Μαγδαληνή Βασίλλα: Η νέα κεραμίστρια του Μεσοτόπου
της Βαγγελιώς Χρηστίδου
Η Μαγδαληνή Βασίλλα γεννήθηκε το 1983 στον όμορφο Μεσότοπο της Λέσβου και γνώρισε τον πηλό στην σχολή παραδοσιακής κεραμικής στην Αγιάσο, όπου έμαθε τις βασικές αρχές της «λάσπης», όπως έλεγαν οι… παλιοί.
«Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου να εκφράζεται μέσω της δημιουργίας», λέει. «Μεγαλώνοντας “έπαιξα” με διάφορα υλικά όμως με τράβηξε η πλαστικότητα, η ρευστότητα και η υφή του πηλού, γιατί είναι ένα “ζωντανό” υλικό που αισθάνεται τον αέρα, τον ήλιο και την φωτιά». Για να συνδυάσει το παραδοσιακό με το μοντέρνο, ακολούθησε το δρόμο του μετάλλου στην μικρή Στεμνίτσα της Τρίπολης, σπουδάζοντας την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας. Αποφοιτώντας από την σχολή, εργάστηκε σε μία μεγάλη εταιρεία στον τομέα σχεδίασης κοσμήματος, μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, με την ειδικότητα του ηλεκτρονικού μοντελίστα. Παράλληλα, παρακολούθησε σεμινάρια μοντέρνας κεραμικής και συμμετείχε σε διαγωνισμούς κι εκθέσεις με θέμα την κεραμική, αλλά και το κόσμημα. Επέστρεψε στη Λέσβο και το χωριό της το 2009, για να δημιουργήσει ένα δικό της παραδοσιακό καλλιτεχνικό εργαστήριο κεραμικής, στις αρχές του χωριού, σε σημείο… «πανοραμικό», όπως λέει η ίδια.
Εκεί, επαναπατριζόμενη πια, έφτιαξε το δικό της «μικρό παράδεισο» δημιουργίας κι έκφρασης, την «Αλχημεία» της, όπου και καταθέτει καθημερινά, μέσα από την τέχνη της, τις ανησυχίες και του εικαστικούς της προβληματισμούς. Εμπειρίες, συναισθήματα, σκέψεις, αγαπημένα θέματα, παίρνουν μορφή με όγκο και χρώμα, στα χρηστικά και διακοσμητικά κεραμικά της. Έτσι, στην «Αλχημεία» μπορεί κανείς να περιηγηθεί σε έναν φωτεινό και πολύχρωμο χώρο, να μιλήσει με τη δημιουργό του και να επιλέξει μεταξύ των φωτιστικών και των στεφανιών που δουλεύει ιδιαίτερα. Και φυσικά, των παραδοσιακών χρηστικών σκευών, αλλά και στοιχείων της φύσης και της τέχνης της Λέσβου, όπως η χαρακτηριστική ελιά και το ρόδι. Τα τελευταία δύο χρόνια η «Αλχημεία» λειτουργεί εκτός άλλων και ως «Εργαστήριο Παιδιών και Μεγάλων», μέσα από πρωτοβουλία των τοπικών συλλόγων και την θέληση της κεραμίστριας να μεταδώσει την αγάπη για τη δουλειά της, σε όποιον θέλει να «λερωθεί» από τον πηλό…
