Μιλήσαμε με τον Αχμεντ που μεταφέρθηκε από τη Μυτιλήνη με το αρματαγωγό Ρόδος στη νέα κλειστού τύπου δομή στη Μαλακάσα, μια “δομή” με σκηνές και συρματοπλέγματα. Την ίδια στιγμή κατατέθηκε στη Βουλή προς κύρωση η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την επίταξη και τη δημιουργία κλειστής δομής μεταναστών στην Καράβα. Του τύπου, μην περιμένετε ότι θα ΄ρθουν τίποτα μπουλντόζες πάλι, Αμυγδαλέζες φτιάχνονται με συρματοπλέγματα και κορονοϊούς σε χρόνο ρεκόρ.
“Αν μας απελάσουν ως τις 10 Απριλίου όπως λένε, η ζωή μου έχει τελειώσει. Στην Τουρκία μετά την είδηση του θανάτου των 33 Τούρκων στρατιωτών στην Ιντλίμπ δεν θα μας καλοδεχτούν. Ήταν ο λόγος για τον οποίο έφυγα. Οι Τούρκοι μας μισούσαν. Έδωσα όλα μου τα χρήματα για να έρθω στην Αθήνα να βρω τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου που είναι εδώ από τον Νοέμβρη”. Σε κακή ψυχολογική κατάσταση ο 30χρονος Αχμεντ Χ. γεννημένος στη Δαμασκό με παλαιστινιακή καταγωγή μας μιλάει μέσα από το παλιό στρατόπεδο «Γερακίνη», στη Μαλακάσα όπου σε χρόνο ρεκόρ με μερικές σκηνές και συρματοπλέγματα στήθηκε η νέα κλειστή δομή της Αττικής.
Ο Αχμεντ ήταν ανάμεσα στους 450 πρόσφυγες και μετανάστες που έζησαν φυλακισμένοι στο αρματαγωγό “Ρόδος”, μέσα σε άθλιες συνθήκες χωρίς να γνωρίζει τίποτα για το μέλλον του. “:Ήμασταν μέρες χωρίς νερό, χωρίς ντουζ , όλοι γύρω μου ήταν άρρωστοι από το κρύο. Οι γιατροί με εξέτασαν όταν ήρθαμε και μέχρι τώρα είμαστε όλοι καλά. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι μισή ώρα μακριά από την οικογένειά μου και δεν μπορώ να τους δω. Αν με απελάσουν, αυτό θα σημάνει και το τέλος της ζωής μου. Στην Τουρκία έζησα τέσσερα χρόνια και η οικογένειά μου ήρθε εδώ πριν από μερικούς μήνες. Για να έρθω έδωσα 700 δολάρια, δεν έχω άλλα χρήματα κι αν επιστρέψω στην Τουρκία η ζωή μου θα κινδυνεύει και νομίζω πως οι Τούρκοι θα με στείλουν πίσω στη Συρία. Δεν με ενδιαφέρει πια, Καλύτερα φυλακή παρά απέλαση. Την οικογένειά μου θέλουν να τη στείλουν πίσω στη Μυτιλήνη”.
.