Τριάντα έργα ζωγραφικής, του διεθνούς φήμης εικαστικού Δημήτρη Γέρου, που δημιουργήθηκαν τα τελευταία 27 χρόνια στην Ελλάδα και την Αμερική, φιλοξενούνται στον Εικαστικό Κύκλο ΔΛ στο Κολωνάκι.
Η έκθεση του Δημήτρη Γέρου, που περιμένει το φιλότεχνο κοινό έως τις 27 Ιουνίου, αποδεικνύει ότι η πολιτιστική μας ζωή αρχίζει να ξαναβρίσκει αργά αλλά σταθερά τους ρυθμούς της.
Ο αεικίνητος σουρεαλιστής ζωγράφος αλλά και φωτογράφος πρόκειται, μάλιστα, να εκθέσει από τον Ιούλιο έως το τέλος Σεπτεμβρίου στην καταξιωμένη γκαλερί της Νέας Υόρκης Throckmorton Fine Art. Λόγω της πανδημίας, θα μπορούμε να δούμε την έκθεση αυτή και εικονικά. Με αφορμή τις δύο σημαντικές αυτές εκθέσεις ο Δημήτρης Γέρος μίλησε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής.
Τα έργα που φιλοξενούνται στον Εικαστικό Κύκλο ΔΛ δημιουργήθηκαν τα τελευταία 27 χρόνια. Τι θα λέγατε κάνοντας έναν απολογισμό γι’ αυτές τις τρεις δεκαετίες;
Με αυτήν την έκθεση νομίζω πως ολοκληρώνεται η ζωγραφική περίοδος τριών δεκαετιών και έχει ήδη ανοίξει μία άλλη. Εχω πια απομακρυνθεί από τα πολύχρωμα έργα, που έκανα κυρίως σε καφέ και μπλε αποχρώσεις, και προτιμώ περισσότερο λιτά εκφραστικά μέσα, με κυρίαρχο χρώμα το μαύρο.
Στην προηγούμενη έκθεσή μου στην Αθήνα παρουσίασα τέτοιους μονόχρωμους πίνακες, που φαίνεται πως ξάφνιασαν ευχάριστα τους φιλότεχνους. Συνεχίζω να δημιουργώ τέτοιου τύπου έργα, μόνο που στα τελευταία, εκτός από το μαύρο, έχω προσθέσει και ένα δεύτερο ή και τρίτο χρώμα.
Γενικά, αυτή η έκθεση είναι μια αντιπροσωπευτική αναδρομική του έργου σας; Τι μπορεί να δει ο φιλότεχνος;
Παρότι εκθέτω τριάντα πίνακες, εντούτοις είναι από τους πλέον χαρακτηριστικούς. Θα μπορούσε δηλαδή κανείς να την πει και μικρή αναδρομική. Πρόκειται για ακουαρέλες που ζωγράφισα με τον ίδιο λεπτομερή και σχολαστικό τρόπο που φτιάχνω τα λάδια. Οι περισσότερες έγιναν στην Αθήνα και στη Μυτιλήνη, ενώ κάποιες στη Νέα Υόρκη.
Μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστο να ζωγραφίζω με ακουαρέλες, κυρίως γιατί απαιτείται λιγότερος χρόνος για να ολοκληρωθεί ο κάθε πίνακας. Αυτά τα έργα τα κρατούσα για μένα, για να μου θυμίζουν τις διάφορες περιόδους της δουλειάς μου. Μια μέρα τα συγκέντρωσα όλα στην Αθήνα και, ξανακοιτώντας τα, επέλεξα μερικά για να τα δείξω σε αυτήν την έκθεση. Ζωγράφισα επίσης και μερικά καινούργια. Ξέρετε, έχω σημειωμένες σε χαρτάκια πολλές ιδέες για έργα που όταν έρθει η ώρα θα τα μεταφέρω στο τελάρο. Υπήρχαν, λοιπόν, μεταξύ άλλων και ιδέες για πίνακες της προηγούμενης, πολύχρωμης, περιόδου μου, που, αντί να μείνουν στα συρτάρια, αποφάσισα να τις φτιάξω με ακουαρέλες.
Πώς περάσατε τις ημέρες της καραντίνας; Ηταν δημιουργικές; Ποια τα συναισθήματά σας για τη νέα κατάσταση;
Οι περισσότερες ημέρες ήταν για μένα κακές, καθόλου δημιουργικές. Στην αρχή όλα έμοιαζαν όπως και πριν, αλλά, καθώς περνούσε ο καιρός, χωρίς να γνωρίζουμε πότε θα τελείωνε ο καταναγκαστικός εγκλεισμός, τόσο περισσότερο μου δημιουργούσε άγχος και στρες. Φυσικά, δούλευα πολύ, γιατί έπρεπε να εκτυπώσω τις φωτογραφίες που θα εκθέσω τον Ιούλιο στην γκαλερί Throckmorton Fine Art της Νέας Υόρκης.
Τι θα παρουσιάσετε εκεί;
Θα παρουσιάσω για πρώτη φορά ασπρόμαυρες φωτογραφίες που έκανα, επίσης τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, στη Λέσβο, όπου ζω τα καλοκαίρια. Θα εκθέσω τοπία, ανθρώπους και μερικά γυμνά που έκανα σε διάφορα μέρη του νησιού.
Με αυτήν την γκαλερί, που είναι από τις σημαντικότερες της Νέας Υόρκης και παρουσιάζει σπουδαίους φωτογράφους, όπως την Tina Modotti, την Graciela Iturbite, τον Manuel Alvarez Bravo, τη Mariana Yampolsky, τον Edward Weston, συνεργάζομαι περισσότερο από 20 χρόνια.
Θα παραβρεθείτε στην έκθεση και πώς νιώθετε, μιας και η Αμερική είναι μια χώρα με πολλά θύματα;
Οχι, δεν θα ρισκάρω να παραβρεθώ. Η έκθεση θα ανοίξει κανονικά, αλλά χωρίς εγκαίνια. Θα υπάρχει επίσης η δυνατότητα να τη βλέπουν οι φιλότεχνοι και διαδικτυακά (Virtual). Θα μείνει δε ανοιχτή έως το τέλος Σεπτεμβρίου.
Ασφαλώς, λυπάμαι πολύ για τα τόσα θύματα. Ποιος να το φανταζόταν ότι ένας τόσο γελοίος τύπος θα γινόταν πρόεδρος και, μάλιστα, τόσο επικίνδυνος για τους ανθρώπους της χώρας του. Αλλά, δυστυχώς, όλα μπορούν να συμβούν όταν ψηφίζουν αστοιχείωτοι, ανεύθυνοι, στενόμυαλοι και βλάκες. Εμείς εδώ τουλάχιστον γλιτώσαμε, από τον Τσίπρα, χωρίς μεγάλες απώλειες ζωών.
Πιστεύετε ότι η τέχνη οφείλει να εξακολουθήσει να υπάρχει ζωντανή και κοντά στο κοινό;
Η τέχνη δεν νομίζω πως οφείλει τίποτα σε κανέναν. Ασφαλώς, θα εξακολουθεί να υπάρχει και αποκλείεται να συμβεί το αντίθετο. Η τέχνη είναι απαραίτητη στον άνθρωπο, ασχέτως εάν οι περισσότεροι δεν το αντιλαμβάνονται. Τα σπίτια, οι κήποι, τα ενδύματα, τα κοσμήματα και γενικότερα τα περισσότερα από τα πράγματα που μας είναι απαραίτητα έχουν δημιουργηθεί από καλλιτέχνες. Απλώς, τα τόσα εκτρώματα, από αισθητική άποψη, που βλέπουμε μετά τον Εμφύλιο οφείλονται σε κακούς καλλιτέχνες και αφορούν ένα κακόγουστο πλήθος.
Επόμενα σχέδια;
Στις 28 Οκτωβρίου, θα εκθέσω στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας της Ταϊπέι (Taiwan), τον Δεκέμβριο στην γκαλερί Καπάταης στη Λευκωσία και, μάλλον, τον Φεβρουάριο στην γκαλερί Tintera του Καΐρου ασπρόμαυρες φωτογραφίες, που έκανα στην Αίγυπτο πριν από 20 χρόνια.
Info
ΕΚΘΕΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΕΡΟΥ
Εικαστικός Κύκλος ΔΛ (Ακαδημίας 6, Κολωνάκι / Αθήνα, τηλ. 210 3646818)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: Εως 27 Ιουνίου
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00-20:00, Τετάρτη, Σάββατο 11:00-16:00
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
