ΚΟΥΚΛΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΚΛΟΙ, και σεις οι άλλες, οι λαιστρυγόνες, οι μυρμιδόνες, οι γοργόνες και οι λαμπηδόνες, γεια και χαρά σας! Η αγαπημένη σας Πιπεριά είμαι και σας χαιρετώ και σας ασπάζομαι με μεγάλη αγάπη, έναν προς έναν ξεχωριστά, και ματς και μουτς!
ΑΝ ΡΩΤΑΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ υγεία μου, ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω. Να εξαιρέσουμε κάτι ωραιότατες αλλεργίες που με κατατρέχουν κάθε άνοιξη και τρεις άλλες εποχές του χρόνου, είμαστε μια χαρά! Είναι αυτό το ρημάδι το περδικάκι, που φλογίζει τα σωθικά μου, που απορώ, τι ήθελε ο Νώε και πήρε σπόρο περδικάκι μαζί του στην Κιβωτό, ενόψει κατακλυσμού, να το διασώσει ως πολύτιμο είδος της χλωρίδας της γης. Εδώ κατακλυσμός ερχότανε, ο Νώες έσωσε το περδικάκι, την κολλιτσίδα!
Η ΚΟΛΛΙΤΣΙΔΑ, λοιπόν, είναι πολύ άτιμο πράμα! Φύεται σκανδαλωδώς και απροκαλύπτως οπουδήποτε, οποτεδήποτε και οπωσδήποτε! Άμα βρει χώμα και υγρασία θεριεύει, αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα, κανένα νομικό κώλυμα να φυτρώσει σε χαραμάδα του δρόμου, στην άκρη της πόρτας, να παρασιτήσει πάνω σε έναν φοίνικα, δίπλα στις τριανταφυλλιές, ακόμα και στο αφτί της Καλλιρώς, αλλά καλά να πάθει η κουτσομπόλα, γιατί αυτό το αφτί το ακουμπούσε στη γη, να ακούσει τι κάνει ο κόσμος όλος, κι έτσι κόλλησε την κολλιτσίδα και τρέχει ην Καλλιρώ να κρυφτεί!
ΒΕΒΑΙΑ, Η ΚΑΛΛΙΡΩ κατά καιρούς μας έχει ανακοινώσει με κάθε επισημότητα διάφορα καλά κρυμμένα μυστικά, όπως το τι ηλεκτρονικά έπαιζε ο Καραμανλής ως πρωθυπουργός, όπως μια συνταγή για πλατανόφυλλα που ψάχναμε, όπως τον κρυφό έρωτα της Στέλλας Μπεζεντάκου (όταν ήταν στα ντουζένια της, εννοείται), τι όνειρο είδε ο Φλαμπουράρης και λύσσαξε με το δημοψήφισμα, ποιος έχει καλό μέλι, και ποιοι είναι κάθε φορά οι καινούριοι που έκαναν εμφύτευση μαλλιών και οι καινούριες που έκανα καινούριο βυζί. Διότι, άμα έχεις αφτί που μέχρι και κολλιτσίδες μπορούν να φυτρώσουν, όλα τα μαθαίνεις!
ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΕ ΤΗΝ Καλλιρώ είναι ότι είναι μόνη! Εντελώς μόνη – χωρίς ούτε καν γάτα ή σκύλο. Ίσως και γι’ αυτό της γύρισε, και ακουμπάει το αφτί της στο χώμα: από τη μοναξιά, που είναι άγαμος κόρη και αειπάρθενος κι αυτή! Θα σας πω εν ολίγοις την ιστορία της: η Καλλιρώ, Καλλιρρόη βαπτισμένη σε κολυμβήθρα με παπά και νονό, εγεννήθη μικρή κι ύστερα μεγάλωσε και σπούδασε καθηγήτρια μαθηματικός παρακαλώ. Διορίστηκε, γιατί τότες διορίζονταν ο κόσμος, είχαμε ΠΑΣΟΚ και λεφτά υπήρχαν, και συντάξεις δίδονταν από τα 32 σου χρόνια να κάθεσαι και να πληρώνεσαι. Η Καλλιρρόη καθηγήτρια, σπουδαγμένη, αλλά άτυχη.
Η ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ είχε κολλήσει σαν κολλιτσίδα, με τον Λάμπρο. Όχι τον Κατσώνη, Σέβη μου, όχι, ούτε με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Με τον Λάμπρο, τον γυμναστή. Συναντηθήκανε όταν ήταν υπουργός Παιδείας ο Απόστολος Κακλαμάνης, που ούτε αυτός το θυμάται πια, σε ένα γυμνάσιο στη Νάουσα και η Καλλιρρόη τον ερωτεύτηκε παράφορα. Αυτός, ούτε που να την φτύσει, αν και η Καλλιρρόη και ωραία ήτανε και ψηλή και κορμάρα. Απλώς ο Λάμπρος ήταν προικοθήρας και η Καλλιρρόη δεν αποτελούσε ούτε στο ελάχιστο στόχο του. Αλλά αυτή ήταν ερωτευμένη. Κι όταν ερωτεύεσαι, δεν βλέπεις!
ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟΝ Λάμπρο σε δεκατέσσερα γυμνάσια και λύκεια η Καλλιρρόη. Κι αυτός, έψαχνε τα σεντούκια κυριών και δεσποινίδων, τα ξεκοκάλιζε κι άλλαζε πόλη και γυμνάσιο, κι από πίσω, ακολουθούσε κι η Καλλιρρόη, μα μετακομίζει με τα προικιά της. Και, αθώα παιδούλα η καημένη, δεν τον ξελόγιασε για μια ξεπέτα, να της φύγει ο νταλγκάς, να της φύγει η καψούρα, να τον σιχαθεί γρήγορα-γρήγορα, να τον καταλάβει και να τον σιχαθεί, για να τον αφήσει στα σκουπίδια της και να βρει τη ζωή της. Γιατί Καλλιρρόη, ήθελε ο πρώτος της να είναι ο έρωτάς της – ο Λάμπρος της, ανάθεμά τον!
ΚΙ ΕΤΣΙ, ΠΕΡΑΣΑΝ τα χρόνια, ο Λάμπρος βρήκε τον πεθερό που έψαχνε, έκανε δύο παιδιά τις δύο φορές που κοιμήθηκε με τη γυναίκα του κι η Καλλιρρόη σταμάτησε να αλλάζει γυμνάσια και πόλεις, αλλά όχι και ριζικό. Κι έτσι, έμεινε μόνη, μοναχή – αυτή και το αφτί της.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥ την έχουν πατήσει έτσι. Ερωτευμένοι και ερωτευμένες με το μυαλό τους, χωρίς ανταπόκριση, χωρίς ελπίδα. Και περνάν τα χρόνια κι έρχεται το ράφι, για ανθρώπους που ούτε το έχουν επιλέξει, ούτε το θέλουν, ούτε το αξίζουν. Μένουν ανύπαντροι άνθρωποι που θα έκαναν ωραιότατες οικογένειες – και κάνουν οικογένειες και παιδιά κάτι τέρατα που θέλουν μουνούχισμα.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ αυτό! Σοβαρό πρόβλημα, κι ας μην ασχοληθεί κανένας υπουργός και καμιά τρόικα μαζί του: ξέρετε πόσα ανύπαντρα παλληκάρια υπάρχουν στα χωριά μας; Που φυσικά και θέλουν να κάνουν οικογένεια, αλλά στη σημερινή εποχή της υπερεπικοινωνίας, του ίντερνετ και του facebook υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να βρουν ταίρι! Που δεν μπορούν να παντρευτούν! Και τα γεροντοπαλίκαρα συνεχώς αυξάνουν!…
ΝΑΙ, ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ, αυτά τα παιδιά πρέπει με κάποιο τρόπο να βοηθηθούν. Πες το συνοικέσιο, πες το γνωριμία, πες το όπως θες, τριαντάρηδες και σαραντάρηδες πρέπει να αποκατασταθούν το συντομότερο δυνατό – άνδρες και γυναίκες, αφού θέλουν να κάνουν οικογένεια. Κάποιοι, ναι!, φοβούνται, διστάζουν – κι όσο περνούν τα χρόνια, φοβούνται και διστάζουν πιο πολύ. Μονοχνωτιάζουμε κιόλας με τον καιρό, γινόμαστε πιο δύσκολοι, πιο μουντρούχοι. Και ο ένας μας ξινίζει, και ο άλλος μας βρωμάει.
ΑΛΛΑ, ΚΑΛΑ ΜΟΥ παιδιά, αφού βλέπετε ότι ο έρωτας ο ντούμπανος δεν έρχεται και τα χρόνια περνάνε, πάρτε μια βαθιά ανάσα, πάρτε μιαν απόφαση και παντρευτείτε!Άντε, με τις ευχές μου!
Σας αγαπώ
Η Πιπεριά
