Δεν παίζονται, πια, μοναδικέ μου αναγνώστη. Αυτοί μόνοι τους παίζουν κι εμάς όλους μας εμπαίζουν. Τι; Όχι… Δεν προτίθεμαι να σχολιάσω τίποτα περί ενημέρωσης για τον ιό. Δικό τους το πεπόνι, δικιά τους και η …θεωρία περί πεπονο – κοπτικής… Καλοκαίρι είναι, μην το παραβαραίνουμε… Θα έχουμε όλον τον καιρό να τα λέμε, μόλις μας ξαναμαντρώσουν με τη νέα καραντίνα. Τι; Όχι; Κάτσε και θα δεις…
Πληροφορία και πληροφόρηση σε κατακόρυφο επίπεδο διαθέτει σε ροή, η χαζοκορνίζα, η οθόνη του υπολογιστή όταν μπαίνεις στο διαδίκτυο, αλλά …φάτσα κάρτα και μόνιμη …στάμπα, μόνον οι πινακίδες. Μεταξύ του …χάους όλων των ενημερωτικών πινακίδων που …παραμονεύουν σε κάθε μας βήμα, αι ταμπέλαι με τα …μαργαριτάρια …σπάνε ταμεία. Είναι κουραστικό για το διαβάτη και τον οδηγό να βλέπουν κάποια διαφήμιση να του κάνει πλύση εγκεφάλου. Είναι μονότονο να βλέπεις τα σήματα τροχαίας κινήσεως να επαναλαμβάνονται, να εναλλάσσονται, να επιμένουν τυραννικά, σε σημείο που πορώνεσαι και καταλήγεις να μην προσλαμβάνεις το μήνυμα. Καλά που πολλές φορές επεμβαίνει ο Μεγάλος Θεός. Δεν είναι οι περισσότεροι οδηγοί αδιάφοροι· κουρασμένοι είναι, από αυτό το σύστημα που καθιερώθηκε για να τους προστατεύει. Να υπήρχε και κάτι διαφορετικό, να …ξυπνάμε από την αποκοιμιστική ανία… Α, δεν ξέρω τι μπορεί να βγει στο μέλλον, μοναδικέ μου, να σε βοηθήσει όταν οδηγείς, αλλά όταν βγαίνεις μια βόλτα με τα πόδια, όταν πας για ένα δροσιστικό μπανάκι, όταν πας …γυρεύοντας να πετύχεις κάτι …νόστιμο, σίγουρα θα τον πετύχεις τον …μικρό θεούλη.
Δεν αναφέρομαι στον φτερωτό με τόξο και βέλος. Τον άλλον λέμε… Της πλάκας, της γκάφας, της φάρσας, του ό,τι να ’ναι. Μάλιστα! Τον καλλιεργητή του περιβολιού με τους μαργαρίτες. Εκεί που περπατάς σκυθρωπός, θα σε γαργαλήσει με μιαν επιγραφή …της πλάκας. Θα σου ρίξει εκτυφλωτικές …λέξεις, για ν’ αναφωνήσεις «ωχ, το μάτι μου», θα σε βγάλει από τα ρούχα σου, με αυτά που έβαλε το δαχτυλάκι του να γραφτούν τόσο γελοία, μέχρι και επιζήμια για έναν τόπο. Μην αναφωνήσεις «ποιος βλάκας έγραψε τέτοια πράγματα». Μην αγανακτείς. Η ζωή θέλει και την πλάκα της. Αυτός το έκανε για …το καλό σου… Χαμογέλα, ρε, ξεκαρδίσου, μα αν είναι να δώσεις συνέχεια, αγανάκτησε και μην το αφήνεις να περάσει. Διόρθωσε με τον μαρκαδόρο σου.
Τι; Δεν κουβαλάς μαρκαδόρο στις βόλτες σου; Α, μα δεν κάνουμε τίποτα… Δεν σου λέω να βανδαλίσεις, επιμένω πως πρέπει να διορθώσεις, αφού ανακαλύψεις την πατάτα. Κόκκινο χρώμα, για ορθογραφικά λάθη, είναι το κλασικό. Μεταξύ μας, τώρα, μην μας πάρουνε και για υποκινητές …διορθώσεων… Τι λέμε, μοναδικέ μου; Έναν Αρώστχια τον έκανε ντοκιμαντέρ το πανεπιστήμιο· σ’ εμάς θα βρούνε φταίξιμο;
Αν αναρωτιέσαι πού βρίσκεται η …τυχερή παραλία, ε, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Στη Σκάλα Μυστεγνών είναι. Μια ονειρική ακτή του νησιού μας, που βραβεύτηκε και για να μη νομίζεις ότι βραβεύτηκε όλη, έκεί που αρχίζουν οι …νταμαρόπετρες, μια πινακίδα σε ενημερώνει στα ιγκλέζικα ότι «Εδώ είναι το τέλος της ακτής που …βραβεύει!» Τόσο καλά. Πώς το δουλεύει το αμερικάνικο, ρε παιδί μου ο …μεταφραστής, τρομάρα του…
Αμ η άλλη; Από τη μία στα ελληνικά «Σημείο δειγματοληψίας. Πρόγραμμα ελέγχου νερών κολύμβησης» Σωστά! Κι από την άλλη… «Διγματόλογυ νότ» Ζητείται μεταφραστής από …αλαμπουρνέζικα. Παρακάτω να κάνουμε την απόπειρα (τώρα που ξέρουμε από τα ελληνικά τι θέλει να πει ο …ποιητής) «Πρόγραμμα ελέγχου ποιότητας Παροχής ύδατος». Τι; Βρύσες δοκιμάζουνε; Άντε, ρε άδικοι άνθρωποι… Υπόψιν ότι βρίσκόμαστε στο …κατάγιαλο, άρα ο Μεγάλος Θεός μας παρέχει το άπειρο νερό της θάλασσας, για να το …ελέγξουμε… Ε, καλή η προσπάθεια του μεταφραστού. Αχ, πονηρούλη, εσύ, μικρέ θεέ της φάρσας… Ε, άμα αντέξεις να διαβάσεις ότι καλά έκανες κι έφτασες μέχρι εδώ με το αναπηρικό σου αμαξίδιο, αλλά για να μπεις μέσα στη θάλασσα, να παρκάρεις ή για να κάνεις πιπί, η κοντινότερη παραλία είναι το Κανόνι Θερμής, άσε την ορθογραφία κι έμπα στα βασικά ή μάλλον ξαναέμπα στο αυτοκίνητο… Και να έλλειπε το …ταμπέλα, δεν θα μας έβλαφτε. Τώρα, αν υπάρχει άνθρωπος που θα προφασιστεί ότι είναι υποχρεωτική η πληροφόρηση στις βραβευμένες ακτές, να του πούμε ότι συμφωνούμε. Άντε, κάν’τε τη. Ξεκινήστε!
Για να σοβαρευτούμε, μοναδικέ μου, θα συμφωνήσεις ότι δεν τα βάζουμε ούτε με τον …ας πούμε μεταφραστή, ούτε με τον επιγραφοποιό, ούτε καν με τον ρέκτη …πρίγκηπα αρμόδιο της παραλίας αλλά πανάσχετο. Είπαμε, να σοβαρευτούμε, γιαυτό απευθυνόμαστε στη Δημοτική Αρχή και καταθέτουμε την ιδέα, ότι ήδη για να προλάβουμε, έστω και …πυροσβεστικά, την επόμενη τουριστική σεζόν, θα πρέπει να θεσπιστεί όργανο ελέγχου και κώδικας δεοντολογίας για την πληροφόρηση σε κάθε χώρο ενδιαφέροντος. Τελεία και παύλα! (κάτσε να το ελέγξω καλά το τελευταίο, γιατί νομίζω πως ο μικρός θεούλης μ’ έχει βάλει στο μάτι για μεγάλες πλάκες…) Ο Θεός να μας φυλάει.
