Πάντα περίμενα την ευτυχή στιγμή, να βρεθώ σε μια πρόσωπο με πρόσωπο φιλονικία κάποιου συμπολίτη – συνδημότη μας με κάποιο εκλεγμένο μέλος της Αυτοδιοίκησης. Στη δημοκρατία, που συμμετέχουν δυνάμεις, αρμοδιότητες και μέχρι το τελευταίο γρανάζι, ευθύνη αναλογική έχουν πάντες εντός του μηχανισμού διοίκησης. Οι απέξω βλέπουν την ώρα… Πάρε το συμβολικά και με όποια υπονοούμενη προέκταση θέλεις. Αναφέρομαι σ’ εμάς, οι οποίοι, ακριβώς, βλέπουμε την ώρα στο μηχανικό θαύμα, άντε και ηλεκτρονικό. Αυτό που περιμένουμε από το ρολόι, είναι να δείχνει τη σωστή ώρα. Τι μας ενδιαφέρει για το πώς νοιώθει το κάθε γρανάζι; Ταγμένα είναι το καθένα στο σκοπό του. Ποια είναι τα …γρανάζια; Ποιοι είναι οι …υπόχρεοι; Μα, φυσικά, όλοι οι εκλεγμένοι.
Ένα τέτοιο …γραναζάκι έπεσε στην αντιπαράθεση με κάποιον συμπολίτη μας, σε φλέγον θέμα του τόπου. Ο …απομάς, ο δημότης ντε, προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι εκλεγμένοι σαν κι αυτόν έπρεπε να …κυνηγήσουν πιο δυναμικά το θέμα, …ζορίζοντας τους Άρχοντες και το Συμβούλιο. Ο άλλος, τι καημός το παληκάρι, του έλεγε ότι… «Δεν είμαι στο Συμβούλιο. Βλέπεις; Με αυτούς που βγάλατε, καλά να πάθετε, εμείς θα τα κάναμε καλύτερα…». Περνούσα από το …πηγαδάκι που είχε δημιουργηθεί και άκουσα τα παραπάνω. Για φαντάσου, μοναδικέ μου… Αυτός ο άνθρωπος διεκδίκησε την ψήφο των συνδημοτών μας και, το χειρότερο, τον εξέλεξαν! Πολύ θέλει ν’ ανέβει το αίμα στο κεφάλι, νομίζεις; Παρόλο που είμαι κατά της βίας – όσο …της μοδός και να σου ακούγεται αυτό, Είμαι Πραγματικά – με την υπεραιμάτωση εγκεφάλου κόντεψα να χάσω την ψυχραιμία μου και να τον καπακώσω με το ποδήλατο. Με έσωσε η φωνή του …δικού μας: «Άκου ρε Αυτοδιοικητικέ: Δεν σε ψήφισα εσένα, αλλά ψήφισα την παράταξή σου.
Μην αποποιείσαι τις ευθύνες σου, γιατί κι εσύ είσαι υποχρεωμένος να δουλέψεις για εμάς. Δεν εκλέχτηκες για τα …καλλιστεία… Γκέγκε;». Δυνατός ο δικός μας! Πιο πολύ μου άρεσε το …ακροτελεύτιο …αρβανίτικο. Χρόνια είχα να το ακούσω. Υπεύθυνοι όλοι, το λοιπόν, μην το ψάχνουμε στις …δημοσιονομικές λεπτομέρειες, υπάρχουν και οι δημόσιες δηλώσεις και οι κοινοποιήσεις και οι δημοσιεύσεις στον Τύπο και στα ΜουΚουΔού… (τι είναι αυτό; Αυτό είναι που έχεις πέσει μέσα στο κινητό σου εκεί στο καφενείο με το τζάμπα Γουαϊφάι. …πώς λέμε …προσφάι… Άντε μωρέ κι εσύ…). Υπάρχει, π.χ. ένα θέμα στο οποίο εργάζονται και οι μη εκλεγμένες παρατάξεις, ελέγχοντας και καταγγέλοντας την Αρχή, όπου πρέπει. Αυτή είναι η δουλειά τους όταν διαπιστώνουν ολιγωρία, λάθη ή αλαζονία. Έτσι είναι η δημοκρατία. Προσπαθούν οι Άρχοντες, προσπαθούν και οι …αντιΆρχοντες, ώστε να δουλεύει σωστά το ρολόι. Έχουν σοβαρά θέματα οι Άρχοντες. Με θηρία παλεύουν πάντα, όποιοι κι αν πέρασαν από τους …θρόνους, που με πάσα ειλικρίνεια, τους βλέπω στον «πάγκο του χασάπη με το μπαλτά έτοιμο». Έχουμε δει και πολλά δείγματα εγρήγορσης από τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις, οι οποίες αναδεικνύουν θέματα και της καθημερινότητάς μας, που δεν προλαβαίνει να αντιμετωπίσει η αυτοδοικητική Αρχή. Μπράβο και στις δυο μεριές και περιμένουμε περισσότερα. Από εσένα, όμως, ρε …γραναζάκι, που προεκλογικά μας έπαιζες τον μεγάλο αγωνιστή, τι να περιμένουμε; Θα σου πω.
Ε, άσε τους αυτούς με τα θηρία. Σου έχουμε ένα ζήτημα με το οποίο καμμία Αρχή, του όποιου βαθμού ή όποιας θητείας δεν ασχολήθηκε. Δεν προλάβαινε; Δεν το αξιολόγησε ως φλέγον πρόβλημα; Είναι, όντως, …αδιαφόρετοι; Με το συμπάθειο, μοναδικέ μου, ποια Αρχή ενέκυψε σε αυτό που επί χρόνια Λιόστες και Λιόστρες από αυτήν εδώ τη στήλη δημοσιεύουμε αυτό που σαν ρετσινιά μας έχει κολλήσει το Γκούγκλ Έρθ; Δυσφήμιση του τόπου με μία …μπατζίνα «360» στην, από δορυφόρο, Πλατεία Σαπφούς, από την οποία ο κάθε μελλοντικός επισκέπτης – τουρίστας προσλαμβάνει την εξής πληροφορία: Εδώ στη Μυτιλήνη και συγκεκριμένα στο κέντρο της πόλης, υπάρχει ακτή με κροκάλες όπου δέρνονται από το κύμα διαλυμένες πλαστικές βάρκες, υπάρχουν ξεβρασμένα σωσίβια και αυτό είναι η αρχή του …ταξιδιού. Έπεται φιλοξενία στο Κάμπ κοντά στη …Μόιρα και …συνωστισμός προσφύγων στο λιμάνι. Λοιπόν, Αυτοδιοικητικοί, ξοδευόμαστε για να προβαλλόμαστε σε εκθέσεις εσωτερικού και εξωτερικού, ξοδευόμαστε να εκδίδουμε διαφημιστικά φυλλάδια και ακόμα δεν κάνετε τίποτα με το πρώτο παγκοσμίως μέσον διαφήμισης το Ίντερνετ. Δεν φτάνει αυτό, αλλά επί τόσες θητείες αποδεικνύεστε μικροί στην αντιμετώπιση της δυσφήμισης. Άκου, λοιπόν, ρε …μικρογράναζε Αυτοδιοικητικέ, αφού τόσα χρόνια αυτοί ΔΕΝ έκαναν τίποτα, ήρθε η σειρά σου. Εδώ είναι που λέμε «Γκέγκε;». Βρες τρόπο. Μην αποδειχτείς κι εσύ …αδιαφόρετος.
Πάρε κι ένα καινούριο: Είναι ένας …μπαρμπασυγγραφέας, Γάλλος ονόματι Ιωάννης Ζιεγκλέρης (εξελληνισμένο, ντε), ο οποίος ήρθε κάποτε περαστικός, όπως όλοι, από τον Καταυλισμό της …Μόριας (λες και η Μόρια τα έκανε ρόιδο κι αυτή φταίει). Απήλθε και έγραψε ένα βιβλίο για το χάλι του δυτικού πολιτισμού στην ουσία, εκεί στο ΚΥΤ, όπου εμείς ξέρουμε καλύτερα από όλους τι επικρατεί. Αυτό το βιβλίο μπήκε σε κυκλοφορία στη Γαλλία, θα μεταφραστεί και θα κυκλοφορήσει διεθνώς, για να το διαβάσει και να φρίξει ο ντουνιάς. Αν, όπως τα λέει το προλογικό, γράφει την αλήθεια, εμείς τι να πούμε; Εμείς ξέρουμε καλύτερα από όλους (δις) και αν είναι αλήθεια …διατί να το κρύψωμεν άλλωστε…, ως θύματα και οι ίδιοι οι Λέσβιοι και κυρίως οι Μοριανοί. Όμως… όμως… Το ενλόγω βιβλίο κυκλοφορεί με τον τίτλο: «Λέσβος, η ντροπή της Ευρώπης». Ρε μπάρμπα και εκδότες, δεν πάτε στου οξαποδώ τη μάνα κι ακόμα παραπέρα! (η κατάρα δεν είναι ύβρις και δεν εμπίπτει σε κανένα αδίκημα) Μας βαράνε από παντού, βρισκόμαστε σε πεδίο πολέμου, αλλά πηγαίνουμε σε εκθέσεις τουρισμού και ο Υπουργός εξαγγέλει μέτρα προβολής των νησιών που μαστίζονται από το …μεταναστευτικό. Έχεις και τους έξωθεν Γιουροπαίους να παίζουν με τα νεύρα μας. Ποιος Αυτοδιοικητικός θα κάνει κάτι; Ποια νομική Υπηρεσία, ποιου βαθμού Αυτοδιοίκησης θα ενεργοποιηθεί; Η ίδια που δεν έκανε τίποτα για τη μπατζίνα της Πλ. Σαπφούς; Καλά κατάλαβες …δικέ μας (εμ, δικός μας άνθρωπος είσαι, αφού σε φωνάζουμε «ρε». Δεν αποκαλείς «ρε» έναν ξένο…) Εσύ τώρα πρέπει να ενεργοποιηθείς και το λόγο σου τον είπαμε παραπάνω. Βρες τρόπο. Ενώσου με όλα τα μικρά γρανάζια. Πιέστε τα μεγαλύτερά σας. Δώστε τους να καταλάβουν και να δράσουν επισήμως μέσα στο διεθνές πεδίο. (μήπως ζητάω πολλά; Χμ, πολλά αλλά τα πρέποντα…)
Αυτό που πρέπει να σου τονίσουμε είναι ότι σε έναν τίτλο βιβλίου, που μοστράρει στις βιτρίνες και στο Ίντερνετ, γίνεται υβριστική δυσφήμιση του νησιού μας και των συμπολιτών μας. Δεν φταίμε εμείς, ούτε το νησί μας, ρε μπάρμπα, που έπεσες με αλεξίπτωτο στη …Μόιρα και …αναλήφθηκες με ελικόπτερο, χωρίς να πάρεις μυρουδιά από το ΥΠΟΛΟΙΠΟ νησί και τους ανθρώπους του. Εμείς, ρε περαστικέ, φταίμε ή το νησί μας είναι ντροπή; Στο Παρίσι που γίνεται της… τρελής, θα ήταν σωστο να γραφτεί βιβλίο με τίτλο «Παρίσι, η πόλη της ανασφάλειας»; Ποιος θα θέλει να πάει στο Παρίσι; Επειδή καταλαβαίνεις ότι μας το έχουν καταντήσει …σκορποχώρι, δεν φιλτράρεις λίγο από τον εγκέφαλό σου τον επιπόλαιο τίτλο σου και το τι κακό θα κάνεις ή μήπως κι εσύ… (ε, τις τρεις τελείτσες τις λέμε αποσιωπητικά, μοναδικέ μου). Συγγραφέα των συμφορών (αυτό το γράφω γιατί είδα και τι άλλα βιβλία με συμφορές έχεις γράψει), δεν χρειάζεται και μεγάλη λογοτεχνική …δεινότητα, αν θες να παίξει οπωσδήποτε το όνομα Λέσβος μέσα στον τίτλο, να βάλεις ένα «Στη». Δεν ξεκαθαρίζεις μπάρμπα, ότι η Ευρώπη θα πρέπει να ντρέπεται για το τι γίνεται στη Λέσβο, κι όχι ότι η Λέσβος και οι Λέσβιοι είναι υπαίτιοι για το κολαστήριο. Όπως, ας πούμε, θα μπορούσε να γράψει ένας μεταπολεμικός του ’45 «Στη Λέσβο, η ντροπή της Αγγλίας», αν κατάφερνε να μας σφάξει το λεφούσι που έστειλαν τότε οι …σύμμαχοί μας εδώ στο νησί που άνθισε ο Πολιτισμός. Δεν το μπορέσανε οι …σύμμαχοι κι έτσι μιλάμε ακόμα. Όπως, ας πούμε, μας κατακλέβουν τα σπίτια και οι εφημερίδες να γράψουν: «Νεάπολη, η ντροπή της Μυτιλήνης». Κατάλαβες, ρε δικέ μου, για τι σπουδαία πράγματα σε θέλω; Πάρε εσύ την πρωτοβουλία κι άσε τα μεγάλα γρανάζια. Αυτοί έχουν πολλές φουρτούνες, έχουν ακόμα και …να μαλώνουν μεταξύ τους. Γιαυτό σου λέω, έλα ρε, κάνε κάτι…
City Inspector
Απαράδεκτον, μέχρι που να διορθωθεί ο υβριστικός τίτ
