“Ο εγωισμός της υποκρισίας ότι ζεις για τους άλλους… Κανένας δεν έχει ανάγκη να ζεις γι’ αυτόν.” Τουλάχιστον όχι μ’ αυτόν τον τρόπο, θα συμπλήρωνα εγώ στη ρήση του Γάλλου διανοούμενου. Ευχαριστούμε, μας υποχρεώσατε…
Παραμονές των εκλογών η χώρα βγήκε στις αγορές. Παραμονή της Μεγάλης Εβδομάδας, εσείς βγήκατε στις αγορές; Τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά την Κυριακή. Είδαν βλέπετε, οι αρμόδιοι, ότι οι υπόλοιπες μέρες δεν αρκούν για να εξυπηρετηθεί το “πολυπληθές αγοραστικό κοινό” που έχει κατακλίσει την αγορά και αποφάσισαν το άνοιγμα των όσων εμπορικών καταστημάτων έχουν απομείνει, γιατί μην ξεχνάμε ότι πολλά έχουν κλείσει οριστικά.
Αλήθεια πόσο σημειολογικό μπορεί να είναι ότι μετά την Κυριακή αυτή των αγορών, έρχεται η Εβδομάδα των Παθών; Ναι, η χώρα βγήκε στις αγορές, τι ακολουθεί άραγε μετά τις εκλογές; Πως θα αποτιμηθεί αυτή η έξοδος; Κι εμείς; Ποία η θέση μας; Πανηγυρίζουμε όχι γιατί αρχίσαμε να παράγουμε, να πουλάμε, να βγάζουμε φράγκα, να ζούμε με αξιοπρέπεια, να στηριζόμαστε κάπως στα πόδια μας, αλλά γιατί βρήκαμε επιτέλους πάλι τοκογλύφους διαθέσιμους να μας δανείσουν, για να φουσκώσουμε κι άλλο το περιβόητο χρέος που πασχίζουμε μονίμως να μειώσουμε. Παράλογο; Όχι καλέ. Όλα καλά…
Όπως είπε κι ένας Βρετανός τραπεζίτης πριν από καμιά εκατοστή χρόνια “Το μυστικό της κερδοσκοπίας είναι να αγοράζεις όταν το αίμα κυλάει στους δρόμους“. Και το δικό μας αίμα τρέχει άφθονο, κύριοι κερδοσκόποι και συνεχώς αυξάνεται…
“Είμαστε πολύ κοντά στην έξοδο από την κρίση“, τάδε έφη ο Γιάννης ο όμορφος. Τι δήλωση ε; Κάργα πολιτική, απ’ τον αρχιτεχνοκράτη υπουργό. Τι θα πει “κοντά”; Πολύ κοντά; Μερικές μέρες; Βδομάδες; Χρόνια; Και τι σημαίνει εν τέλει έξοδος από την κρίση; Αυξήσεις μισθών; Επιδόματα; Μείωση φόρων; Τι μπορεί να σημαίνει η έξοδος από την κρίση για ένα κράτος που θέσπισε νόμους ισοπεδωτικούς, εξαθλιώνοντας το λαό του; Θα αλλάξει τους νόμους; Τα μνημόνια και τα πολυνομοσχέδια βουλγαροποίησαν την καθημερινότητά μας. Θα αλλάξει αυτό;
Μνημόνιο!!! Τι λέξη κι αυτή, μαγική!!! Μας τη φόρεσαν, μας την επέβαλαν, μας την έμαθαν. Έγινε εφάμιλλη της “Κατοχής” και της “Χούντας”. Μας προκαλεί απέχθεια, αναγούλα. Αλλά μέχρι εκεί. Μακριά απ’ αυτήν, όλα καλά… Φόροι, χαράτσια, περικοπές, μέτρα, πολυνομοσχέδια, όλα αποδεκτά, αρκεί να μην ονομάζονται “Μνημόνιο”. Αυτό είναι ξενόφερτο, το ελέγχουν άλλοι. “Δεν περνάει άλλο Μνημόνιο απ’ αυτή τη Βουλή“, διατείνονται κάποιοι βουλευτίσκοι νέου αίματος, αλλά παλαιάς κοπής, που ψηφίζουν τα πάντα. Αυτά όμως που ψηφίζουν εντάσσονται στα πλαίσια των διαρθρωτικών αλλαγών που πρέπει να γίνουν για την εξυγίανση του Δημοσίου….. Ε;;
Όπως και τώρα. Λίγες μέρες πριν βγούμε στη ζητιανιά, εεε συγνώμη, στις αγορές ήθελα να πω, πέρασε από τη Βουλή το πολυσέλιδο πολυνομοσχέδιο, το οποίο θα σπρώξει στην ανεργία, μερικές ακόμα χιλιάδες έλληνες και θα ξεσπιτώσει κάποιους άλλους. Πως αποτιμάται η επιτυχία των αγορών, όταν την ίδια στιγμή ψηφίζεται νέο πολυνομοσχέδιο, πριν καλά καλά φανούν τα αποτελέσματα του προηγούμενου στη ζωή μας; Πως μοιράζεις έτσι χαλαρά το πλεόνασμα, όταν ξέρουμε όλοι ότι θα τα πάρεις διπλά και τριπλά πίσω, με τους τρόπους που έχεις μάθει τα τελευταία χρόνια;
Πλεόνασμα!!! Άλλη λέξη πάλι κι αυτή. Μελωδική σαν …άσμα, μας ταξιδεύει! Διοργανώνονται σεμινάρια “Πως να φτιάξετε πλεόνασμα στο σπίτι σας”. Πρώτα αφήνετε λογαριασμούς και κοινόχρηστα απλήρωτα. Το ίδιο με τα δίδακτρα. Πληρώνετε παντού με πιστωτική κάρτα και στο τέλος φτιάχνετε ένα διόλου ευκαταφρόνητο πλεόνασμα. Τον επόμενο μήνα μοιράζετε το μισό στα μέλη της οικογένειας, ενώ παράλληλα μελετάτε πως θα πάρετε πίσω αυτά που τους δώσατε κι άλλα τόσα. Κι έτσι και τα χρέη θα αποπληρώσετε και τα μέλη θα σας είναι ευγνώμονες για την προσφορά του προηγούμενου μήνα. Γιατί το καλό πλεόνασμα απ’ το σπίτι μαθαίνεται…
Ο Λένιν είπε κάποτε: “Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας“. Προφανώς και θα έμπαιναν καί δυνατοί στην πολιτική, την εποχή εκείνη…..
Και ένα μήνυμα προς τους κυρίους Δημάρχους: Προεκλογική περίοδος είναι. Φτιάξτε κανένα δρόμο και φυτέψτε κανα δέντρο γιατί εκλογές θα έχουμε ξανά σε πέντε χρόνια. Μέχρι τότε, έχουμε να φάμε λακκούβα στη μάπα που δεν λέγεται…
Άντε Καλό Πάσχα!!!
