Άλλη μία ιστορία από το παρελθόν των ιστορικών αρχοντικών της Λέσβου ανακάλυψε ο Αλέκος Κιουρέλλης που με φροντίδα και μεράκι αναδεικνύει τον πλούτο τον πολιτιστικό πλούτο αυτού του νησιού. Κρήνες, αυλές, σπίτια, ελαιόμυλοι, ακροκέραμα, τοιχογραφίες, πόρτες, βοτσαλωτά, ψηφιδωτά καμινάδες και λεπτομέρειες από τα ιδιαίτερα αρχοντικά του νησιού δεν ξεφεύγουν από τον Μυτιλινιό καθηγητή! : Συγγραφέας των βιβλίων “Η παραγωγή ελαιόλαδου στη Λέσβο κατά την αρχαιότητα” και “Τα λιουτριβειά της Χίου” , συνεχίζει ακούραστος το έργο της καταγραφής της ιστορίας του τόπου μας: Γράφει λοιπόν στο προσωπικό του προφίλ στο facebook:
Αρχοντικό Γεωργίου Γώγου στο χωριό Βατούσα της Λέσβου.
Ληστοπραξία εν Βατούση Λέσβου 1897.
«Εκ Βατουσίων της Μυτιλήνης μεταδίδονται από 14 Φεβρουαρίου τα επόμενα: Την 3.1/2 νυκτερινήν ώραν της παρελθούσης Πέμπτης 6 Φεβρουαρίου παρατετεμένη κωδωνοκρουσία εξήγειρεν εντρόμους τους κατοίκους της ημετέρας κωμοπόλεως, οίτινες εξορμήσαντες των οικιών των αντελήφθησαν θρασυτάτην επίθεσιν πειρατοληστρικής συμμορίας ……..
….. της σχεδιαζομένης επιθέσεως γνωστοποιηθείσης εις τινας των εν τοις καφενείοις ετι παραμενόντων ………
……έσπευσαν οι ειδοποιηθέντες όπως οπλισθώσι και μετά ταύτα, αφού έκρουσαν τον κώδωνα της γειτνιαζούσης τη επαπειλουμένη οικία, αναγγέλλοντες δια του τρόπου τούτου πάσι τοις κατοίκοις τον κίνδυνον, ανήλθον επί του γυναικωνίτου αυτής, ούτινος κατ΄ευτυχή σύμπτωσιν τα παράθυρα αντικρύζουσι την νεόδμητον οικ’ιαν του ιατρού.
Εκείθεν ήρξαντο γενναίως σφοδρών πυροβολισμών κατά των εν τη οδώ ληστών, καθ΄ήν ακριβώς στιγμήν ούτοι απεπειρώντο να εισβάλωσιν εις τον οίκον.
Ούτω δε εξ απροόπτου καταληφθέντες οι λησταί ετράπησαν εις άτακτον φυγήν……………
……………………………………………………………………………………………………………………………………………»
Δημοσιεύτηκε στη εφημερίδα «Νεολόγος Κων/πόλεως» την 17-2-1898.
Αντέγραψα κάποια τμήματα της δημοσίευσης αυτής που βρίσκεται στο βιβλίο του Χρήστου Αν. Σταυράκογλου «Τα αρχεία της Βατούσας-Λέσβου (1733-1912)». Ακολούθησα την ορθογραφία του κειμένου εκτός από τον τονισμό.
Η απόπειρα ληστείας έγινε στο αρχοντικό του Γεωργίου Γώγου.
