Search

Διαμαρτυρία στη ΔΟΥ Μυτιλήνης: Όχι στη στέρηση ΑΦΜ στους πρόσφυγες

 

Στις 31 Μαΐου, εν τω μέσω της πανδημίας του covid-19, η κυβέρνηση
«εμπνεύστηκε» την μαζική έξωση περίπου 10.000 αναγνωρισμένων
προσφύγων από camp και διαμερίσματα όπου διέμεναν σε όλη τη χώρα,
καταργώντας ταυτόχρονα το πενιχρό επίδομα από ευρωπαϊκά κονδύλια με το
οποίο αντιμετώπιζαν στοιχειωδώς τον κίνδυνο πλήρους εξαθλίωσης. 55 δομές
στην ενδοχώρα, από τις 93 συνολικά, καταργήθηκαν, ενώ στη Λέσβο 1.600
άτομα που διαμένουν σε διαμερίσματα εντός της πόλης, στον Καρά Τεπέ και
τη Μόρια πετάγονται στο δρόμο.
Τα παπαγαλάκια του κρατικού και του «εξωθεσμικού» ρατσισμού κεντρικά
αλλά και στο νησί μας, που θεωρούν «έγκλημα καθοσιώσεως» ακόμη και την
απλή εμφάνιση προσφύγων στον δημόσιο χώρο, τώρα «ικανοποιούνται» από
μια απόφαση που οδηγεί χιλιάδες πρόσφυγες πανελλαδικά και εκατοντάδες
στο νησί μας να μένουν άστεγοι, να κοιμούνται σε κράσπεδα πεζοδρομίων, σε
πάρκα και σε πλατείες. Μόνοι τους εμπνεύστηκαν και δημιουργούν το νέο
«μέγα σκάνδαλο» για το οποίο θα «εξεγείρονται» αύριο. Με την ίδια «λογική»
του παραλόγου, πανηγύριζαν για τη δομή ολιγόωρης συγκέντρωσης
προσφύγων στη Συκαμιά και στη συνέχεια οι ίδιοι διαμαρτύρονταν και
κινητοποιούνταν επειδή οι πρόσφυγες έβγαιναν/βγαίνουν στα χωριάτης
βόρειας Λέσβου και «διέμεναν» επί βδομάδες σε χωράφια ή σε πρασιές δίπλα
στους δρόμους.
Προσπαθώντας να πείσει τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους και υποστηρικτές της
ότι θα υλοποιήσει η ίδια θεσμικά ό,τι αυτοί διεκδικούν εξωθεσμικά με
ρατσιστικές κραυγές ή και με το ρόπαλο των ταγμάτων εφόδου, η κυβέρνηση
επιδιώκει με αυτή της την απόφαση να ικανοποιήσει το κομματικό «ποίμνιο»
και να καθησυχάσει τον ακροδεξιό και ρατσιστικό όχλο, δημιουργώντας ένα
νέο μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο για τους πρόσφυγες αλλά και για τη δική της
πολιτική και τη «βιτρίνα» του τουρισμού στο νησί.
Ότι ο ρατσισμός δεν έχει σχέση μόνο με τον αγριανθρωπισμό, αλλά εξίσου και
ταυτόχρονα με τον παραλογισμό, το έχουμε ήδη διδαχθεί καλά με πάμπολλα
ανάλογα παραδείγματα. Στην προκείμενη περίπτωση, το πρόγραμμα μαζικής
έξωσης ονομάζεται κατ’ ευφημισμόν… «ESTIA II», δημοσιοποιήθηκε στις
07.04.2020, προβλέπει τον τερματισμό της παροχής στέγης και του πενιχρού
οικονομικού βοηθήματος, που λαμβάνουν οι αιτούντες άσυλο, εντός τριάνταη μερών από την απάντηση, θετική ή αρνητική, του αιτήματος τους, εξαιρουμένων ελαχίστων περιπτώσεων για τις οποίες προβλέπεται ολιγόμηνη παράταση και συμπληρώνει τις πολιτικές του αποκλεισμού που το ελληνικό κράτος εφαρμόζει. Καταργώντας το πενιχρό οικονομικό βοήθημα, οδηγεί τους πρόσφυγες σε καταστάσεις δουλείας, σε εξάρτηση από παράνομα και εγκληματικά «κυκλώματα». Τρέφει στο όνομα της «εθνικής αρετής» το εμπόριο γυναικών και παιδιών, το εμπόριο ναρκωτικών, τις μαφίες… Κι ύστερα καταγγέλλει τα αποτελέσματα αυτού του «εμπορίου της εξαθλίωσης» που η ίδια τροφοδοτεί παράγοντας «περιττούς πληθυσμούς» και «ανθρώπους απορρίμματα».

Ο παραλογισμός και το «εμπόριο της εξαθλίωσης» έχουν φυσικά και άλλες
πτυχές – κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι η πολιτική ως
προς αυτό δεν είναι «πλήρης»… Η συγκεκριμένη απόφαση των εξώσεων
έρχεται να συνοδεύσει τις άλλες ρατσιστικές πρακτικές που εφαρμόζει η
κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο:
• την στέρηση της πρόσβασης στην υγεία και την ανάκληση του ΑΜΚΑ
(οι πρόσφυγες «είναι υγειονομικές βόμβες» και… άρα πρέπει να
αποκλειστούν από την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας!)
• την στέρηση της πρόσβασης στην εργασία με την μη χορήγηση ΑΦΜ
• την στέρηση της πρόσβασης των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση.
Το δίδυμο ρατσισμός-παραλογισμός θριαμβεύει ξανά στο ζήτημα της μη
χορήγησης ΑΦΜ: οι πρόσφυγες διώχνονται από τις δομές φιλοξενίας, και
καταργείται το πενιχρό, για να νοικιάσουν σπίτι χρειάζονται λεφτά αλλά το
πενιχρό οικονομικό βοήθημα καταργείται, για να πιάσουν δουλειά χρειάζονται
ΑΦΜ αλλά για το ΑΦΜ προϋποτίθεται μόνιμος τόπος κατοικίας, ο οποίος τους
στερείται με όλους τους δυνατούς τρόπους!
Μπροστά στο θρίαμβο του παραλόγου και στα αδιέξοδα που δημιουργεί, η
κυβέρνηση υποχωρεί σιωπηλά και έτσι οι εφορίες σε όλη τη χώρα άρχισαν να
εκδίδουν ΑΦΜ – πλην μίας: της Εφορίας Μυτιλήνης, που εξακολουθεί να
αρνείται τη χορήγηση ΑΦΜ ακόμη και σε αναγνωρισμένους πρόσφυγες που
κατά το νόμο έχουν πλήρη δικαιώματα! Ο ρατσισμός και ο παραλογισμός
επιμένουν ακριβώς εδώ, όπου το πρόβλημα είναι οξύτερο από οπουδήποτε
αλλού!
Η πιο μύχια επιθυμία του πιο μαύρου ρατσισμού είναι οι πρόσφυγες να
«εξαφανιστούν» με κάθε δυνατό τρόπο. Η επιθυμία αυτή δεν μπορεί να
υλοποιηθεί, «εμπνέει» όμως κρατικές πολιτικές και εξωθεσμικές πρακτικές που
έχουν τον ίδιο κοινό παρονομαστή με διαβαθμίσεις ως προς την ένταση:
πολιτικές που εγκαθιδρύουν τον φόβο, την αβεβαιότητα και την εξαθλίωση,
που δημιουργούν «περιττούς πληθυσμούς», «εμπόριο της εξαθλίωσης»,
καταστάσεις δουλείας. Είναι τα αποτελέσματα των αντι-προσφυγικών
πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης-«φρούριο» και της Ελλάδας-κρατητήριο,
τα αποτελέσματα της επαίσχυντης συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας

του 2016, τα αποτελέσματα της πολιτικής όλων των ελληνικών κυβερνήσεων
μέχρι σήμερα.
Που ευθύνονται για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τον εγκλωβισμό χιλιάδων
ανθρώπων στα στρατόπεδα, την καταστρατήγηση του δικαιώματος ασύλου,
τις απελάσεις και απάνθρωπες-παράνομες επαναπροωθήσεις στον Έβρο και το
Αιγαίο.
Θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την κατάργηση της συμφωνίας
του 2016, για έγγραφα στους πρόσφυγες ώστε να φύγουν για τις χώρες
προορισμού τους. Όσο όμως οι κάθε είδους «φράχτες», κυριολεκτικά και
μεταφορικά, μένουν όρθιοι, θα αγωνιζόμαστε για να πέσουν. Η αντιρατσιστική
και αντιφασιστική Λέσβος θα ξεριζώσει τη σπορά του ρατσισμού και του
φασισμού.
Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, αλλά λαθραίες πολιτικές.
Καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες στις πόλεις μας και τις γειτονιές μας.
Όχι στις εξώσεις.
Όχι στο εμπόριο της εξαθλίωσης: ΑΦΜ, πρόσβαση σε υγεία, εκπαίδευση,
στέγη και εργασία για τους πρόσφυγες.
Δεν παλεύουμε για τον «ανθρωπιστικό» εξωραϊσμό της εξαθλίωσης, αλλά για
ίσα δικαιώματα για όλους, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο ρατσισμός (όπως και ο
φασισμός» πρώτα έρχονται για τους «άλλους», ύστερα για τους πολλούς, στο
τέλος για όλους. Και οι δράστες είναι πάντα οι ίδιοι: «αυτοί που κλέβουν το
ψωμί από το τραπέζι», που συσσωρεύουν -και εμπορεύονται ταυτόχρονα-
οδύνες και δυστυχία για εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, μετανάστες
και πρόσφυγες, που σπέρνουν τον ρατσισμό και τον φασισμό, που
οικοδομούν κοινωνικές δυστοπίες.

Παράσταση διαμαρτυρίας, την Πέμπτη 25 Ιουνίου στις 12
μ., στη ΔΟΥ Μυτιλήνης για το θέμα του ΑΦΜ στους

ΑΝΤΙΦΑΣΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΛΕΣΒΟΥ
ενάντια στα κέντρα κράτησης