Του Γιάννη Ευσταθίου
Η διοίκηση είναι δύσκολη κι επίπονη κατάσταση. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται ν ασκηθεί σ´ ευαίσθητο κοινωνικά χώρο, όπως είναι ο χώρος της υγείας. Κι ακόμη πιο δύσκολο, όταν πρόκειται για το μοναδικό νοσηλευτικό ίδρυμα στο νησί. Για το λόγο αυτό ο νομοθέτης αποφάσισε να υπάρχει το διοικητικό συμβούλιο, που θ αποφασίζει. Ωστόσο, κάτι ανάλογο δε συμβαίνει μ αποτέλεσμα να υπάρχουν έντονες αντιδράσεις για τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις από το διοικητή.
Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα η αναφορά δυο υπαλλήλων της κοινωνικής υπηρεσίας του Βοστανείου, κατά συναδέλφου τους για τον τρόπο συμπεριφοράς της (sic), την οποία όμως ο διοικητής ζήτησε να μην την καταθέσουν, γιατί όπως είπε «δεν έχει που να την πάει» την καταγγελόμενη υπάλληλο. Αν και στο σύντομο διάστημα που διοικεί οι μετακινήσεις υπαλλήλων “σφυρίζουν”. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι δεν δέχεται ούτε τη γνώμη των προϊσταμένων. Αν διοικητή νομίζεις ότι το νοσοκομείο είναι στρατός, πλανάστε πλάνην οικτρά. Με αποφασιζωμεν και διατασσωμεν διοίκηση δεν ασκείται. Ρώτα και τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ να σου πούνε. Ε Στρατη;
