαστη πραγματικότητα κι όλα αυτά είναι fake news. Τότε, δυσκολεύομαι να σου πω μείνε στον κόσμο σου κι εξυπηρέτησε τα συμφέροντα αυτού που διάλεξε τούτη την πλευρά, αλλά θα στο πω: μείνε στον κόσμο αυτό.
Όμως μην καταστρέφεις τον δικό μου. Μη θεωρείς ότι παίρνω το μέρος κάποιου. Όχι δεν παίρνω το μέρος της Γκρέτα. Μόνο συμφωνώ μαζί της και χαίρομαι που οι συγκυρίες ήταν τέτοιες ώστε ένα παιδί να βγει μπροστά γιατί συμβολίζει ακριβώς αυτό που διακυβεύεται, το μέλλον μας. Το μέλλον αυτού του κόσμου που κλισέ ναι, τον έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας κι οφείλουμε να τον παραδώσουμε καλύτερο από ότι τον βρήκαμε. Μην πάρεις το μέρος κανενός, πάρε το μέρος το δικό σου και των παιδιών σου και πίστεψε μαζί πως εσύ και τα παιδιά σου μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο.
Πίστεψε επίσης πως αυτό το κορίτσι είναι πράγματι πρότυπο για τα παιδιά που μεγαλώνεις κι είναι το πρότυπο που είχες όταν ήσουν στην ηλικία της, μόνο που στην πορεία αλλοτριώθηκες γιατί ενηλικιώθηκες.
