Τον περυσινό Μάιο έφυγε απ’ τη ζωή ο καταξιωμένος ζωγράφος Θέμης Φράγκου, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη και μετά αφού ταξίδεψε σε διάφορες χώρες της Δύσης εγκαταστάθηκε στην Κερατέα της Αττικής ασκώντας πάντα, ερασιτεχνικά, αλλά και βιοποριστικά τη ζωγραφική.
Η τεχνοτροπία του ξεκίνησε απ’ την ακαδημαϊκή και παραδοσιακή ζωγραφική και αφού δοκίμασε σε λίγες περιπτώσεις την αφηρημένη και ανεικονική ακόμα κατέληξε στην καθαρού περιγράμματος διαυγή απεικόνιση.
Αναδείχθηκε σε έναν επιτυχημένο τοπιογράφο και οι συμβολισμοί του «διαβάζονται» εύκολα και με σαφήνεια. Γι’ αυτές τις ζωγραφικές αρετές και τη φωτεινότητα των πινάκων του «στάθηκε» και στο εμπορικό μέρος της καλλιτεχνίας. Ζούσε από τη ζωγραφική του.
Συνάμα ήταν ένας αξιόλογος, καλλιεργημένος και φιλοσοφημένος άνθρωπος, που όσοι τον γνώρισαν τον εκτίμησαν, τον αγάπησαν και τον θυμούνται νοσταλγικά.
Π.
Στη φωτογραφία ο Φράγκου εικονίζεται με υψωμένο το χέρι. Οι λοιποί φίλοι του είναι, εξ αριστερών: Π. Παρασκευαίδης, Βάγιος Πατρικόπουλος, Γ. Παπαπαναγιώτου, Φράγκου Σκουρκέας, Ρίτσα Πασιούρα- Χατζηχαραλάμπους.
Το στιγμιότυπο από πάρτυ τον Ιανουάριο του 1955 στο σπίτι του ιδρυτή των «ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ» Μανώλη Γκιγκιλίνη.
