Vintage and Taste Lesvos: “Εξωστρέφεια και συνέργεια τα δύο μαγικά συστατικά”

«Το Vintage Lesvos άνοιξε τον διάλογο για την ανάπτυξη μιας οργανωμένης προβολής των γαστρονομικών λεσβιακών προϊόντων ενώ …έβαλε στο τραπέζι το θέμα της εξωστρέφειας».

«Μα πως γίνεται να έχετε τέτοιο θησαυρό στα χέρια σας και να τον γνωρίζετε μόνο εσείς;Πως είναι δυνατόν να κρατάτε ένα τέτοιο μυστικό όπως η χάχλα;Να φτιάχνετε τη πιο συναρπαστικά γαλακτερή πρόβεια καραμέλα, να έχετε ένα βυθό σπαρμένο με όλων των λογιών τα όστρακα, να έχετε τα πιο καταπληκτικά κι ολόγλυκα καλαμάρια της γης, και κάμποσες ντουζίνες τυροκόμους που κάνουν μυθικά τυριά, και να μην το γνωρίζουν παρά ελάχιστοι»

Μια βραδιά διαφορετική, γευστική και δροσερή, ήταν αυτή της παρουσίασης του Vintage and Taste Lesvos που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στον πανέμορφο χώρο του Eressian Hotel & Hammam Spa.

Με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Ερεσού και μακριά από τις τυπικές παρουσιάσεις, το Vintage Lesvos άνοιξε τον διάλογο για την ανάπτυξη μιας οργανωμένης προβολής των γαστρονομικών λεσβιακών προϊόντων ενώ …έβαλε στο τραπέζι το θέμα της εξωστρέφειας. Στην παρουσίαση του 4ου Vintage and taste Lesvos τον πρώτο λόγο είχε η γεύση του νησιού και ο θησαυρός των μοναδικών προϊόντων της Λέσβου! Ο χρυσός χορηγός της βραδιάς και οικοδεσπότης του Eressian Hotel & Hammam Spa, Αλέξης Μιχάλας άνοιξε τη συζήτηση καλωσορίζοντας τους καλεσμένους στον χώρο που έχει δημιουργήσει μέσα σε ένα παραδοσιακό οίκημα της περιοχής.

Ο Άγγελος Ρέντουλας, αρχισυντάκτης του περιοδικού “Γαστρονόμος” καθώς και η συντάκτρια και γευσιγνώστρια Νικολέτα Μακρυωνίτου μαζί με τη σεφ Ντίνα Νικολάου δημιούργησαν το κλίμα για μια συζήτηση που μεταφέρθηκε μετά και το πάρτυ του vintage που φιλοξένησε το Parasol. “Το να βρεθούμε μαζί είναι μια αρχή, το να παραμείνουμε μαζί είναι μια πρόοδος και το να δουλέψουμε παρέα, είναι μια επιτυχία». Με αυτό το σκεπτικό φτάσαμε αισίως στο τέταρτο τεύχος του περιοδικού μας που φέτος κάνει ένα θεματικό άνοιγμα που αφορά στην γαστρονομία του τόπου» είπε η Βαρβάρα Γκιγκιλίνη, εκδότρια της Εφημερίδας Πολιτικά και του Vintage Lesvos, τονίζοντας το μήνυμα της συνεργασίας

“Αν λοιπόν πρέπει σήμερα να σας δώσουμε ένα μήνυμα μέσα από την εκδήλωσή μας θα ήταν αυτό της συνεργασίας. Σε όλα τα πεδία. Της συνεργασίας που αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να διαδοθούν ιδέες και να αποκτηθούν γνώσεις, να εξειδικευτούν και να εκπαιδευτούν όσοι μετέχουν σε αυτή μέσα από μια σύγχρονη οπτική. Σήμερα αν θέλουμε να λέμε ότι στη Λέσβο έχουμε τουριστικό προϊόν θα πρέπει να προσεγγίσουμε την γαστρονομία ως μια μορφή τουρισμού στην οποία μπορεί κυριαρχεί η κουλτούρα της τοπικής κουζίνας, χωρίς όμως να περιορίζεται μόνο σε αυτήν.

Κατά την περιήγησή μας στις παραγωγικές μονάδες του νησιού ακόμη και εγώ ως Λέσβια αντιλήφθηκα ότι η Λέσβος διαθέτει έναν ανεξερεύνητο γαστρονομικό πλούτο με μεγάλη ποικιλία συνταγών, αλλά και προϊόντων σε κάθε γωνιά της. Άλλωστε αυτό είναι κάτι που μας δίδαξε και η διοργάνωση του FOOD FEST τα τελευταία χρόνια. Η ποικιλία των μεζέδων, η απλότητα της παρασκευής, η νοστιμιά και η θρεπτική αξία των φρέσκων προϊόντων την κάνουν σιγά-σιγά γαστρονομικό προορισμό που μαζί με τα ούζα και τα κρασιά της μπορεί να κερδίσει μια θέση στον τουριστικό χάρτη που της αρμόζει. Για το λόγο αυτό το τέταρτο τεύχος μας είναι αφιερωμένο στη Γαστρονομία του νησιού καθώς και οι φιλοξενούμενοί μας σήμερα που είναι ανάμεσα στα κορυφαία ονόματα του γαστρονομικού χάρτη της χώρας». Αξίζει να σας παρουσιάσω την ομάδα μας, με τη Νικολέτα Μακρυωνίτου, τον Θανάση Γεωργίου, τη Νατάσα Παπανικολάου, τον Νίκο Κόκα, τον Βασίλη Καζάζη , τον Θόδωρο Μωραΐτη Δημητρίου, τον Χρίστο Καλουντζόγλου , τον Αλέκο Κιουρέλλη και τον Θανάση Καλαμάτα που βοήθησαν να γίνει το περιοδικό πραγματικότητα. Και βέβαια τον ιδιοκτήτη του Eressian Hotel & Hammam Spa, Αλέξη Μιχάλα για την εξαιρετική φιλοξενία του καθώς και όλους όσοι βοήθησαν προκειμένου να πραγματοποιηθεί η σημερινή εκδήλωση”.

Μετά από 92 προορισμούς …στη Λέσβο

Η σεφ Ντίνα Νικολάου, επίσημη καλεσμένη της Εφημερίδας Πολιτικά εξέφρασε αρχικά το απωθημένο της να έρθει στη Λέσβο μετά από …92 προορισμούς που είχε καλύψει με την εκπομπή της στην Ελλάδα: “Είπα λοιπόν τότε την πρώτη φορά που επισκέφθηκα αυτό το νησί και γνώρισα το μεγαλείο του που το ανακαλύπτω και πάλι αυτές τις μέρες. Πως γίνεται αυτό το νησί να μην είναι γαστρονομικός προορισμός; Γιατί να λείπει η εξωστρέφεια;” Η σεφ και ιδιοκτήτρια του “Evi Evane”, του παριζιάνικου εστιατορίου το οποίο φιλοξενεί ελληνικά προϊόντα αναρωτήθηκε γιατί δεν έχει κανένα από αυτά στο μενού της!

Τον λόγο πήρε ο Αντώνης Καλδέλης της τυροκομίας Μυστακέλλη και μέλος της συνέργειας LESVOS GOURMET που με λίγα λόγια ανέπτυξε το σημαντικότερο πρόβλημα της Λέσβου όσον αφορά τη διαφήμιση και την προώθηση των τοπικών προϊόντων τονίζοντας πως δυστυχώς στο νησί “δεν υπάρχει μια κουλτούρα συνεργασίας μεταξύ μας” ενώ αναφέρθηκε στην έλλειψη οργανωμένης προβολής και μάρκετινγκ από την πλευρά της Αυτοδιοίκησης.

Τον λόγο πήρε ο Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου κ. Μουτζούρης ο οποίος έδωσε τη δέσμευση για χρηματοδοτήσεις και κάλεσε τους παραγωγούς να έρθουν στο γραφείο του με ιδέες.

Ευκαιρία για τα τοπικά προϊόντα

“Είμαι μόλις λίγες ώρες στο νησί και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη. Διασχίσαμε έναν απίθανο ελαιώνα, μια ζαλάδα γκριζοπράσινη, ίσως τον μεγαλύτερο που έχω δει σε έκταση μετά από αυτόν της Μεσσηνίας και της Χαλκιδικής, ή ίσως και μεγαλύτερο. Σε εμένα που είμαι της δουλειάς είναι γνωστό το λάδι σας, έχουμε στο παρελθόν βραβεύσει μάλιστα δύο ελαιόλαδα του νησιού το «Ειρήνη» της οικογένειας Καλαμποκά και πρόπερσι αυτό του Πρωτούλη. Όμως το λεσβιακό ελαιόλαδο δεν έχει τη φήμη που έχει το μεσσηνιακό ή το κρητικό.Μέσα σε λίγες ώρες δοκιμάσαμε λακέρδες, σαρδέλες και παπαλίνες. Ούζα ένα σωρό, σαρμαδέλια, γιαπράκια με κιμά, λουλούδια γεμιστά τηγανητά, λαδοτύρια και κασέρια. Θαυμαστά προϊόντα, διαμάντια. Που όμως δεν τα γνωρίζουμε”, είπε ο Άγγελος Ρέντουλας αρχισυντάκτης του περιοδικού Γαστρονόμος.

“Είναι μια μεταιχμιακή εποχή, η εποχή της τοπικής κουζίνας, των τοπικών προϊόντων. Η ταξιδιωτική εμπειρία περιλαμβάνει αναντίρρητα την αυθεντική τοπική γαστρονομία. Δυστυχώς λόγω έλλειψης εθνικής γαστρονομικής πολιτικής, πρέπει οι τόποι και οι άνθρωποι να σταθούν στα πόδια τους και να αυτοοργανωθούν. Να φτιάξουν το δικό τους αφήγημα, το δικό τους μύθο, το δικό τους brand.

Δυστυχώς χάσαμε το τρένο της δεκαετίας του ’80, οπότε τα προϊόντα των Ιταλών και των Ισπανών ταξίδεψαν και κυρίευσαν όλο τον κόσμο. Τότε ήταν η εποχή που οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί γνώρισαν τις λιαστές ντομάτες και τις κάππαρες, τις παρμεζάνες, τα χαμόν και τα προσούτο.

Στην Ελλάδα δυστυχώς ακόμα υποφέρουμε από την τουριστικοποίηση του γαστρονομικού προϊόντος. Χωριάτικη, μουσακάς, σουβλάκι. Φέτα, greek yogurt και thats it. Οι καιροί είναι ώριμοι. Ο ταξιδιώτης αναζητά αυθεντικές εμπειρίες, αποστρέφεται το ετοιματζίδικο, οι παραγωγοί εξαιρετικών προϊόντων αποκτούν την αξία που τους αξίζει, το ίδιο και οι σεφ που αξιοποιούν τέτοια προϊόντα.

Στην Αθήνα είναι πια της μόδας τα τοπικά προϊόντα. Περιέχονται στο μενού των μοδάτων εστιατορίων. Ο μάστερ σεφ Κοντιζάς χρησιμοποιεί ναξιώτικο ανθότυρο στο εστιατόριο του. Ο Τάσος Μαντής από τη βραβευμένη με αστέρι Μισλέν Χύτρα χρησιμοποιεί τηνιακό καρίκι. Ο Τσανακλίδης, ο Πέσκιας, ο Λαζάρου, το ίδιο. Και εδώ έχετε ένα σωρό αξιόλογα προϊόντα, εξωτικισμούς σπουδαίους, θησαυρούς ατίμητους, που θα ενθουσίαζαν τον Αθηναίο και τον αλλοδαπό τουρίστα. Aν σε μια τουριστική χώρα, ο τουρισμός συνδεθεί με την αληθινή γαστρονομία του τόπου, τότε τα οικονομικά οφέλη είναι πολλά. Χρειάζεται εκπαίδευση, χρειάζεται στόχευση, απαιτείται φιλαλληλία μεταξύ παραγωγών, και μεταξύ παραγωγών και φορέων, μεταξύ παραγωγών και φορέων και καταναλωτών.

Πρέπει να υπάρξει σύμπνοια, μια συντροφικότητα, στον τομέα της παραγωγής. Είναι πιο δυνατό να βγείτε με ελληνικά προϊόντα από συλλογικότητες και όχι με προϊόντα μεμονωμένα. Μπορεί να πάρει μια δεκαετία, μια ολόκληρη γενιά, αλλά θεωρώ πως είναι αναγκαίο να χτιστούν γέφυρες μεταξύ των μικρών παραγωγών. Χρειάζεται εξωστρέφεια. Βγείτε σε εκθέσεις, σε φεστιβάλ, καλέστε κόσμο, κάντε κι άλλες βραδιές σαν την αποψινή, μιλήστε με κόσμο, έχουμε ανάμεσά μας και πολιτικούς, βάλτε τους να βοηθήσουν. Φωνάξτε μαγείρους.

Δώστε δώρο στη Νικολάου, δώρο λάδι και τυρί δωρεάν από εδώ και βάλτε τη να το γράφει στο μενού του εστιατορίου της στη Γαλλία. Φτιάξτε μια εταιρεία προώθησης των προϊόντων του τόπου και μπείτε όλοι σε αυτή με σύμπνοια. Φωνάξτε brand experts να χτίσουν το brand της Λέσβου. Φωνάξτε δημοσιογράφους, πολιορκήστε τους. Και εδώ έρχομαι σε ένα άλλο σημαντικό για μένα στοιχείο: πριν από την εξωστρέφεια είναι η εσωστρέφεια. Χρειάζεται να υπερασπιζόμαστε τον τόπο μας στις καθημερινές μας επιλογές. Να καμαρώνουμε για τους θησαυρούς που έχουμε στα χέρια σας. Χρειάζεται να τρώμε στα σπίτια μας τα προϊόντα μας. Να τα μαγειρεύουμε στα σπίτια μας. Λοιπόν εγώ ψηφίζω τοστ με κασέρι Ερεσού και όχι με Γκούντα! Να πούμε επίσης πως στον καιρό του Covid, ένα τυποποιημένο τοπικό προϊόν είναι ίσως το μόνο ταξίδι που μπορούμε να κάνουμε.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπουρνούς πήρε τον λόγο και υπερθεματίζοντας τόνισε την ανάγκη στήριξης των τοπικών προϊόντων αλλά και ολόκληρης της Λέσβου ως τουριστικό προορισμό με μια συντονισμένη προβολή που ουδέποτε υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια. “Κακά τα ψέματα η Λέσβος δεν έχει πρόβλημα με τον τουρισμό μόνο τα τελευταία χρόνια με την έκρηξη του προσφυγικού αλλά ανέκαθεν δεν γινόταν σωστή προβολή”.

Πόσο μοναδικός είναι αυτός ο τόπος

Από την πλευρά της η γευσιγνώστρια και συντάκτρια του περιοδικού « Γαστρονόμος» Νικολέτα Μακρυωνίτου τόνισε μεταξύ άλλων :

«Πριν σας πω λίγα λόγια για τη φανταστική αυτή εμπειρία μου, που ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία του αφιερώματος του Vintage για τη γαστρονομία της Λέσβου, θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στη Βαρβάρα που είχε αυτήν την έξοχη ιδέα και κυρίως που μας έδωσε κίνητρα για την υλοποιήσουμε μαζί με τον συνεργάτη και συνάδελφό μου, τον Νίκο Κόκκα, με τον οποίο μοιράστηκα κάθε στιγμή αυτού του ταξιδιού.

Έρχομαι στη Λέσβο εδώ και σχεδόν 20 χρόνια. Ούτε που θυμάμαι πια πόσες φορές έχω ταξιδέψει με προορισμό αυτό το νησί. Τα δε τελευταία 3 χρόνια έρχομαι τουλάχιστον 2 φορές τον χρόνο, ίσως και παραπάνω.

Όταν, με αφορμή το ρεπορτάζ για το Vintage, άρχισα να ανακαλύπτω τη γαστρονομία της Λέσβου, και ουσιαστικά την κουζίνα με την οποία, οι περισσότεροι από εσάς που είσαστε εδώ μεγαλώσατε, διαπίστωσα πόσο μοναδικός είναι αυτός ο τόπος και εσείς, οι άνθρωποί του. Έχω ταξιδέψει πολύ και λόγω επαγγέλματος είμαι αρκετά εξοικειωμένη με τις επιμέρους τοπικές κουζίνες. Κάτι παρόμοιο λοιπόν δεν είχα ξανασυναντήσει. Αυτός εδώ ο τόπος έχει γαστρονομικό πλούτο ζωντανό, που μαγειρεύεται καθημερινά, σε σπίτια και σε εστιατόρια, που προσφέρεται απλόχερα και περήφανα στους τουρίστες από ανθρώπους εξαιρετικά γαλαντόμους, γνήσια φιλόξενους και κυρίως ευγενείς κι ευσυνείδητους.

Μα πως γίνεται να έχετε τέτοιο θησαυρό στα χέρια σας και να τον γνωρίζετε μόνο εσείς;Πως είναι δυνατόν να κρατάτε ένα τέτοιο μυστικό όπως η χάχλα;Να φτιάχνετε τη πιο συναρπαστικά γαλακτερή πρόβεια καραμέλα, να έχετε ένα βυθό σπαρμένο με όλων των λογιών τα όστρακα, να έχετε τα πιο καταπληκτικά κι ολόγλυκα καλαμάρια της γης, και κάμποσες ντουζίνες τυροκόμους που κάνουν μυθικά τυριά, και να μην το γνωρίζουν παρά ελάχιστοι; Γνωρίζω εκ των έσω ότι το κομμάτι του τουρισμού συνεισφέρει σημαντικά στην οικονομία του νησιού και αντιλαμβάνομαι πως τον έχετε ανάγκη – άρα δεν μπορεί να μη σας ενδιαφέρει η εξωστρέφεια. Το πιο καλό μάρκετινγκ για την προώθηση κάποιου τόπου, είναι η γαστρονομία του. Σας μιλώ από προσωπική και επαγγελματική πείρα, και σας μιλώ ειλικρινά, η Λέσβος με ξελόγιασε και την ερωτεύτηκα χάρη στην κουζίνα της.

Μια προσωπική παράκληση. Θα ήθελα όλοι όσοι εδώ ανάμεσά μας ανακατεύεστε με την κουζίνα και τα μαγειρέματα, να κοιτάξετε να μάθετε να φτιάχνετε μανεστράκι, χάχλες, γεμάτα, βράσμα, κι όλα εκείνα τα γαστρονομικά κομψοτεχνήματα που για να γίνουν θέλουν λίγο παραπάνω κόπο και υπομονή. Είναι η λαϊκή, πολιτιστική κληρονομιά σας και θα πρέπει μια μέρα κι εσείς να την παραδώσετε στους επόμενους.

Η Βαρβάρα στην ομιλία της, ξεκίνησε λέγοντας πολύ σωστά ότι «Το να βρεθούμε μαζί είναι μια αρχή, το να παραμείνουμε μαζί είναι μια πρόοδος και το να δουλέψουμε παρέα, είναι μια επιτυχία». Το κλέβω και το αφιερώνω στον φοβερό οικοδεσπότη μας και ιδιοκτήτη του χαμάμ, τον Αλέξη Μιχάλα για την άπαιχτη εμπειρία της συνεργασίας μας.